hee lieve schat!

pff ik schrik wel van je blog! wat een verdriet! Hier een virtuele knuffel voor je!
probeer wat rustiger te worden..het is inderdaad heel heftig...en je mist hem natuurlijk nu heel erg..

het is nu heel confronterend dat hij er niet is. Maar dat hij er nu niet is, komt niet door jouw smsje. Hij had - als hij echt om jou zou geven - nu moeten weten dat je hem nodig hebt en er voor je moeten zijn. Zeker na 10 jaar je geliefde geweest te zijn. En dat doet hij niet..Verwijt jezelf niks over dat smsje...echt..En had je het smsje niet gestuurd, dan was hij er nu misschien wel geweest, maar lag je later toch met je verdriet alleen in bed. Dan had je je ook rot gevoeld...

En vrienden die gewoon verder gaan...dat is heel confronterend (merk ik ook...ik krijg nu veel steun..maar uiteindelijk zullen ze mijn verdriet ook zat zijn...)..maar het geeft mij ergens ook rust. De wereld vergaat blijkbaar niet..dus voor mij uiteindelijk ook niet. (Al gelooft mijn hart dat ook niet altijd)..

Lieve flower, huil goed uit..laat het verdriet maar komen! Dat mag best! Laat het er maar zijn, maar ga jezelf niks verwijten over het smsje. Geef jezelf rust en tijd! Echt.. je gaat hier uitkomen! Hou moed! Ik denk aan je!

Liefs, blauwzonnetje