"Ik hou van.. mij"
hoor je nooit zingen..
"Ik hou van mij"
wordt nooit gezegd..
maar ik hou van mij
ga ik toch zingen..
want ik hou van mij, van mij alleen en ik meen het echt, hehehehe!

Ik hou van mij, want ik ben te vertrouwen..
Ik hou van mij, van mij kan ik op aan..
Ik hou van mij, op mij kan ik tenminste bouwen..
Ik hou van mij en ik laat mij nooit meer gaan!

Ik blijf bij mij, en niet voor even..
Ik blijf bij mij, voor eeuwig en altijd..
ben zelfs bereid mijn leven voor mezelf te geven..
ik blijf bij mij, totdat de dood mij scheidt!

Ik hou van jou ..
zeg ik soms ook wel..

IT SEEMS LIKE ONLY YESTERDAY...
THAT SUMMERNIGHT IN A SMALL CAFE...
YOU SAID "I THINK I FALL IN LOVE WITH YOU"...
AND I SAID "I FEEL THE SAME WAY TOO"...
ALLTHOUGH I KNEW THAT WE COULD NEVER BE...
AND YOU COULD NEVER BELONG TO ME...
YOU BECAME MY FAVOURITE MEMORY...

OH I'M STILL CRAZY ABOUT YA...
I JUST CAN'T DO WITHOUT YA...
I'LL NEVER FIND ANOTHER YOU... NO...

Chorus:

NOBODY ELSE CAN WALK THE WAY YOU WALK...
NOBODY ELSE CAN TALK THE WAY YOU TALK...
NOBODY ELSE CAN LOVE THE WAY YOU LOVE...
NOBODY ELSE CAN TOUCH THE WAY YOU TOUCH...
NOBODY ELSE CAN DO THE THINGS THAT YOU DO...

Vorig jaar rond deze tijd begon ik te twijfelen over onze relatie... als ik toen wist wat ik nu weet... had ik het heel anders gedaan.. maar dat is dom ge.u. natuurlijk

ik had met t paasweekend nog een soort dip.. een naar en onbestendig gevoel.. moest ineens weer heel veel aan hem denken.. baal er van dat hij me nooit een kans heeft gegeven om t echt af te sluiten.. zat plannetjes te bedenken om hem voor zn verjaardag concertkaarten te geven van een concert waar we nog heen wilden.. en hem op die manier toch nog een keer onder ogen te kunnen komen.. maar waarschijnlijk was dat toch geen goed idee.. maarja, je bedenkt wel eens wat

gisternacht toch weer een dip gehad... had al weken niks meer van hem gehoord, was me vanalles af aan t vragen.. wat is er aan de hand, wrom mailt hij niet gewoon terug? de mailtjes werden steeds afstandelijker, is het gewoon een verplichting voor hem om me te mailen? of is er iets anders aan de hand? gaat t wel goed met hem?
ik ben een kei in piekeren en allerlei scenario's bedenken, ben alle opties wel bij langs geweest zo ongeveer...

gisteren had ik echt zo de neiging om hem op te bellen, te vragen wat er aan de hand is... of hij zelf nog wel belangstelling voor me heeft of dat het beleefdheid is dat ie contact blijft houden. wilde hem vertellen dat ondanks alles hij erg belangrijk voor me is.. dat we al vaker het contact kwijt zijn geraakt in de jaren voordat we een relatie kregen en dat ik dat niet nog eens wil...

Ik kwam ergens op een forum weer een onderwerp tegen over RET, heb er een beetje meer over gelezen en het is zeker een interessant hulpmiddel!
Ik heb er laatst ook een onderwerp over gelezen hier, maar kon t zo snel niet terug vinden, vandaar ff helemaal opnieuw

RET staat voor Relationele Emotieve Therapie, het is cognitieve gedrags therapie. Het gaat uit van de veronderstelling dat het denken (gedachten, vaste overtuigingen, interpretaties etcetera) het gevoel controleert.

in bepaalde gevallen, zoals het verlies van een dierbare, ldvd, andere heftige gebeurtenissen, kan je de gevoelens niet rationaliseren

Ik heb net eens terug gekeken, wanneer ik mn eerste bericht postte hiero.. 34 weken en 1 dag geleden...
en nog steeds lees ik hier elke dag mee.. af en toe reageer ik nog een keer, als ik denk dat ik wat zinnigs te melden heb..

de laatste tijd klik ik de verhalen wel aan, maar heb weinig zijn meer ze echt door te lezen.. na een paar woorden heb ik er al weer genoeg van.. het komt allemaal op hetzelfde neer.. de een is verbitterd en boos, de ander verdrietig en onzeker, weer een ander is nog blind en hoopvol...
ik irriteer me er soms zelfs aan.. weer de zelfde vragen, weer hetzelfde verhaal...

zoals de titel het al zegt.. ik was een beetje rond aan het klikken.. kom ik foto's tegen waar mn ex met zn nieuwe dinnetje op staat.. was een feestje ofzo...

aan de ene kant vind ik het niet fijn om te zien.. hem zo innig met een andere meid..
maar aan de andere kant.. ieuw het was zo klef.. je zou er haast een teiltje bijpakken bijna geen foto te vinden waar ze niet aan elkaar geplakt op staan..

wat dat betreft laat het me ook wel inzien dat ze misschien toch beter bij elkaar passen dan hij en ik.. ik werd vaak gek van zijn kleffe gedrag.. ik hoef niet constant handje in handje rond te lopen, op de bank aan elkaar vast geplakt te zitten, ik wil niet zoenen midden in een verjaarsgezelschap, enz enz..