Hallo allemaal.
Het is nu zo'n 1 jaar en 4 maanden geleden dat mijn relatie is afgelopen, en die tijd is erg zwaar geweest en nog steeds zwaar.
Doordat ik me enorm gekwetst voel doordat hij me aan de kant heeft gezet ben ik steeds meer het kontact met anderen gaan mijden, en ja dan ga je je steeds eenzamer voelen.
Het is een oud patroon van me om me dan terug te trekken, het lijkt veiliger, om maar niet weer opnieuw die pijn te hoeven voelen, ik ben zo bang om weer gekwets te worden.
Maar ik moet mijn hart weer proberen te openen voor anderen.
Ik heb gewoon het gevoel dat niemand me leuk, intressant en de moeite waard vind.
Maar ik weet gewoon dat ik een ontzettend mooi mens ben, met het hart helemaal op de goede plaats, waarom doe ik mezelf deze pijn aan?
Nieuwjaarsdag werden we opgeschrikt door het bericht dat mijn broer ongenezelijk ziek is, en ja ik mis nu toch echt wel een arm om me heen, iemand bij wie ik even kan schuilen die er voor me is.
Ik stond zelfs op het punt om mijn ex te smsen, ik mis die lieve, betrokken M, en ik hou nog steeds heel veel van hem, maar ik kan iet meer verder met hem. Want hij heeft ook zo'n verschrikkelijk moeilijke kant.
Eigenlijk denk ik dat ik nooit meer gelukkig en me zelfverzekerd zal voelen, want ik hem de afgelopen tijd me eigenlijk geen 1 dag goed gevoeld.
Ik moest dit even kwijt, bedankt voor het lezen.
Liefs.
Och meid Je eenzaamheid is op
Och meid
Je eenzaamheid is op zn hoogtepunt lijkt wel. Maar je bent niet alleen. Echt niet. Er zijn hier heel veel mensen die zich zo voelen zoals jij. Ook ik voel me eenzaam vanavond.
Ik wou dat ik je even een knuff kon geven. Ga je even geen raad geven, want weet niet of je dat wilt.
Je bent niet alleen meid.
Virtuele knuff dan maar
Lief30
Dank je wel, dat is iets waar ik zo ontzettend veel behoefte aan heb. Je mag me raad geven, maar eigenlijk weet ik precies wat ik moet doen maar de angst voor weer opnieuw die pijn is erg groot.
Voel me alleen.
Ik kan het me voorstellen dat je gekwetst voelt omdat hij je gedumpt heeft. Maar, ik weet het klinkt heel erg hard, dat wil ik niet, maar het moet, denk ik: je moet niet het contact met andere mensen mijden. Je moet het leven weer oppakken.
Je zegt dat je een ontzettend mooi mens bent, met het hart op de goede plaats. Hartstikke goed! Maar vind je jezelf leuk, interessant en de moeite waard?
Tot zover het gepreek. Want eigenlijk ben ik zelf geen haar beter. Ik zit ook hele dagen te treuren. Ik heb soms hele donkere gedachten. Ik geniet niet meer echt. Het is best lastig. Zie me zelf ook niet als een leuk, interessant mens die de moeite waard is.
En dan nog het bericht over je broer. Alles komt wel tegelijk. Sterkte!
Ik ga voor mijn eigen geluk.
Misschien heb jij er ook iets aan, afgelopen week therapie gehad waar het om gaat is oude patronen doorbreken, ik weet het.
Ik zoek nu de bevestiging in afwijzing, niet de moeite waard zijn, omdat dat zó bekent voor me is.
Het voeld zo veilig maar ik word er niet gelukkiger van. Dus een prong in het diepe!!!
O wat ben ik bang.
Wat gebeurd er als we wel toe laten dat we de moeite waard zijn, dan zou pas echt je wereld op de kop worden gezet. daar weten we ons geen raad mee.
Moeilijk
Ik weet precies hoe je je voelt..die eenzaamheid.. vooral in het weekend!! Zo ontzettend onbegrijpelijk
Moeilijk
Ik weet precies hoe je je voelt..die eenzaamheid.. vooral in het weekend!! Zo ontzettend onbegrijpelijk
Eénzaamheid hoeft niet.
Goedemorgen,
Als we ons éénzaam voelen komt dat omdat we daar zelf voor zorgen, door dat wij verschrikkelijk teleurgesteld zijn en bang zijn om weer gekwetst te worden. Er zijn zo veel plaatsen waar we naar toe kunnen gaan, ook als je financieel niet zo veel heb. Zie hier dit forum, ik zit hier nu dagelijks te chatten tot soms diep in de nacht. Heb een maatje gevonden die precies weet wat ik voel en hij maakt mij weer blij en ik hem. Samen zijn we dan even uit die sleur van verdriet, en lachen samen heel wat af. Als je er aan toe bent dan vind je van zelf jou weg weer terug en zoek hier een persoon waar bij je jezelf lekker voelt en ik weet zeker dat je er dan weer er even tegen kan. Liefs Hera
mrbean @principessa
Het is niet zozeer het openen van je hart voor anderen, maar je hart eerst terugvinden, zodat je je levensvreugde ook terugvindt. Dan gaat de rest vanzelf.
Veel sterkte ermee!
Mr Bean