Nou de titel zegt het al, na de hoop en twijfel van de afgelopen 2 weken heb ik toch (weer maar nu definitief) voor mezelf gekozen. De aanleiding was het feit dat we zaterdag samen dingen deden. Was best leuk maar toch krijg ik altijd alleen het negatieve te horen, het voelt net als een examen en ik vind dat een beetje omgekeerde wereld. Hij twijfelt, hij is vreemd gegaan en hij kan het niet meer aan, niet ik!!!
Nou als klap op de vuurpijl ging ik de spullen van mijn zoontje pakken om naar huis te gaan en zag ik op de computer zijn messenger knipperen met een gesprek van dat grietje waar hij mee is vreemd gegaan. Ik was er klaar mee. Hij heeft alles uitgelegd, hij heeft en wil niks met haar, onbelangrijk voor hem, stelt niks voor, wil niet dat ik verkeerde conclusies trek.....
Ik heb hem heel rustig uitgelegd hoe ik me voelde (ben ik heeel trot op nu) en heb hem gezegd dat ik NIET boos ben op het feit dat hij contact heeft met haar, want we zijn tijdelijk uit elkaar en wat dat betrefd kan ik hem niks opleggen. MAAR dat het feit dat hij bewust contact heeft gezocht met haar terwijl hij weet dat dat het enige is dat ik van hem vroeg om het tussen ons goed te laten komen (nul contact meer met haar) dat me dat genoeg zegt over zijn gevoelens voor mij, en zijn respect voor mijn emoties. Natuurlijk was alles toch weer mijn schuld. Maar ik heb hem als enig antwoord gegeven dat ik weet dat hij het diep van binnen echt wel weet maar dat als hij dat niet wil toegeven dat zijn probleem is. Voor mij was dit de druppel. Ik weet dat hij niets met haar heeft, maar ik wil geen relatie waar over mijn gevoelens heengewalst wordt alsof ze niks voorstellen. Hij is totaal egoistisch bezig (ja...ik voel me zo alleen dan is het toch normaal dat als iemand je in je messenger zet je daarmee praat om aanspraak te hebben....), en daar kan en wil ik niks mee. Dan beter alleen. En gisteren nog het lef hebben me te bellen en te vragen of ik met hem mee ga naar zijn vader, waarom in hemelsnaam. Misschien komt hij ooit tot inzicht, maar ik betwijfel het, en ga er al zeker niet meer van uit. Heb hem gisteren gezien bij het halen en brengen van ons zoontje, maar heb het kort gehouden (maar ben aardig gebleven). Het is goed zo....alle energie moet ik nu in mezelf stoppen... (maar vanbinnen huilt mijn hart nog steeds....)
Lieve Lucha
Je bent een bikkel!!!!En jij komt er wel net als mij.......het is nu gewoon eens klaar met die emotionele uitputtingsslag...Als hij niet weet wat hij wil moet jij inderdaad maar de keuze maken, voor mij geldt het net zo...
Wat een grote ego's hebben die mannen en zo jammer dat ze niet zien hoe tekort ze jou..kinderen maar vooral zichzelf...
Lieve, lieve Lucha...je bent op de goede weg en ik weet dat je van binnen soms verscheurd wordt...maar op de lange termijn wordt het alleen maar beter...steek je energie niet meer in hem.....
Denk aan je!
Anzil
Dank je Anzil....
Ik vind het zo moeilijk, ben zo verscheurd, maar het is beter zo....een vriendin zei me zaterdag ook......hij doet je alleen maar pijn, hij voegt op dit moment totaal verder niks toe aan je leven, alleen maar pijn!!! Elf jaar door de plee spoelen omdat hij (volgens hem) niet zo onbeleefd kan zijn om tegen haar te zeggen dat ze geen contact meer met hem moet zoeken. Ammehoelah denkt ie nu echt dat ik dat geloof. Wat ik het ergste vindt is dat onze relatie tot voor 2 jaar altijd heel erg goed is geweest, heel evenwichtig en gelijkwaardig. Hoe kan een mens zo veranderen, daar kan ik nog steeds niet bij. Kreeg een berichtje van hem "Alsjeblieft, laat dit de dingen nu niet nog meer kapot maken, je weet dat ik van je houdt". Ik heb niet gereageerd. Hij draait alles weer om.....ik moet het maar weer accepteren zodat er niet nog meer kapot gaat, maar hij doet maar, en maakt maar kapot. De koek is op, ik wil niet meer....
