Verliefdheid versus liefde

Het is een mooi dat het bestaat, zoiets als verliefdheid. Je hoofd in de wolken, een euforisch gevoel, de wereld door een roze bril, alles lijkt wel perfect te zijn ineens. Maar is het echt iets wat je ‘overkomt’ of is het voor een groot deel ook een (on)bewuste invulling van onvervulde behoeften?
Veel mensen doen namelijk net alsof je er totaal niets over te zeggen hebt, dat je totaal machteloos staat en zelfs alle gevolgen van dien worden daar heel makkelijk mee afgewimpeld.
Maar dan komt bij mij altijd toch weer mijn filosoferende aard naar boven, waarin ik er vrij zeker van ben dat verliefdheid voor een groot deel ook zelf aangewakkerd wordt door de behoefte om gewaardeerd te worden, zich uniek te voelen en 1 met een ander te zijn of juist afgezwakt door onze angsten, ons relativeringsvermogen of wellicht ons verantwoordelijkheidsgevoel.

Zeg zelf: als iemand continue zegt hoe geweldig je bent, dat er niemand is zoals jij….you’re one of a million, je bent mooi, lief, leuk, humoristisch, charmant, origineel en ook nog eens goed in alles wat je doet of wilt gaan doen….zoiets wil je toch allemaal geloven? Het zit toch in je genen dat je de beste wilt zijn en dat er blijkbaar iemand is die dat ook echt vindt.
Natuurlijk zijn er ook echt wel factoren die meespelen, waar je minder invloed op hebt zoals de mate waarin je emotioneel en rationeel ontwikkeld bent en daardoor de welbekende ‘klik’ met iemand hebt. Maar dan nog denk ik dat het hele versierings-ritueel en de bijbehorende verliefdheid voor een groot deel veel meer basis en oppervlakkig is dan we denken. Vraag je zelf maar na… Waarom was je verliefd? ‘omdat hij zo goed kon luisteren’ of omdat ‘zij zoveel respect voor je heeft’ of ‘omdat we zoveel leuke dingen deden samen’ etcetera, etcetera… de ideale omstandigheden om een euforisch gevoel te creëren, aangewakkerd door mooie en liefdevolle beloften voor nu en in de toekomst.

Het vervelende van verliefdheid is dat het vaak overgaat… En dan kom je soms tot de conclusie dat verliefdheid nog niet inhoud dat je dan ook echt bij elkaar past, of dat je elkaar na een langere periode dan nog zo leuk vindt. Als je over het randje van je roze bril begint te koekeloeren dan zijn sommige eigenschappen van de ander ineens toch wat minder roos-kleurig dan met de bril gewoon keurig op de neus.

En dan kom ik bij mijn volgende vraagstuk, want hoe zit het dan met de liefde? En in hoeverre hebben we daar met zijn allen en goed beeld van bij onszelf of laten we ons beïnvloeden door omgeving, inclusief media en dergelijke?

Bij je opvoeding krijg je iets mee over het beeld wat je ouders hebben van liefde, later veranderd dit door je eigen identiteit en de factoren die direct of indirect invloed daarop hebben.
De meeste van ons willen graag een uiting van liefde, gebaseerd op respect, vertrouwen en begrip. Maar zodra je de TV aandoet en zapt over 30 kanalen, krijg je daar niets meer van mee want is het allemaal ‘hoe moet ik de relatie uittesten” zoals in programma’s als “cheat on me” maar ook gewoon simpelweg de gewone normen en waarden zijn steeds verder te zoeken, zoals blijkt uit ‘dames in de dop’ of ’16 and pregnant’. Natuurlijk kijken we hier allemaal naar en denken dan ‘dat is een ver-van-mijn-bed-show’… maar is dat zo? Zegt het niet veel over hoe we hedendaags met elkaar omgaan en wat voor waarde ‘liefde’ nog heeft tegenwoordig?

In woorden weten we het allemaal zo goed en de “ik hou van jou’s” zijn dan ook breed-bezaaid in elke relatie. De liefelijkste symfonieën komen ter oren, de meest indrukwekkende proza worden geschreven en de mooiste opera’s verschijnen ten tonelen….maar het lijkt wel als het doek valt, deze woorden de betekenis verliezen.

Ik bedoel dit geenszins cynisch, sarcastisch of negatief… maar echt serieus. In hoeverre is liefde een werkwoord of is het echt iets wat er gewoon moet zijn… kant-en-klaar, zoals de opwarmmaaltijden bij de supermarkt?
Ik vind het een interessante discussie…

Imagine's blog
login of registreer om te reageren

Zon, 05/05/2013 - 20:00 — nico_nico

Interessante vraag, en toepasselijk op mijn probleem.

Respect, warmte en aandacht voor een ander.
De woorden: "Ik zie je graag" Dat zeg ik niet vaak. Ik laat dat voelen en zien.
Dat is veel beter dan de soms zo lege woorden.

