Er zijn momenteel 0 gebruikers en 4 gasten online.
Verandering van gevoel...
Voor het eerst sinds de breuk maak ik mee dat mijn gevoelens beginnen te veranderen...
Ik ben niet meer de verdrietige jongen die alleen maar kan huilen en snikken... Ik begin meer en meer kwaadheid t.o.v. haar te ontwikkelen. Ze heeft me, hoewel ze had beloofd er alles aan te doen om vrienden te blijven, eigenlijk laten vallen als een baksteen. Een die blijft vallen, lijkt het wel...
En dat heb ik niet verdiend. Ik heb niks verkeerds gedaan. Zij ook niet natuurlijk, en ik begrijp wel dat het misschien niet zo gemakkelijk is om een leuk contact te houden. Maar dat ze me gewoon ?ɬºberhaupt niks meer wil zeggen gaat gewoon te ver. Ze weet ook goed genoeg dat ik er enorm hard onder lijd en toch doet ze niets om me enigszins op mijn gemak te stellen of te troosten... Ik zou zelfs in deze situatie proberen het voor haar aangenaam te maken, maar zij denkt daar blijkbaar anders over.
Ik denk ergens wel dat dit geen slechte evolutie want op deze manier kan ik me gemakkelijker van haar herinnering losmaken en sta ik ook meer open voor andere mensen en andere leuke dingen... Ik hoop dat blijkt dat ik gelijk heb.
- Kand's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Verdriet is op een gegeven moment op
Heej,
Ik heb hetzelfde, je verdriet en tranen zijn op een gegeven moment op. Nou heb ik niet dat ik kwaadheid ten opzichte van mijn ex aan het ontwikkelen ben, maar kan er niet meer om huilen enzo. Ik denk dat het een soort van acceptatie is dat het over is, moet alleen nu nog een manier vinden omm het achter me te laten. En dat heeft tijd nodig...misschien wel langer dan ik zou willen.
Liefs
Ja
Ja daar ben ik ook bang voor voor de lengte van dat proces....
Eeffie
vervelend
Weet je? Ik had net een reactie, maar nadat ik heb gelezen dat ik veel te hard ben realiseerde ik mij dat een website als deze inderdaad niet geschikt is voor harde woorden. Dit is meer een plaats om je te laten zwelgen in je verdriet of woede.
Wat ik wel wil zeggen is dat je niet moet vergeten dat die ex van jou het ook moeilijk heeft en niet opzettelijk heeft bedacht hoe zij jouw leven nog net iets zwaarder kan maken. Naar alle waarschijnlijkheid heeft zij gewoon geen idee hoe ze deze situatie aan moet pakken. Je kan het haar denk ik weinig kwalijk nemen dat ze je negeert, in haar ogen is dat misschien de manier om jou het minste te kwetsen.
tja
Ik weet dat je waarschijnlijk gelijk hebt. Ik koester ook helemaal geen wrok en voor mij blijft ze nu eenmaal nummer ?ɬ©?ɬ©n, of ik dat nu wil of niet...
Langs de andere kant heb ik wel het recht om kwaad te zijn omdat we het er direct na onze breuk veel over gehad hebben (lees mijn verhaal om te weten hoe het juist ineen zit) en toen hebben we allebei gezegd dat we er alles aan moesten doen om supergoede vrienden te worden omdat het anders helemaal ondraaglijk zou worden. Ze heeft beloofd (ik citeer) 'Ik beloof dat ik u niet zal vermijden' en 'We gaan er samen aan werken om goei vrienden te blijven'.
Ze heeft die beloftes gewoon radicaal niet gehouden. Het helpt mij wel een beetje om haar dat kwalijk te nemen, omdat dat mijn gevoel van machteloosheid en minderwaardigheid een beetje wegneemt... Ik voel me vandaag al een stuk beter. 't Is niet dat ik het haar niet vergeef of zo, integendeel... Dat gaat misschien zelfs gemakkelijker gaan op deze manier omdat ik me beter in m'n vel ga voelen...
ken dat gevoel
Ik ken dat gevoel... Van de een op andere dag was mijn relatie gedaan. Ik had dit nooit zien aankomen maar hij beloofde mij dat hij vrienden ging blijven met mij... Maar opeens liet hij mij ook vallen als nen baksteen... Zonder boe of ba... Ik vind dit nog steeds verschrikkelijk erg. Het gaat er bij mij niet in dat na een relatie van twee jaar met iemand gehad te hebben dat je niets meer met deze persoon wilt te maken hebben. We hebben nooit ruzie gehad ofzo...
Niemand verdient om zo behandeld te worden !!! Het doet enorm veel zeer om op deze manier 'afscheid' van iemand te nemen... Ik begrijp dit echt niet dat iemand dat zomaar kan doen... Precies of je hebt nooit bestaan...
Veel sterkte !
Liezeke
idd
Inderdaad, dat is een mooie omschrijving... alsof je niet bestaan hebt... alsof je er niet voor haar bent geweest als zij het eens moeilijk had, alsof je haar geen momenten van geluk hebt gegeven.
Ik zie ze mooi omgaan met andere mensen waar ze voordien bijna nooit contact mee had alsof het haar beste vrienden zijn... en ik ben voor haar niet meer dan een massa lucht.
Misschien komt er nog verandering in... Ik weet ook dat zij het niet gemakkelijk heeft.
Tijd is de enige betrouwbare raadgever...
David
heykes
kijk he je moet gewoon proberen haar toch een beetje te vergeten
hoe moeilijk dat ook is.
Als ze je niets meer wil zeggen moet ook jij daar je conclusies uit trekken. Dat doet pijn maar je zal zien dat je zo vlugger over haar heen zal zijn dan dat je om haar blijft treuren!!!
groetjaz
lola