Mijn ex heeft geen vertrouwen meer in mij...dit omdat ik er op een dag niet voor haar was.Ze voelt zich daardoor erg gekwetst zei ze.Had ik het toen maar geweten maja...ik heb haar gevraagd om nog eens af te spreken omdat ik vind dat we zo niet voort kunnen.Ze heeft toegezegd om over een maand dit te doen! Ik had liever sneller gehad maar oké ik heb er begrip voor! Ze zegt wel dat ik op niet teveel moet hopen! En toch doe ik dat automatisch...ik wil dat we weer de liefde tussen elkaar gaan voelen want we hebben het er beide wel moeilijk mee,ook al wilt ze dat aan mij niet laten zien.ik vraag me enkel af hoe ik haar vertrouwen terug kan winnen! Lieve woordjes uit men hart gaan niet genoeg zijn vrees ik! Ik besef nu meer dan ooit waar ik fout was!Ik heb een goed karakter ,dat weet ze zelf ook wel en ik geloof dat we doorkunnen maar zij moet dan wel terug de stap durven zetten! Mizerie!
@Lost
Hey Lost,
Vertrouwen is iets wat je het gemakkelijkst verliezen kan, maar ook het moeilijkst om terug te winnen in de wereld waarin we leven.
Havana
@Lostinthisworld Hoop het ook
@Lostinthisworld
Hoop het ook voor je... En ergens snap ik dat, want als iemand aangeeft een maand bedenktijd te willen, is er nog hoop... anders kap je het wel gelijk af, toch? Zachte heelmeesters maken stinkende wonden...
Tja... mijn ex was heel snel in het uit maken... en om iets wat een normaal mens een 'meningsverschil' zou noemen. Maar kwam daar dan steeds weer op terug... weer 't andere uiterste... omdat hij me dan weer miste. Ik vond het slopend maar ik denk dat jij daar nu op hoopt?
@Chrisz
Ik hoop dat ze inziet dat het dit allemaal niet waard is.Ze stelt zich hard op en dat maakt het er niet makkelijker op.
Ben een beetje futloos nu en weet niet veel meer om te vertellen.
Elkaar terugzien zou al zoveel kunnen verhelpen heb ik het gevoel maar als ze dit pas na zo'n lange tijd (2maand tussen de breuk en elkaar terugzien)wilt doen dan heb ik het gevoel dat er niets meer gaat over blijven bij haar...
naar de vaantjes
Ze had me dus gevraagd om pas binnen een dikke maand nog eens af te spreken,dan zouden er al 2 maanden tussen gezeten hebben dat we elkaar nog zagen...
Aangezien ze mij dumpte omdat ik geen zelfvertrouwen had en schrik had om bij haar thuis binnen te komen,trok ik mijn stoute laarzen aan en wou mij bewijzen.
Vertrouwen win je nu eenmaal terug door het te laten zien,juist?
Fout dus!
Ik belde aan bij haar thuis en zij kwam net aangereden,ze was meteen kwaad en zei dak het zelfs niet kon respecteren om te wachten tot dan!
Ik zei dat ik men hart volgde en wou laten zien dat ik er voor ga...
Ze zei me dat ik het nu pas doe omdat ik door de situatie gedwongen werd,dat ik er vroeger maar voor haar moest zijn en dat het nu te laat is.
Ik zei dat ik inderdaad in de fout was toen maar dat het uit angst was en niet bedoeld om haar te kwetsen!
Toch bleef ze kwaad reageren en ik bleef mijn hart blootleggen en wou rustig blijven...
Ik vroeg of ze mij nog graag zag,haar antwoord was dat ze ergens nog wel wat voelde voor mij maar dat ze me tevens ook haat.
Ze vroeg wat ik van haar verwachtte?
Ik antwoordde dat ze haar hart moet volgen.
Dan sloot ze af met te zeggen dat haar hart nu in het buitenland ligt(job) en dat het wel eens voor 4 jaar kan zijn.
Vervolgens vroeg ze mij om te vertrekken wat ik dan ook maar gedaan heb.
Ik legde heel men ziel op tafel,tranen hield ik onder bedwang en zij bleef koelbloedig en kwaad.
Dan hang je eens de "held" uit door er naar toe te gaan en krijg je vervolgens zo'n harde reactie...
Ik heb het geprobeerd en gefaald,zit terug dieper in de put dan ooit.
Ik zie het nu echt niet meer goed komen,ze was veel te kwaad.
Ik onderneem niets meer,heeft toch geen zin.
Het is over,alleen de pijn blijft bij me.
Love is a bitch!