Voor degene die een Christelijke achtergrond hebben of zo zijn opgevoed:...
Kennen jullie nog het verhaal van de duivel en God die op een berg zitten en samen naar Job zitten te kijken?
Enfin de duivel en God maken een afspraak want God gelooft zo in het geloof van Job dat hij tegen de duivel zegt dat hij alles mag doen met Job behalve zijn leven afnemen en toch zal hij blijven geloven.
In summary de duivel doet dat, Job zit op het einde op een mestvaalt zijn vele builen te krabben met een scherf en nog gelooft hij...God wint de weddenschap en betaald Job in tienvoudig terug...
Nou ik voel me onderhand al wel heel lang job, en zit ik af en toe niet op de mestvaalt maar er tot mijn nek in!
En dan vraag ik mij af: hoe kom ik hier nou in vredesnaam, ik ben best wel aardig, lief voor dieren en kinderen, zal altijd proberen te helpen, help mijn vrienden en probeer een goed mens te zijn.
Waarom heb ik dit verdiend?
Sorry hoor, dit komt even door een kleine trigger, verjaardagsfeestje van mij lieve neefje en wederom jawel...het enige onderwerp van het hele gesprek in de hele f..... ruimte kan zijn over de bruiloft van mijn zus.
Kent dan niemand de uitdrukking: NU EVEN NIET!!!!!!!!
Zat weer met een opgeplakte glimlach af en toe maar van plek veranderen omdat ik het niet trok om dan binnen 30 seconde WEER in hetzelfde gesprek te komen.
Heren daarboven: I GET THE MESSAGE!!!!
Ik hou ontzettend veel van mijn zus en ik gun haar dit zoooo ontzettend graag, maar alsjeblieft, mag ik even heeeeel even van deze k..mestvaalt af en mijn wonden likken.
ik ga er daarna wel weer braaf opzitten hoor als dit de bedoeling is maar : GIVE ME A BREAK!!!!!!!
PS Sorry moest er evenuit, ventieltje zat even strak
He bah, bah!!!!!! Wat rot dat
He bah, bah!!!!!! Wat rot dat je daar moet zitten en dat allemaal aanhoren. Ik word al misselijk (hoe erg ik het hem ook gun enz enz) als mijn beste vriend vertelt over zijn nieuwe liefde en zijn geluk en alles daarbij. Ik moet echt moeite doen om te reageren, laat staan leuk te reageren en dat is dan aan de telefoon.. Echt ergens zitten waar het daar dan overgaat, moet idd heel moeilijk voor je zijn. Ik snap dat je het haar met alle liefde gunt, maar ik vind van haar kant af ook dat het wel wat minder daarover mag gaan als jij daar bent! Pff, moeilijk zeg! De boosheid die je voelt naar andere mensen waar jij er maar voor bent, dingen van pikt en slikt en maar lief lacht, kan ik me voorstellen. Nu ik zo vreselijk op ben van alle emoties, merk ik pas hoeveel mensen met zichzelf bezig zijn en hoe weinig er echt rekening met je houden... maar goed. Nog een paar complimentjes:
a. Je bent op de verjaardag geweest, ook al wilde je mss niet: hartstikke goed!
b. Je hebt je neefje gezien, wat je vast even goed gedaan heeft
c. Je hebt voor jezelf gezorgd voor zover het kon door af en toe even weg te lopen: ook heel goed!
Ik hoop dat je straks een beetje lekker kunt slapen!!
Liefs en je mag aaaaaaaaaltijd hier even je gal spuwen; heerlijk he! De site was net paar keer uit de lucht en ik was bang dat 'ie helemaal weg was... dusse ik geloof dat ik er echt wat aan heb
Herkenning
''Nu ik zo vreselijk op ben van alle emoties, merk ik pas hoeveel mensen met zichzelf bezig zijn en hoe weinig er echt rekening met je houden...''
