Hallo allemaal.

Afgelopen zondag dus een mailtje naar mijn ex gestuurd, begon er wat tegen aan te hangen.
Ik heb hem verteld dat ik hem niet wilde spreken, omdat ik dit nog te moeilijk vond, hier kwam het zo'n beetje op neer.
Ook heb ik hem verteld dat ik nog heel erg van hem hou en dat hij altijd een plekje in mijn hart zou houden, maar dat ik wel weet dat we niet verder kunnen, teveel gebeurd en niiet gebeurd.
Verder heb ik hem verteld hoe het met me ging en met mijn werk ging, want daar was hij"zo" belangstellend naar.
Ook heb ik hem verteld dat mijn broer ziek is en niet meer beter zal worden.
Ik heb hem het allerbeste gewenst, Liefs.
En tot nog toe niks gehoord.

Ik had gehoopt dat we een beetje normaal met elkaar om zouden kunnen gaan, maar hij is dus nog niet veranderd. Het ging hem dus weer niet om mij, maar om zichzelf.
In onze relatie deed hij dat ook, niks zeggen als het hem niet zinde.
Vind het wel moeilijk, maar het bevestigd me ook wel weer in de ideeën die ik over hem had.
Jammer het zei zo, in de toekomst hoop ik dat we misschien wel kontact kunnen hebben maar dan moet ik zelf helemaal niks meer verwachten van hem.

Groet, Principessa.