van sprookje naar nachtmerrie: mijn leven

afbeelding van jane6964

Dit is allemaal heel nieuw voor mij. Door een gelijkaardig verhaal te lezen denk ik dat het goed is dat van mij ook te vertellen. Niet alleen voor mezelf maar ook voor alle andere vrouwen die zoiets hebben meegemaakt.

Mijn leven was perfect. Getrouwd met mijn soulmate in 2004.
Een sprookjesachtig huwelijk op een onbewoond eilandje in het buitenland.
In 2005 verhuisden we naar ons zelf verbouwde huis. Een grote hoeve met grote tuin.
Eigenlijk hadden we veel te veel. Er waren dan ook heel veel mensen jaloers op ons. Maar daar waren we ons goed van bewust. We genoten en leefden als god in Frankrijk. En waren héél gelukkig met alles wat we hadden maar vooral met elkaar.
We kenden elkaar al zo een 10 jaar. Laat ons zeggen dat onze relatie er eentje uit de duizend was! We waren het voorbeeld voor veel van ons vrienden?¢‚Ǩ¬¶
Zelf mijn zus was stiekem jaloers op wat wij hadden als koppel. We konden plezier maken, praten, dromen over de toekomst. We waren naast geliefden ook beste vrienden. Wij hadden geen woorden nodig elkaar te begrijpen.
We besloten dan ook om zwanger te worden want daar keken we alle twee erg naar uit.
Eind 2005 bleek ik zwanger te zijn! Iedereen was dolgelukkig. Wij, onze vrienden, de familie, het was één groot feest.
Wat er toen gebeurd is kan ik nog steeds moeilijk in schatten. Mij man was einde van de zomer veranderd van werk?¢‚Ǩ¬¶ Ik herinner het mij als de dag van gisteren?¢‚Ǩ¬¶
Wij hebben altijd veel respect voor elkaar gehad en hebben nooit erg moeilijke momenten gehad binnen de relatie. Laat ons zeggen dat alles 8 jaar lang té goed ging?¢‚Ǩ¬¶
Toen kwam plots die andere man thuis?¢‚Ǩ¬¶ de man die ik niet kende!
Ik was zwanger en zoooo ziek. Ik kon niets meer doen. Ik kon het bed niet uit, maakte geen eten meer en zorgde dus in het allerminst voor mijn man?¢‚Ǩ¬¶
Maar ik had gehoopt dat hij nu eens voor mij zou zorgen, ik had hem zo nodig!
In plaats daarvan kwam hij alsmaar later thuis, maakte ruzie, was kwaad en érg onvriendelijk. Zo kende ik hem niet. Elke nacht huilde ik mezelf in slaap, hij gaf geen kick. Hij kroop tot ?¢‚ǨÀús morgens achter zijn computer en vertrok weer naar zijn werk. Ik begreep het niet, enkele weken ervoor was ik nog de liefde van zijn leven en nu was ik lucht. Praten ging niet meer. Ook al was hij er nog, hij was eigenlijk toen al weg. Ik moet dan ongeveer 6 weken zwanger zijn geweest?¢‚Ǩ¬¶
De toestand werd erger. Hij lokte ruzies uit, legde mij woorden in de mond en gaf me het gevoel dat ik ipv zijn prinsesje plots dat lelijke eendje was geworden.
Ook bij de gynaecoloog kwam er niks van emotie los. Ook niet toen we vernamen dat het een jongentje was.
Ik ging eraan kapot en deed toen wat ik nooit ervoor gedaan had. Ik kroop, nadat hij vertrokken, was achter zijn pc en vond een geheim e-mail adres. Ik belde op en vroeg uitleg. Hij kwam terug naar huis, dit beeld krijg ik nooit meer weg. Hij lachte mij uit en zei dat ik zot was omdat ik me van alles inbeelden.
Toen ging het vlug van kwaad naar erger. Plots wou hij scheiden, zomaar zonder reden. Hij vertelde aan vrienden en familie dat we al lang serieuze problemen hadden. Iedereen keek me aan ?¢‚ǨÀúwaarom maak je dan een kind?'. Er waren géén problemen legde ik uit, ik voelde me zo alleen?¢‚Ǩ¬¶
Na 2 weken liep hij weg. Hij was bij mijn familie geld gaan lenen omdat hij een poosje alleen moest zijn om zichzelf terug te vinden. We gingen naar de therapeut, maar elk afzonderlijk want dat vond hij beter. 4 maanden heb ik hem niet gezien of gehoord, hij liet geen adres achter, bij niemand. Daar zat ik dan, 3 maand zwanger van mijn prins, in ons grote huis met al onze dromen.