Inderdaad, iedereen is in deze maatschappij zoveel met zichzelf bezig. Ik heb mezelf beloofd om daar niet meer aan mee te doen! Er zijn ook mensen die wel aan je denken en rekening met je houden en, net op die momenten dat je het nodig hebt, vragen hoe het met je gaat. Dat zijn de mooiste mensen die er op deze wereld rondlopen en dat heb ik wel geleerd uit deze verschrikkelijke situatie...vanaf nu wil ik ook zo een mooi mens zijn!~
(uiteraard zal ik ook altijd aan mezelf blijven denken;))
Hihihi herkenning all over
Hihihi herkenning all over hoor. Mn beste vriendin gaat opeens samenwonen na 1.5 maand relatie. Ploink...dan schiet er bij mij ook iets los.
Maar ik hou mezelf in de plooi en feliciteer ze uitbundig. Maar ja, vanbinnen...foeiiii....
Ik herken het. Ik ben er
Ik herken het.
Ik ben er onderhand achter gekomen dat ik nooit een carriere zal maken in de acteer-wereld. Ik kan op zulke momenten niet mijn gezicht strak in de plooi houden met een nepglimlach waar ikzelf misselijk van word, maar ben er trots op dat ik in het openbaar kan laten zien hoe ik me voel, dat ik dicht bij mezelf blijf en me niet anders voor doe dan dat ik ben! Goed van je dat je inderdaad van plek verwisselt/af en toe even wegloopt. Je schrijft overigens heel leuk, een genot om te lezen, ook al is het geen leuk onderwerp.
Nouja, laten we maar zo denken: dat heb je ook weer gehad! Eerstvolgende keer dat het weer over die bruiloft gaat ben je wat bekender met de situatie en gevoelens;)
ps. je verdient dit ook niet, niemand niet.
niet verdiend
"Nou ik voel me onderhand al wel heel lang job, en zit ik af en toe niet op de mestvaalt maar er tot mijn nek in!
En dan vraag ik mij af: hoe kom ik hier nou in vredesnaam, ik ben best wel aardig, lief voor dieren en kinderen, zal altijd proberen te helpen, help mijn vrienden en probeer een goed mens te zijn.
Waarom heb ik dit verdiend?"
Ik herinner me nog dat ik dat in een moment van woede en verdriet aan de telefoon tegen mijn ex uitschreeuwde: wat jij nu doet, hoe jij me nu wegstuurt, ik VERDIEN dit niet! Dat gaf je op de een of andere manier heel veel kracht! Het is zo waar wat je zegt, en je verdient het ook niet, maar helaas zit de wereld zo niet in elkaar en krijgen een heleboel aardige mensen dingen die ze niet verdienen... Het enige wat je kunt doen is er zelf voor proberen te zorgen dat jij alleen het beste krijgt, goed voor jezelf zorgen, en proberen niet in de slachtofferrol terecht te komen maar weer vanuit je eigen kracht te gaan omgaan met die gevoelens. Andere mensen doen het helaas niet altijd, de wereld is keihard ze kunnen je zo opzij schuiven daar ben ik achter. Ik ben er zelf ook een stuk harder van geworden en geloof niet meer zo in eeuwige liefde.
@Allen
Dank maar weer voor alle reacties...
Soms met het er gewoon even uit, en kan je niet 24/7 op je best zijn.
Gelukkkig weet ik van mijzelf dat ik mij niet thuisvoel in een slachtoffer rol, temeer omdat ik mezelf geen slachtoffer vind.
Maar ja ik vind het af en toe wel erg oneerlijk.....niet dat andere mensen geluk vinden ( verre van dat) maar dat je soms gewoon niet de tijd krijgt om even adem te halen, en je te regrouperen.....maar goed ook dat hoort erbij.
Heb gisteren weer een " goeie" jankbui gehad , weet je wel eentje die gewicht wegneemt in plaats van erbij doet.
Ik werd vanochtend ook redelijk ok wakker.
Het weekend staat weer volgepland dus ik hoef me in ieder geval niet te vervelen!