Probeer die kracht vast te houden, die stijgende lijn waar je in zit! Je zegt zelf: hij zal heel veel uit de kast moeten halen. Maar de vraag is natuurlijk of hij dit zelf ook in ziet, en of hij dat kan. Misschien vindt hij die kleine dingen al heel wat. Richt je daar verder niet op, jij moet verder. Die woede en die pijn zal er bij jou nog uit moeten. En nee, dit gaat geen dip worden. Daarvoor ben je al veel te ver en veel te sterk!
Knuffel!

Ik stuur je ff mail om laatste ontwikkeling bij mij uit te leggen. Dat missen... ook ik heb dat z?ɬ? sterk. Ik weet het, de relatie duurde niet zo lang, kan ik niet met anderen vergelijken. En normaal gesproken zou dat missen bij mij al gestopt zijn. Helaas is dat niet zo, al ga ik verder. Het is niet fijn dat je triest bent, maar als dat niet zo was, zou het ook weer niet goed zijn> Snap je? Je bent nu eenmaal een vrouw met gevoel. Ik heb bij mij zelf bedacht dat ik die gevoelens maar over me heen moet laten komen, zo af en toe voel ik me rot. Maar over de langere termijn bezien zie ik die stijgende lijn wel. En bij jou ook!

Pff, het wordt me vandaag allemaal even teveel. Kan me niet concentreren,en voel me rot rot rot. Voel dat ik overal alleen voorsta. Moet nog vanalles regelen omdat mij ouders morgen komen , voel me alleen, moet vandaag tot 20:30 werken en kan het even niet meer. Heb net mijn ex gebeld dat hij hoe dan ook vandaag ons zoontje uit school moet halen en te eten geven. Ik zit er doorheen, kan nu echt geen leuke geduldige moeder spelen...wil rust rust rust in mijn hoofd. Waar is mijn sterke ik nu vandaag gebleven....heb barstende koppijn en zit iedereen af te snauwen..

Ach meid....leef zo met je mee........dat verdomde kleine sprankje hoop he....dat zit er nog.....ik herken dat zelfs nu nog wel.....maar we MOETEN door...en bij mij is het in ieder geval duidelijk dat ik niets hoef te verwachten...en dat voelt ook klote...ben blij voor je dat je ouders komen...maak het gezellig met hen!!

een hele dikke kus uit holland!!

gr.Anzil

weet je nog, ewat je de vorige keer schreef? Is dit een fase, van dat hele sterke gevoel. Ja dus, en dit is ook zo'n fase. Alleen maar dat verdriet voelen, ik herken het. Heb het ook weer een tijdje gehad, weet je nog? Toen was jij sterk, nu ben ik weer sterk! Ik voel me sterk en ik weet dat het me gaat lukken, wij allemaal zal het ons lukken. Want wij verdienen het hoor! Zelfs zie ik op dit moment een toekomstbeeld, heel vreemd. Zal ook wel weer verdwijnen, zal ook wel weer een fase zijn. Maar dat geeft niet, als ik terugkijk zie ik dat ik toch stappen vooruit zet, soms heel klein, maar ze gaan vooruit! En jij ook meis. Bij jou komt het ook weer helemaal goed! Liefs