Elke dag die voorbij ging cijferde ik mezelf (en mijn kind) weg. Ik dacht aan hem, wat had ik toch verkeerd gedaan? Soms begon ik dingen te geloven die hij vertelde, moest ik eigenlijk wel geloven dat alles wat we hadden slecht was want er was eigenlijk géén andere reden?¢‚Ǩ¬¶ misschien lag het wel aan mij?¢‚Ǩ¬¶
Ik leefde met zo'n schrik dat hij zelfmoord zou plegen want de diagnose was: zwaar depressief.
7 maand zwanger. Gelukkig kreeg ik véél steun van mijn familie. Van Zijn familie had ik niets gehoord.
Toen begonnen plots de sms-jes. Elke morgen en avond. Hij was er nog en gaf teken van leven! Nog een maand verder kwam hij ook soms op bezoek. Ik woonde toen in een huis van mijn ouders want voor hij wegliep had hij me het huis uit gezet. Nog een kleine 2 maand en er was nog niks geregeld. Naam, kaartjes, geboortegeschenk, meter en peter enz?¢‚Ǩ¬¶ Het leek wel alsof ik niet zwanger was. Ik heb me ook nooit zwanger gevoeld. Ik was beschaamd, voelde me vuil en durfde de straat niet op?¢‚Ǩ¬¶
Hij had me voor zijn vertrek zoveel verweten dat ik niks meer zonder hem durfde te doen.
Hoe dichter de datum kwam, hoe meer ik hem zag. Alles werd terug een beetje zoals voorheen. Hij kwam ook weer bij mijn ouders en ging met ons om zoals vroeger.
Eind juni werd ons kindje geboren.
De naam heb ik niet mogen kiezen. Uit schuldgevoel liet ik dat aan hem over want ik dacht dat alles aan mij lag.
Hij was bij de bevalling maar ik had er niks aan. Hij zei me dat ik een drama-queen was en me aanstelde en speelde verder op zijn pc?¢‚Ǩ¬¶ Dit heb ik nooit aan iemand durven zeggen.
Toen ons kleintje geboren was nam hij het vast en liep hij ermee naar een andere kamer, ik vergeet nooit de blik op het gezicht van de verpleegsters?¢‚Ǩ¬¶
En daar lag ik dan!
Op de kamer gekomen deed ik alles alleen; valies legen, mensen bellen, kaartjes maken enz?¢‚Ǩ¬¶ Hij moest even weg?¢‚Ǩ¬¶
Toch keerde hij daarna mee naar mijn huis. Hij ging mee met onze familie op reis (wij betaalden alles) en verhuisde daarna al zijn spullen terug van zijn plek naar mijn huisje.
Het ging niet goed, maar wel véél beter. We begonnen terug wat te plannen voor de toekomst.
Ondertussen was hij 30 jaar geworden en hield ik al mijn spaarcenten aan een spetterend verjaardagsfeest voor alle vrienden en familie. Een onvergetelijke avond.
Hij sprak terug over mij als zijn vrouw en durfde zelf al praten over volgende kindjes?¢‚Ǩ¬¶
Er waren ondertussen al afspraken gemaakt voor de scheiding maar die liet hij me tot 2maal toe afblazen.
Toen, 18 oktober, we kropen in bed en alles was goed?¢‚Ǩ¬¶ we werden wakker, hij pakte zijn gerief in, stak zijn auto vol en was wéér weg! Zomaar, ineens, weeral zonder enige uitleg!
Daar stond ik dan met ons kindje van 3 maanden op de arm. Ik begreep het niet, wat deed ik toch fout?
We gingen terug naar de notaris en net zoals de vorige keer legde hij me uit dat hij tijd voor zichzelf nodig had?¢‚Ǩ¬¶ We zouden scheiden maar dan zou hij zich beter voelen en terug komen?¢‚Ǩ¬¶ Nu besef ik hoe dom dat klinkt!!!!!!!!!!
Maar ik was er weer mee weg! Ik mocht hem niet opzoeken, hij stuurde me berichtjes en telefoneerde als hij daar zin in had. Hij kwam ook soms bij mij of mijn ouders eten!
Wij gingen er allemaal vanuit dat hij een zware depressie had en daartegen aan het vechten was?¢‚Ǩ¬¶
Alles zou in orde komen beloofde hij me, ik mocht hem niet opgeven?¢‚Ǩ¬¶
Meer dan een jaar heb ik voor hem gevochten, ben ik voor hem naar de therapeut geweest, heb hem gesteund, niet enkel met geld maar ook als zijn vriend en geliefde?¢‚Ǩ¬¶
Ik geloofde in hem, ik geloofde in ons, ik geloofde écht dat we straks ons sprookje zouden verder zetten?¢‚Ǩ¬¶
Hij was depressief en ik zou hem hierdoor helpen!!!!!!

