Hij belde vanochtend af. Hij, die een vriendin heeft en het zelf heeft uitgemaakt kon het nog niet aan om mij te zien. Hij zou bellen als het nog slechter met de kat zou gaan, maar hij had nog tijd nodig om na te denken. O ja hij moest nog wel even benadrukken dat ie een vriendin had en all1 maar vrienden wilde zijn Snap ik all1 niet waarom ie het dan niet aan kon om mij te zien? Of ligt dat aan mij?

O ja over eten en slapen. Krijg al sinds ik hem gesproken heb bijna geen hap door mijn keel. Slapen gaat, maar mijn gedachten op iets anders zetten, zou niks lievers doen, maar ja vakantie dus weinig afleiding.

Dat is dus waar ik de hele tijd aan moet denken. Wat denkt hij? Wat gaat er door zijn hoofd? Hem kennende dat ie de stoere jongen uit moet hangen. Hard zijn en zijn gevoelens onderdrukken. Doorgaan alsof er niks gebeurd is en ja daar horen natuurlijk nieuwe vriendinnetjes bij. Het stomme is dus dat ik wel echt aan zn stem hoorde dat ie er moeite mee had. En nog stommer is dat ik juist daardoor weer een klein beetje hoop heb gekregen. Hoop die ik eigenlijk niet eens moet willen hebben.

Maar ja hem niet meer zien gaat niet lukken. Ik wil onze katten weer zien, die heb ik zo gemist. En anders zou ik hem toch in november zien. Ook nog zoiets. Ik speel al jaren zwarte piet en ik had vorig jaar gevraagd of ie meewilde doen. Eerst wilde die dat niet, omdat hij zei dat dat echt iets van mij was. Uiteindelijk heb ik hem overgehaald, heeft hij dus meegedaan. Maar ja hij wil dit jaar dus ook weer meedoen. Dan zie ik hem denk ik liever gewoon bij hem thuis,dan dat ik hem daar in een zaal met ruim 100 mensen voor het eerst weerzie.