Vandaag is het echt weer een gevecht tussen verstand en gevoel.
M'n gevoel zegt, ik mis hem zo, ik wil hem weer bellen. Maar gelukkig overwint mijn verstand en ga ik het dus niet doen.

Dagen als deze zouden ze eigenlijk af moeten schaffen. Niks te doen enzo. Echt weer zo'n dag dat je wakker wordt en hem eigenlijk meteen als mist en dat gevoel dat heel de dag dan weer door gaat. Wanneer houdt dit nou eens op! Wanneer kan ik nou eindelijk eens even een half uurtje niet aan hem denken of missen!
Dit is echt niet normaal meer, ik heb dit in vorige relaties echt nooit gehad! Wat maakt hem nou zo speciaal dat ik alleen nog maar aan hem kan denken.

Ga gelukkig zo even wat eten met een vriendin en dan daarna nog even wat drinken. Is de avond in ieder geval weer een beetje gevuld. Morgen weer werken, dus dat geeft ook wel weer afleiding.