onnatuurlijk Lucha
Lieve Lucha, hoewel het duidelijk is dat jij voor jezelf moet kiezen, dat jij en hij niet samen verder kunnen, het voelt niet goed. Mijn psych zei het vanmorgen wel goed "Het voelt onnatuurlijk voor je". Dus hoewel je weet dat afscheid nemen het beste is, je gaat daarmee tegen je natuur in. En dat is zo ongeveer het moeilijkste wat er is.
Ik vind het heel goed van je dat je voor jezelf kiest.
Hoi Lucha
Nu het is wel duidelijk he? Hij heeft zijn keuzes wel gemaakt en niet voor jou.....100%.En ik zeg het wel vaker maar vind het ook zo'n waarheid: Kijk naar wat je nodig hebt en niet naar wat je graag zou willen.
Ik ben ook gestopt (zo goed als..doe erg mijn best) om me af te vragen waarom en wanneer zijn gevoel naar mij veranderd is..je maakt jezelf er alleen maar gek mee. Ik had ook 10x liever gehad dat hij zou zeggen dat hij niet meer van me hield.want daardoor is d hoop zo aanwzig geweest. En hoop doet leven zeggen ze...nou het kan je ook helemaal kapot maken..
Onvolwassen mannen die geen keuzes kunnen maken horen niet meer in mijn leven. Als ieder stukje verantwoordelijkheid gezien wordt als een verplichting dan maar niet..hoe rot dat ook is. En iedere keer wordt alles weer omgedraaid zodat je haast weer aan jezelf gaat twijfelen...hoe kunnen ze zo met je omgaan? Kan dat niet begrijpen maar wil dat ook niet meer. Ik weet wel dat ik zo niet wil leven, het is alles of niets....en dat is dus niets...so be it...
Lieve, lieve Lucha vanuit Holland stuur ik je een warme knuffel en een hele dikke kus!
Anzil
Hey Lucha, wat Anzil
Hey Lucha, wat Anzil hierboven zegt is voor mij ook heel herkenbaar.
Ze draaien alles om, en het grappige is mijn ex snapt volgens mij zelf niet waar die mee bezig is!
Mij zeggen dat ik het heb uitgmkt terwijl hij duidelijk zei alleen maar vrienden te willen blijven.
Ex betekent geen contact zo zei hij het mooi. Maar wel mee willen naar een feest als mijn introducee en de volgende ochtend daarna me gelijk aanspreken op msn of het nog gezellig was toen hij wegging later?
Ik heb hem de hele avond genegeert en ik denk dat hij daar gwn niet tegen kon.
Vage exen!
Maar ik merk in je verhaal dat je zo heel sterk bent, goed zo meid! Vlhouden zo, heel veel respect voor je.
Liefs,
Dearest...
Lieve Lucha. Ook jij hebet
Lieve Lucha. Ook jij hebet nu voor jezelf gekozen. Heel erg goed van je. Verlost worden van die twijfel. Ik weet wat je nu doormaakt. Aan de ene kant blij dat de keuze is gemaakt. Aan de andere kant is je hart gebroken, huilend vanwege die verloren jaren. Afscheid moeten nemen van die tijd. Niet meer samen met hem..... Wat doet het pijn he, verscheurd zijn door deze toestand. Een weet je, ook al zou hij zeggen dat ie niet meer van je houdt, hij kan bepaalde dingen dan zo zeggen of laten voelen dat je bij jezelf denkt, ben ik nou gek, zo doe je toch niet als je niet meer van mij houdt? (mijn situatie nu) Heel veel sterkte meid, ik denk ook aan jou. Liefs, Odie