Ook vandaag voel ik me wel ok. Heb ex gisteren weer gezien dus dan wolkje is nog wel somber maar de paniek komt nog steeds niet. Is dit dan echt de volgende fase? Kan dat al zo snel?

Ik vind wel dat ik meer waard ben als dit. Dat ik het verdien om iemand te vinden die WEL bij mij wilt zijn. Hoeft nog niet nu, want heb nog even genoeg aan mezelf. Als iemand mij verlaat en na 3 weken al een ander heeft zegt dat meer over hem dan over mij. Ik ben altijd een goede vriendin geweest, zette hem altijd op nummer 1 en mezelf daaronder.....dit wil ik niet meer. Ik ben nu "vrij", doe wat ik wil, leef hoe ik wil en beslis de dingen zoals ik het wil. Ik hoef met niemand rekening te houden, my life, my attitude, my rules. En als iemand er tegenin gaat of het er niet mee eens is. Prima, ik doe toch wat ik zelf wil. Ben oud en wijs genoeg.

Ik zeg niet dat ik over hem heen ben want ik zou hem het liefst nog terug willen en met hem mijn leven opbouwen, ondanks wat er gebeurt is. Maar ben het zat om er maar als een zielig hoopje bij te zitten en te denken: ooohh mis hem zo. Ik verwaarloos mezelf als een debiel

Eten? Nee geen zin om te koken en geen honger dan eet ik maar niet maar wel fanatiek sporten en wel zo hard schoonmaken dat je er 2 dagen spierpijn van heb. Vierde kilo is eraf (is niet zon ramp want was in een jaar tijd 6 kilo aangekomen, daarentegen is mijn ex er al 10 kwijt in de afgelopen 3 maanden). Alles wat ik eet valt slecht dus ik kan weinig hebben. Ik zag er zo somber uit steeds, uitstraling was echt verschrikkelijk en leuk aankleden? voor wie? voor wie moest ik opstaan? Nou sorry, dat was ik dus even zat.

Ik zeg niet dat ik ineens mijn zelfvertrouwen terug heb want ik heb dit nooit gehad. Ik heb mij altijd minderwaardig gevoeld en was ik blij dat er iemand van mij hield om wie ik ben en moet ik nog veel leren en dat zware proces door. Maar dat proces draait nu om mij...en niet meer om een ander....