2 weken geleden. Ik had er genoeg van en zou met hem praten! Ik stapte in de auto en reed naar zijn huis, niet thuis natuurlijk?¢‚Ǩ¬¶
Toen is het allemaal vlug gegaan, een kwestie van dagen en ik kende plots het hele verhaal.
Mijn man heeft al sinds ik enkele weken zwanger was een relatie met een vrouw van 41!!!! Met 3!!!! Kinderen. Ze is zelf verlaten door haar man en was ook aan het scheiden. Nu gaan ze samen wonen?¢‚Ǩ¬¶
Ik voel me zo dom, zo belogen, bedrogen, vernedert én misbruikt.
Als ik dit hier allemaal zo lees voel ik me zoals al diegene waar ik altijd op neer gekeken heb?¢‚Ǩ¬¶ Ik ben een serieuze vrouw met 2 diploma's en kom uit een goed gezin. Ik dacht nog dat zoiets mij noot kon gebeuren, nu weet ik wel beter, niemand blijft gespaard?¢‚Ǩ¬¶
Ik heb met die vrouw proberen praten maar ze lacht me uit en gooit toe. Ze gedraagt zich als een tiener en heeft er plezier in mij te kwetsen. Ze kickt erop dat ze mijn man van 11 jaar jonger heeft afgepakt en vind het fijn dat mijn kind geen vader meer heeft. Hij speelt nu vader voor haar kinderen. Ze heeft geld en hoewel wij niks tekort hadden lijkt het toch dat dat voor hem heeft meegespeeld, want nu kan hij échte dure spullen kopen?¢‚Ǩ¬¶
Ik voel me zo goedkoop en kan aan géén mens uitleggen hoe kapot ik ben vanbinnen. Dat uitgerekend mijn man zoiets doet, de perfectie zelfe?¢‚Ǩ¬¶
Ik ben naar zijn familie gestapt maar maak geen ruzie. Ik heb naar haar familie gebeld en maak ook geen ruzie. Met hem wil en kan ik niet meer praten!
Hij heeft niet allen onze toekomst stuk gemaakt maar heeft me ook ons verleden afgenomen. Hij heeft nu een nieuwe familie en nieuwe vrienden en heeft met niemand van ons leven samen nog contact. In zijn nieuwe leven leeft hij van de leugens, leugens die uit leugens ontstaan en die hij zelf gaat geloven?¢‚Ǩ¬¶
In zijn nieuwe leven is hij 8 jaar mishandeld door zijn vrouw, fysiek en psychisch?¢‚Ǩ¬¶ Dat verteld hij over mij?¢‚Ǩ¬¶ Ik ben die zotte vrouw die hem verplichtte met hem te trouwen en een kindje te krijgen?¢‚Ǩ¬¶
Zo krijgt hij medelijden en is het voor hem makkelijker verder te doen met zijn leven daar?¢‚Ǩ¬¶ Dat vertelde hij mezelf?¢‚Ǩ¬¶
Ik weet niet meer wat doen. Alles is zo pijnlijk. Ik heb een jaar gevochten, ben een jaar sterk geweest maar nu ben ik gebroken. Waarom maakt hij me zo kapot? Ik ben altijd goed voor hem geweest en begrijp er écht NIKS van!
Hij heeft met haar de naam van mijn kind gekozen?¢‚Ǩ¬¶ Hij speelt met haar mamaatje en papaatje. Ik kan het allemaal maar moeilijk plaatsen en vraag me echt af waarom ik op zo'n wereld een kindje heb gezet?¢‚Ǩ¬¶
Hoe kan ik ooit nog iemand vertrouwen?
Ik heb zoveel vragen, maar voorlopig geen antwoorden.