Ik heb de speciale eigenschap dat ik gelukkig ben als ik mijn partner gelukkig zie.
Dat is een speciale eigenschap, omdat ik weet dat de meeste mensen eerst aan zich zelf denken. Maar als iemand zo veel voor je betekent dat je niet gelukkig kunt zijn als die persoon niet gelukkig is.

Het gevoel van harmonie met één persoon. Dat die andere persoon weet dat die belangrijk is, en dat je er alles aan doet om die gelukkig te hebben. Het één zijn met gevoel met twee mensen.

Maar het is fout om bovenstaande te doen. Als die andere plots zegt dat die niet meer met je verder wilt, dan ben je een echt deel van je zelf kwijt. En dan sta je daar.
Daarom dat veel mensen niet meer echt liefhebben en enkel aan zich zelf denken. We leven nu eenmaal in een egoïstische maatschappij waar het "ik" centraal staat. De rest is bijzaak.
Als je ooit iemand vindt die niet zo denkt, houden!

Misschien ben ik verkeerd over het egoîsme, maar het is een hedendaags probleem. En hoe kan je dan ooit over liefde spreken als je enkel, of grotendeels aan je zelf denkt?

Ik zag onlangs 2 arme mensen zonder iets. Dat zag je gewoon. Maar de 2 zagen elkaar gewoon graag. En die waren gelukkig.
Alles is bijzaak in het leven als je elkaar hebt en lief hebt.
Dat is liefde. Dat je het meest waardevolle in het leven begrijpt en mag beleven.

ps: Onsamenhangend misschien, maar gewoon getypt wat ik dacht op je moeilijke vraag

Zon, 05/05/2013 - 20:33 — mrpither

Re:

Dat is liefde. Dat je het meest waardevolle in het leven begrijpt en mag beleven.

Dat is geen liefde, dat is geluk, liefde kan daar een onderdeel van zijn.
Voor mij heeft het geen toegevoegde waarde omdat ik het niet ken en niet begrijp.

Zon, 05/05/2013 - 20:56 — nico_nico

Dat is geen geluk

Dat is misschien geluk dat je inziet wat er belangrijk is in het leven. Maar meer niet.

Of bedoel je dat gelukkig zijn belangrijker is dan de liefde. Omdat je in de liefde niet gelukkig dient te zijn?

Ik bedoelde het op wederzijdse liefde.

Zon, 05/05/2013 - 21:07 — mrpither

Re:

Gelukkig zijn is groter, liefde kan daar deel van zijn.
Zonder de liefde kun je ook gelukkig zijn.

Zon, 05/05/2013 - 21:09 — Imagine

@mrpither

Interessante wending...ik kan me daar wel in vinden eerlijk gezegd.

Zon, 05/05/2013 - 20:59 — Imagine

@nico

Diepgewortelde liefde is onbaatzuchtig, dat is ook mijn overtuiging.
Maar hoe wil je daar vorm aan geven en hoe zie je dat voor je?

Ik bedoel vaak weten we zo goed wat we willen, maar blijkt het toch moeilijk in de praktijk te brengen of denkt de ander daar uiteindelijk anders over. Het lijkt wel of liefde als een vlinder is, het komt naar je toe... je kan het even bewonderen... en dan fladdert het weer weg. Alsof je even connectie hebt met iemand, omdat dat op dat moment de juiste timing, de juiste persoon is... maar na langere tijd blijkt toch maar al te vaak dat mensen weer verder fladderen. Hoe diep zit die connectie dan, vraag ik me af?

Net als in jouw situatie bijvoorbeeld...je weet nooit of het tijdelijk is of permanent. Zelfs al weet je het voor jezelf nog zo zeker, dan nog weet je niet hoe diep het zit bij die ander. Je weet niet waar die eerste connectie (en verliefdheid) door tot stand komt. Is het een uitvlucht? Is het een idealiseren van de situatie (ofwel het bekende fenomeen 'het gras is groener aan de overkant')? of is het toch gewoon "meant to be"?
Zoals ik je verhaal leest, voel je je heel verantwoordelijk over de situatie en kijk je heel goed in je eigen aandeel daarin... en vooral wat je wel en niet te doen staat. Toch is het overdenken waard of die ander daar ook zo verantwoordelijk in staat? Want welbeschouwd ben jij een vrijgezelle man en heeft zij nog heel wat losse eindjes op te lossen voordat ze status 'vrijgezel' kan verwerven....en ik wil niet al te hard zijn, maar de meeste in die situatie willen helemaal niet uit hun comfort-zone wat betreft de huidige situatie maar willen alleen de illusie dat het allemaal veel beter had gekund... ALS
Maar de daadwerkelijke actie ontbreekt vaak in het plaatje, valt mij op over het algemeen.

