Als je de behoefte voelt om elke dag opnieuw en je zelfs meerdere malen te laten horen in ieder blog dat op dit forum verschijnt, dan kan dit weleens van invloed zijn op de kwaliteit van je reacties.

Kans is aanwezig dat door de overmatigheid en constante herhaling van hetzelfde geluid in jouw reacties, kwaliteit ondergeschikt raakt aan de drang tot kwantiteit. *Kwaliteit hier in relatie tot op zichzelf staande reacties, die vanuit het 'Blanke Canvas'-principe op ieder blog zonodig dus een nieuw of ander vertrekpunt behoeven. Omdat elk verhaal in den beginsel tenslotte 'anders' is.

Kan me zo voorstellen dat je de draadjes van de diverse blogs waar jij allemaal tegelijk ‘in bezig bent’ soms door elkaar haalt, niet meer helder hebt en dus verkeerd aan elkaar knoopt.

Ik vind het bijvoorbeeld bijzonder wanneer je deze quote:

....vervolgens teruggeeft in deze ‘vertaling’:

Eh?! Dat haal ik er zelf helemaal niet uit?

Ik haal het wel uit jouw ‘manier van denken’ waarmee jij eigenlijk elk blog hier op het forum benaderd. Dus ik ben geneigd te denken dat hier sprake is van jouw interpretatie, die je maar even doorschuift en vervolgens op de woorden van ‘de moeder’ begint toe te passen.

Ai, ai, toch, waterman! Blijft een hardnekkig aandachtspuntje voor je: bewaken dat jij op het verhaal van een ander niet teveel van je eigen gebreide betekenissen gaat loslaten. Ik mis hierin voorzichtigheid. Of, zoals jij het graag gebruikt: terughoudendheid. Waar jij bijvoorbeeld door middel van vraagstelling, naar jezelf weer terugkoppelt of dát wat jij schrijft ook bij de andere partij zo bedoeld wordt/die betekenis heeft.

Weet jij wat iemand ‘een kerel’ maakt? Wat is eigenlijk de definitie van ‘kerelschap’? Wanneer ben je het wel en wanneer niet? Want voor mij is het een vaag gebied. In mijn beleving lezen de mannen die ik ken en zich 'als kerels tonen' bijvoorbeeld geen 'Roos Vonk'. Tenzij, wacht, ik kan er helemaal naast zitten. Torn? Pither?

Gebaseerd op de blogs die Ugly Duckling hier geschreven heeft, vermoed ik dat er aan haar kant heel veel meer speelt dan ‘haar vriend die haar niet genoeg mist’, en 'hij die zich een kerel moet gaan tonen' waarbij 'de stappen, de 'significante stappen', dus van hem moeten komen’. Mijn indruk is dat ‘bungelen’ iets blijkt te zijn, dat zij emotioneel waarschijnlijk al heel veel eerder ‘deed’ voordat deze man in haar leven kwam. Kan heel goed zijn dat haar worstelingen terugvoeren naar gebeurtenissen uit een veel verder verleden die, helaas, in de relatie met deze man voor obstakels begonnen te zorgen.

Zoals ik de blogs beschouw, lijken er tussen de regels door in haar persoonlijke gevoelswereld heel veel kwesties 'niet lekker te zitten', waarvan ik mij afvraag of je deze werkelijk enkel en alleen aan de breuk kan relateren. Iets met 'katalysator'.

Ik vraag me altijd af waar jij dit soort ‘absolute’ uitspraken toch op baseert? Ben jij erbij (geweest)? Kijk jij in zijn hoofd? Heb jij gesprekken met hem (gehad)?

Je kunt iemand nog steeds ‘heel erg’ missen, zonder dat je daar vervolgens naar wenst te handelen op de manier of verwachting die een ander daarbij heeft. Kan een bewuste keuze zijn, waar het gevoel bewust geen rol in wordt toebedeeld. Zelfbehoud. Misschien pure overleving. Verstrikt in de complexiteit. Het 'gewoon allemaal niet meer weten'. Betekent nog niet ‘dat je iemand niet genoeg mist’. Snap je die? Kun jij je ook inleven in de positie van deze ex-partner waarin ook hij, op zijn beurt, emotioneel flink wat voor zijn kiezen moet hebben gehad? Die mogelijk op zijn beurt ook heel wat bezinning & verwerking te doen heeft.

Hier kunnen hele complexe onderlagen een rol spelen die je niet even met jouw ongenuanceerd ‘zwart-wit’-denkerij bij de kladden denkt te kunnen grijpen.

Waarom ik me op dit soort momenten blijf uitspreken, is dat je nog steeds niet in staat bent te beseffen dat je met dit soort uitspraken een beleving van iemand, en vervolgens een proces wat daarmee op gang komt, in een bepaalde richting loopt te sturen. Een richting waar jij, en elk andere buitenstaander, eigenlijk niks te zoeken hebt. Hier de betekenis gaan zitten verkondigen dat deze man ‘haar nog niet genoeg mist’, daarmee plant je kleine zaadjes in iemands hoofd die vroeg of laat weleens kunnen gaan ontkiemen met alle gevolgen van dien. Zeker in verhalen van dit soort complexiteiten en ingewikkeldheden, volstaat een standaard LDVD-adviesje gewoonweg niet.

En dan mag je er weer een ‘ach gossie’ tegenaan gaan gooien of mag er weer een tegenreactie komen waarbij we met z'n allen getuige mogen zijn van één of andere irrelevante, overdreven kroning van jou ‘als liefdevolle man’ gevolgd door een ‘laat je niet uitlokken’, maar dat boeit me niet.

Go your gang, zou ik zeggen. Ga los op de U-tubies

Voor mij blijft staan: in het algemene belang van een blogger, vind ik – en al helemaal als je, zoals jij, in elk blog aanwezig bent – dat je in acht behoort te nemen waar je met je ‘adviezen’ en ‘opmerkingen’ de grens overgaat naar inmenging in de persoonlijke beleving en gevoelswereld van een ander waar je als buitenstaander geen plek behoort in te nemen