Ik ben van nature een vechter, ik geef nooit op en dat ga ik nu ook niet doen!
Ik ben 10 kilo vermagerd en volledig futloos maar ik plan ons leven verder zonder hem!
Soms vraag ik me stiekem af of hij wel weet wat hij heeft weggegooid?¢‚Ǩ¬¶ en dat voor een vrouw van 41 met 3 kinderen?¢‚Ǩ¬¶ én een relatie die is ontstaan uit leugens?¢‚Ǩ¬¶
Draait de wereld zot? Of ligt het maar aan mij?

Met mijn zoontje gaat het erg goed en ik zie hem doodgraag. Hij is het zonnetje in mijn leven. Maar als ik denk dat zijn vader hem heeft ingeruild voor een familie met meer geld voel ik me zo schuldig?¢‚Ǩ¬¶ blijkbaar kende ik mijn man toch niet goed?¢‚Ǩ¬¶

Sterkte aan iedereen die zich hierin herkent.
En ik hoop dat er toch nog mensen zijn die in de liefde geloven, ik zou het ook terug willen?¢‚Ǩ¬¶.

groetjes,
een erg gewkwetste vrouw

afbeelding van Dinges

Sjeee Jane

Sjeee Jane.....,

Wat een enorme zak hooi zeg! Het spijt me dat ik zoiets zeg over de vader van je kind, maar als ik je verhaal zo lees dan begin ik mij haast te schamen omwille van het feit dat ik ook van het mannelijke geslacht ben. Ik kan goed begrijpen dat je gekwetst bent en dat je al het geloof in de liefde bent verloren. Dit wens je echt niemand toe. Ik hoop dat hij ooit tot het besef komt wat hij heeft achtergelaten en dat de (onvoorwaardelijke) liefde die jij hem al die jaren hebt gegeven niet zomaar uit de lucht komt vallen. Vrouwen zoals jij die alles voor hun geliefde over hebben en tot het allerlaatste moment blijven vechten voor hun relatie zijn in mijn ogen heeeeel erg schaars; zeker als je bekijkt dat we vandaag de dag in een wegwerpmaatschappij leven. Wat ik ook niet snap van hem is dat hij denkt wel gelukkig te worden bij een ander terwijl hij zijn relatie met jouw nooit goed (fatsoenlijk) heeft afgesloten en de relatie met zijn nieuwe vlam is gebaseerd op niets anders dan ?ɬ©?ɬ©n grote leugen; maar goed, dat is zijn probleem. De vrouw waar hij nu mee samen is spoort ook niet helemaal als ik je verhaal zo lees. Waar haalt ze het lef vandaan vraag ik me af; maar goed, ook d?ɬ°t is zijn probleem. Hij zal er nog wel achter komen met wat voor persoon hij nu samen is als de nieuwigheid er straks af is. Ik wou dat er iets was dat ik kon zeggen om je een hart onder de riem te steken lieverd, maar eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik bij god niet zou weten wat. Ik kan alleen maar hopen dat er spoedig een man op je pad zal komen die je het vertrouwen in de liefde weer een beetje terug kan geven.

Sterkte meid..., ik wens jou en de kleine alle geluk en liefde van de wereld toe en ik hoop dat de verhalen en reacties van mede ldvd'ers het verdriet enigszins kunnen verzachten....

Liefs.., D

afbeelding van Liezzie

Zon

Ik zat echt met stijgend verbazing en ontzetting je verhaal te lezen Jane. Wat een enorme zak p**p is die kerel zeg! Ik kan me even niet anders uitdrukken. Ik hoop dat je de kracht zult vinden om door dit diepe dal te gaan en er langzaam aan weer uit te klauteren. Gelukkig heb jij je zoontje aan je zijde en ook al is hij nog heel klein, je bent niet alleen (los van al je familie en vrienden uiteraard). Het is al een heel moeilijk jaar voor je geweest en de komende tijd zal er niet makkelijker op worden, maar ook voor jou zal de zon straks weer gaan schijnen Jane. Dat weet ik zeker. Heb vertrouwen in je zelf en in je eigen kracht!! Je vechtersmentaliteit zal je hierbij helpen!

Heel veel sterkte toegewenst deze moeilijke periode.