Vandaar mijn terugkerende vraag "kan je liefde zelf creëeren, opbouwen of herstellen... of is het echt een vast gegeven in de zin 'het is er gewoon, of het is er niet'? "

Extra note: Ik hoop werkelijk niet dat ik te hard overkomt, want ik bedoel alles gewoon in algemene zin...niet naar jou of jullie persoonlijk. Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid met de situatie en vergeet niet voor jezelf te zorgen (in emotioneel opzicht vooral)

Zon, 05/05/2013 - 21:30 — nico_nico

@Imagine

Ik ben daar verkeerd in waarschijnlijk. Maar zoals ik al zei kijk ik naar die andere en probeer ik daar het beste voor te doen. Ik hoop het zelfde terug te krijgen. Maar ik weet dat het vaak niet zo is.
Ik geef te veel, dat is ergens niet goed. ALs die andere weg is, blijft er vaak een te groot gat over.

Wat mijn huidige situatie betreft, moet ik beseffen dat het diep zit bij die andere.
Als iemand doodgraag en zich moreel verplicht voelt om door te gaan met haar gezin. Omdat ze die mensen graag ziet(kinderen, man en ouders). Maar dan nog laat weten niet te kunnen functioneren zonder u, dan mag ik geloven dat het oprecht is?

Ik ben er mij van bewust dat ze bij haar gezin zal blijven. En dat mijn plaats daar maar slechts tijdelijk zal zijn.
Zij moet mij "verwerken". Omdat het moet. Niet omdat ze wilt. Maar omdat het volgens de maatschappij moet.
Zij vindt haar zelf niet belangrijk in die situatie. Zij vindt dat de mensen rondom haar geen verdriet mogen hebben.
Dat is nobel. En zeer goed van haar. Maar gaan die mensen gelukkig blijven als ze haar ongelukkig zien worden?
Moet je kiezen voor je eigen geluk? Leef je maar één keer of doe je somige zaken niet?

En uw vraag of je liefde kan opbouwen of niet. En dat het er gewoon is?
Ik ben benieuwd. Zij zal het moeten doen. Zij zal het bewijs moeten zijn dat je het kan opbouwen. Iets dat er niet meer is moet nu bij haar terugkomen.

Wie gelooft daar in?
Ik niet.

Hij zal nu alles geven omdat zij hem diep gekwetst heeft. Hij is diep geraakt in zijn emoties.
Op een dag zal hij weer "sterk" staan, en haar vermoedelijk dit allemaal kwalijk gaan nemen.
Of zal hij het vergeven? Hij was dominante en is nu op zijn eer geraakt. Zijn o zo belangrijke trots.

Ik hoop dat zij slaagt om hem terug graag te zien. EN dat hij het dan ook nog zal aanvaarden. Want anders is het jammer dat ik haar laat gaan.

En je komt niet te hard over.
Ik zoek waarheden en wijsheden waar ik iets mee kan.
Als hard zijn daarvoor nodig is, dan mag dat zelfs.
Rechtuit is het eerlijkste. En dat is wat ik vraag.

mvg,
Nico

Zon, 05/05/2013 - 22:00 — hortensia

je kunt nooit inschatten hoe

je kunt nooit inschatten hoe diep de liefde eigenlijk zit, je maakt je eigen balans op voor jezelf en in hoeverre de ander van jou houdt , het is wat je ziet en voelt , maar in een ander zijn hoofd kijken hoeveel die liefde is voor jou, in hoeverre hij/zij echt van je houdt , kun je nooit weten , het is wat je hoopt dat het is, je eigen intepretatie gekoppeld aan de woorden ik hou van je .
Wat geeft je de garantie dat iemand forever bij je blijft. en kun je zelf zeggen ik blijf voor altijd bij jou. Hoe weet je dat dit " het " is terwijl er nog honderdduizenden rond lopen en misschien kom je net iemand tegen ...waar je zonder het te willen, ineens je helemaal in vuur en vlam doet slaan en je een gevoel van liefde ervaart die al het voorgaande evenaren gaat. Wat volg je dan je gevoel of je verstand , blijf je bij iemand omdat je het niet kan maken om weg te gaan , zolang bij elkaar bent en misschien ook kinderen hebt en alles compleet op zijn kop zal doen zetten. Een complete strijd dan aangaan met je gevoel en je geweten, waarin je partner en kinderen geen verdriet wil aan doen maar zelf zo graag het nieuwe tegemoet zou gaan . Een complex dilemma waarin een keus gemaakt kan worden maar hoe dan ook in beide gevallen geen gemakkelijk weg is .

Ma, 06/05/2013 - 15:55 — Cucharada

@hortensia

Ik sluit mij volledig aan bij hortensia.
Mooi gesproken meid!

Wie is online

Online gebruikers

Enquête

Imagine's Buddies