Vriendschap is een illusie

afbeelding van JT

Maar ik wil wel vrienden blijven...

De 6 eerste woorden na een breuk. En natuurlijk klamp je je hier aan vast. Want immers naast een spetterende relatie waren jullie ook nog eens beste maatjes! Moeilijk is het wel, maar je bijt door, want je beste vriendje ook nog eens verliezen?
Dagen worden weken worden maanden. En de vriendschap lijkt ook zeker aanwezig. Samen langzaam weer leuke dingen ondernemen, samen plannen maken, niet te groots zoals je dat als geliefden deed, maar gewoon plannetjes voor een leuk uitstapje of een avondje feest.

En jij? Verbijt je toch nog steeds een beetje, maar je gaat door want sterk dat ben je. Wel rustig aan dan breekt het lijntje niet.
Immers zeker als er hoop gegeven word, dat als het als vrienden nou wel werkt het misschien, heel misschien wel weer kan groeien. En dan knok je. Hard.

En dan...Plotsklaps...Omdat er niet over gepraat wordt...Ik vertrek, ik zoek een nieuwe baan aan de andere kant van het land waar mijn ouders wonen. Dit is beter zo. Zelfs de opmerking, misschien werkt het over een tijdje wel op deze manier, wordt niet gemeden...Dit geeft rust zeg je voor je vertrekt, om een "vriendschap" op lange afstand te proberen...Mij verwoest achterlatend. Omdat ik nu naast je liefde ook je vriendschap kwijt lijk te raken...

Misschien had het Goede doel dan toch gelijk?

afbeelding van tomaatje

@JT

Vriendschap na een breuk/scheiding is inderdaad een illusie. Het werkt gewooweg niet.
Maar goed ik heb geleerd dat het huwelijk ook een illusie is, we leven allemaal een droom na
die soms maar moeilijk te verwezenlijken is.Voor de een haalbaar voor de ander niet.

De enigste en de beste vriend die je kan vertrouwen ben je nog altijd zelf.

tomaat.

afbeelding van quara27

Ik persoonlijk ben het hier

Ik persoonlijk ben het hier niet volledig mee eens. Dat vriendschap na een relatie niet meer zou kunnen. Er hangen natuurlijk wel een aantal dingen aan vast. Ten eerste moet je allebei de breuk geaccepteerd hebben en je ex eventueel kunnen accepteren met een nieuwe vriend/vriendin. En je moet het allemaal niet te snel willen je moet eerst alles de tijd geven om een plekje te krijgen. Maar ik ken mensen die nog hele goede vrienden zijn na een relatie!!

afbeelding van tomaatje

Vriendschap na een breuk

Vriendschap na een breuk vergt een hoop van jezelf /jaloezie e.d. Meestal werkt het niet
maar er zijn natuurlijk hier en daar wat uitzonderingen.het kan natuurlijk wel, maar eerlijk gezegd
zie ik er zelf het nut niet van in om nog vrienden te zijn met je ex na een breuk. Het leven gaat verder en je hebt al genoeg geveven in je relatie dus waarom dan nog vrienden zijn en waarom zou je eigenlijk ?

Mijn ex heeft een nieuwe vriend, ik ben gescheiden en ik heb het allang geaccepteerd en heb geen liefdesverdriet meer. Ook hoef ik mijn ex nooit meer terug wat er ook gebeurt. Ik heb ze nodig voor mijn kinderen . Puur zakelijk dus maar vrienden nee in hemelsnaam niet. Ben blij dat ik zelf niet zo dom ben om dat te doen. Ik vindt het een nutteloze verspilling van mijn tijd en energie. En er zijn mensen genoeg op de wereld om nog vrienden mee te worden.

Maar da's mijn mening.

afbeelding van JT

@ reacties

Zou ongetwijfeld wel mogelijk zijn, dacht zelfs bewijs in handen te hebben. Wat me het meest raakt echter is het niet vertellen, het "zomaar" vertrekken, mij emotioneel en ook praktisch (we deelden nog een huis, huisdieren etc.) gewoon keihard in de steek laten. Eigenlijk een soort 2e breuk denk je dan.
Acceptatie was er wel, maar er was ook hoop desalniettemin. Immers wie weet wat er kan bloeien uit een hechte vriendschap of in elk geval de mogelijkheid elkaar met regelmaat te zien. Dit was ook waar we wel zo nu en dan over praatten. En als het definitief zou zijn so be it dan ook maar, hadden we in elk geval het maatje nog. Zo leek het tenminste. Ik val gewoon weer even in een kuiltje, waarvan ik dacht hem niet meer te hoeven zien. Zal het waarschijnlijk over een tijdje wel weer wat helderder zien.

afbeelding van Phillip

Hoi JT, Ik zit in eenzelfde

Hoi JT,

Ik zit in eenzelfde spagaat.
Zij wil vrijheid, haar eigen gang gaan, wilde haren kwijt, een relatie 'benauwde' haar. Maar ze wil toch ook haar maatje niet kwijt en vrienden blijven.....
Ik twijfel en wil misschien ook gewoon 'weg' (het is best reëel dat ze een ander krijgt en ik moet door....), maar aan de andere kant weet je nooit wat er nog mogelijk is als je bij elkaar in de buurt blijft....
De opmerking die zij maakt over die afstand en dat het dan misschien wel werkt heeft mijn ex ook gemaakt, uit schuldgevoel? om de beslissing aan zichzelf te verkopen? ik weet het niet, vrouwen blijven onpeilbare wezens....
Maar ik snap je pijn.....
Enige advies dat ik kan geven is loslaten om evt. misschien later opnieuw te beginnen. Maar dat kan pas als je helemaal tot op de bodem bent gegaan.....en dan nog heb je geen enkele garantie....
Wat ik het lastige vind aan dat loslaten is dat de ander enerzijds ruimte krijgt om na te gaan wat echt waardevol is (jouw terug?), maar anderzijds ook zo in de armen van een ander kan belanden...
Sterkte! En doe wat je hart je ingeeft.....