Groetjes, Liezzie

PS:
"You must be the change you wish to see in the world" ~ Mahatma Ghandi

***

afbeelding van angel24

jeetje jane

au au au,wat een bedrog en leugens,what goes around comes around misschien? ik wens je veel sterkte toe en heb hier geen woorden voor maar wil je toch een hart onder de riem steken..
een dikke knuf angel

What does'nt Kill you,Makes You stronger

afbeelding van Freespirit

Hoi Jane

Beste Jane,

Ik kan je maar ?ɬ©?ɬ©n ding adviseren Jane..en dat is ALLE contact verbreken!
Laat maar dreigen laat maar tieren.
Je hebt je best gedaan om te behouden wat je had..maar hij heeft het met beide handen weggeslingerd.
Besef dat dit al een behoorlijk tijdje aan de gang was..vanaf de ?ɬ©?ɬ©rste dag dat jij 'verandering' merkte bij hem. Hij zat met zijn gevoel en emoties in de knoop en heeft dat op een verschrikkelijke manier afgewend op jou. Ik kan het niet anders beschrijven dan 'schofterig' hoe hij jou, je familie, vrienden en andere dierbaren heeft behandeld, en als klap op de vuurpijl zijn bloedeigen zoon!
Jane..hij is het doodspugen niet waard! Hij is absoluut niet meer de man die hij ooit eens was, en het zal never, never n?ɬ??ɬ?it niet meer hetzelfde worden tussen jullie zoals het ooit eens was! Besef dat goed!
Jij zal jezelf BLIJVEND op nummer 1 moeten zetten en alle contact verbreken met hem en dat hele zooitje. Je zal keihard moeten zijn en alle beweringen en beschuldigingen naast je neer moeten leggen.
Je zal moeten doen of zij in het geheel niet bestaan en je eigen leven op poten krijgen. Verhuis naar een andere plaats en hou dat geheim. Neem hem alle wind uit de zeilen door je voor te doen als 'dood'...
Pik helemaal NIKS meer van hem, en als hij dreigd of moeilijk doet dan schakel je de politie in.
Ga niet in op telefoontjes, smsjes, emails etc. Zwijg hem helemaal dood. Geef hem geen centimeter de ruimte. Simpelweg om jezelf te beschermen en hem te laten zien dat het je ernst is!
Laat je de wet niet voorschrijven door hem, en laat hij maar een bezoekregeling afdwingen via de rechter als het moet! Ga niet in op de aanbiedingen om te praten! Laat ?ɬ°lles via de advocaat regelen!
Er v?ɬ°lt niks meer te bepraten Jane...hij heeft gekozen en daar is de kous mee af.
En of hij 'gelukkig' is, is niet meer jouw pakkie an.
De tijd breekt voor jou aan om hiervan te helen..en dat zal de nodige voeten in de aarde hebben. Je zal nog de nodige tranen laten en je duizenden 'waaroms' afvragen...Maar gedane zaken nemen geen keer Jane...Het is gebeurt en je veranderd daar niks aan. Ook jij zal merken dat je niet meer dezelfde bent als een paar maanden geleden v?ɬ??ɬ?r dit alles...en die veranderingen zullen verder doorgevoerd worden.
Je zal je z?ɬ©?ɬ©r weerbaar moeten maken tegenover het geweld waarmee je te maken krijgt..z?ɬ©ker verbaal!
Je zal je z?ɬ©?ɬ©r weerbaar moeten maken tegenover hem! Hij zal die vrouw te zien moeten krijgen die hij nog nooit heeft gezien! Namelijk die vrouw die niet met zich laat sollen! Die vrouw die zich niet op haar kop laat sch**ten in naam van de liefde! Hij is het NIET waard om je eigenwaarde over te verliezen Jane...Dit is niet een kwestie dat het aan jou ligt...er is maar ?ɬ©?ɬ©n schuldige in dit hele verhaal en dat is hij! En laat je niets anders wijsmaken! En ik begrijp heus wel dat ook jij niet perfect bent hoor Glimlach
Wie wel?

