Dat is een vraag die je alleen voor jezelf kunt beantwoorden. Als je dagelijks dingen onderneemt en je heb genoeg aanspraak en je mist dingen met haar doen heb je echt van haar gehouden.

Ik ben nu een stuk verder en heb wat meer inzichten verkregen, volgens mij is het zo dat mensen die zo iemand achter laten niet eerlijk kunnen zijn naar zichzelf. Of om de verkeerde redenen de relatie beginnen, of tijdens de relatie er achter komen dat ze niet meer van iemand houden maar hier niet aan toe willen geven. Ze gaan door in het web van eigen leugens naar zichzelf totdat ze niet meer kunnen of er zich iemand aandient die wel wat bij ze los maakt. Maar ook hier kunnen ze niet eerlijk zijn tegenover zichzelf.... dit proces gaat door totdat ze compleet vastlopen of zelf met een situatie worden geconfronteerd. Volgens mij zoeken deze mensen alles buiten zichzelf. Met uitpraken zoals je bent te lief voor mij geweest.... is een voorbeeld.... die eigenlijk aangeeft.... ik ben een bitch geweest en jij hebt je zelf te kort gedaan....
snap je hem?

Hallo,

Robin Norwood schrijf in:"Als hij maar gelukkig is", waar je ook:" Als zij maar gelukkig is", mag lezen, dat mensen die vanuit vroeger gewend zijn, dat liefde iets is wat pijn doet, dus verwaarloosd zijn of ouders hebben gehad die niet echt tijd voor je hadden of ouders die zelf problemen hadden. Deze kinderen trekken asl ze volwassen zijn mensen aan, die de verkeerde liefde geven, vaak zie je dat lieve kwetsbare en zorgzame mensen, die te goeder trouw zijn, huist dit soort mensen aantrekken. Zij hebben geleerd zichzelf weg te cijferen voor de goede vrede in huis (jeugd) en later in de liefde.
Alleen dat is geen liefde want liefde is gelijkwaardig.

Ook schreef iemand hierboven dat die partners (ex-en) niet van zichzelf kunnen houden en zichzelf een keer tegen komen of zelf zo een situatie meemaken. Ergens zou dat het meest logische zijn maar ze hebben daarmee dan al zo veel schade aangebracht. En het lijkt er in het begin zo op dat ze steeds overal mee weg komen. Dan lijkt de wereld en die ervaring zo onrechtvaardig en lijkt het wat goes around comes around niet te kloppen.

Als ik mag oogsten wat ik gezaaid heb zou ik heel gelukkig moeten worden.....Ik ben er altijd voor iedereen geweest, vaak ten koste van mezelf, maar dat gaf niets. Toch betaal ik daar nu voor......ik heb teveel laten gaan voor anderen.....Dat moet je dus nooit doen dan verlies je een balans en eigenwaarde.....

Eeffie

De liefde is iets heel complex wat misschien rationeel niet helemaal te verklaren is. Wat we allemaal gemeen hebben is dat we van onze ex'en hebben gehouden. We hebben er alles aangedaan om de relatie goed te houden. Maar toch kiest iemand voor iemand anders. Dat komt keihard aan, althans bij mij. Maar is het zo reeel om je zelf hiervan de schuld te geven. Kennelijk vind je ex iets bij iemand anders wat hij/zij niet bij jou vond. Of dit een juiste keus is weet ik niet maar de tijd zal dat bewijzen. Aan de ene kant kan je ook blij zijn dat het over is omdat je nu de kans krijgt om iemand te vinden waarbij de relatie wel goed kan lopen. Dit klinkt weer makkelijker dan het is want je houdt zo veel van iemand. Het enige wat ik kan zeggen is probeer in je zelf te geloven en geloof in je goede kanten. Iedereen heeft die. Geniet van de mooie herinneringen die samen hebt gehad en kijk vooruit. Het leven biedt heel veel mooie zaken en grijp die mooie zaken. Liefdesverdriet is heel vervelend, ik merk het nu zelf ook, maar kan je uiteindelijk ook heel veel kracht geven om je leven nog mooier te maken.