Het is nu de wet van de sterkste Jane...en onder welke categorie val jij?
Ben je van plan je zoon af te laten pakken? Je huis? Je geld?
Of ga je laten zien dat als het er op aan komt dat je haar op je tanden hebt!
Je zal toch ?ɬ©cht moeten vechten voor wat je waard bent hoor meissie...anders ben je alles kwijt!
Sluit die deur naar vroeger! Want die brengt je in de ellende als het er op aan komt! Vroeger is dood!
Het heden is waar je mee te maken hebt..en wees op je hoede! Je kan wel huilen en sentimenteel zijn over vroeger, maar daar brengen zijn leugens en bedrog geen veranderingen in. Jij op nummer 1 remember? Samen met je zoontje! Geloof er heilig in dat je het zeker gaat redden, ook zonder hem!
En ja..het is een keihard gelach om op z?ɬ?'n manier behandeld te worden door de man waar je zo veel van hield...Maar open je ogen Jane...die man die dan zoveel van je hield heeft je dit t?ɬ?ch allemaal maar even geflikt! En wat voor reden hij ook aandraagd...het is een varken! Wat voor excuus hij ook verzint, wat hij ook voor verwijt naar je hoofd gooit...het is een schoft! ( en dan druk ik me nog h?ɬ©?ɬ©l bescheiden uit)
Zet er ?ɬ©cht en hele dikke vette streep onder Jane...Wat je ooit had bestaat niet meer! En het komt n?ɬ??ɬ?it meer terug! Al staat hij morgen op je stoep met een mond vol spijt en smoezen...trap er aub niet in....Laat hem los..Hij heeft zich bewezen Jane...d?ɬ°t is wat hij is...en dat valt niet uit te stuffen.
Hij is een 'nemer'...een keiharde wel te verstaan...eentje die werkelijk over lijken gaat..dat heeft hij in mijn optiek wel bewezen! Heb er gewoon geen woorden voor meissie...
Ik zit jou ?ɬ©cht niet van je man af te praten, geloof me...maar ik probeer je alleen maar bergen verdriet te besparen in deze. ALLES wat hij zal zeggen kan de gapende wond in je hart n?ɬ?et helen Jane!
Alleen de tijd kan dat helen....niemand anders meer..ook hij niet.
Wees sterk voor je zoontje, bescherm hem, waak over hem...Denk alleen maar aan jezelf in deze.
Ook niet sentimenteel worden van mijn zoon heeft een vader nodig bla bla bla...bullshit! Zijn zogenaamde bijdrage die je dan krijgt is het niet waard om alles te doorstaan. Wat je dan op je bordje krijgt is het niet waard meid...Hij heeft gekozen om vader te zijn voor drie andere kinderen..punt!
Laat hij d?ɬ°?ɬ°r maar vadertje spelen! Je zou wel gek zijn om die ellende te trekken. Ga maar zover mogelijk uit zijn buurt wonen...zo ver mogelijk....Kijken of hij het er dan nog voor over heeft om zijn zoon te 'bezoeken'.
Je zal alles uit de kast moeten halen Jane..wil jij overleven...
Hoe eerder jij beseft dat het echt voorbij is, hoe sterker je zal handelen. In mijn ogen een duidelijke zaak Jane..een verloren zaak ook, het strijden niet meer waard.
Het is kei en keihard maar er wacht je een nieuw leven, en dat moet je met beide handen aanpakken...
Waarom het zo heeft moeten lopen en gebeuren kan ik je geen antwoord op geven...
Maar je bent nu alleen met je zoontje, en dat zal je drijfveer zijn...
Je bent een jonge sterke vrouw...sterker dan je denkt..en geloof er in dat je dit gaat redden!
Lees eventueel mijn blogs eens door, misschien kan je enige steun uit putten....

Ik klink misschien koud en berekenend Jane..maar is echt niet zo bedoeld Glimlach
Vertrouw op de toekomst..dat hij beter zal worden ondanks alles....
Hou je koppie omhoog meis...

Heel veel sterkte en een dikke knuf van mij

FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

afbeelding van onzeker meissie

Hoi Jane

Ik heb met kippenvel jouw verhaal gelezen!Hoe is het toch mogelijk dat iemand die je zo goed denkt te kennen,eigenlijk een heel ander persoon is?
Hoe kan het toch dat iemand als een blad aan een boom omdraait?
Deze dingen houden mij enorm bezig{ook omdat mijn ex in 1 keer de benen nam}
Al stelt mijn verhaal niets voor als ik lees wat jij allemaal meegemaakt hebt!
Gelukkig heb jeje lieve zoontje nog!Jullie hebben elkaar nodig!
Maar ik vind het ontzettend verdrietig wat jij meemaakt,ik hoop dat deze site je de steun kan bieden!
We zijn er allemaal voor je om je op te vangen!!Sterkte Jane!
Knuffel van een onzeker meissie

afbeelding van bbiiaannccaa

hoi jane

wat een verhaal! ik kan er eigenlijks niks zinnigs over zeggen alleen maar dat het vreselijk is wat je mee hebt gemaakt en nog steeds doet. Ik wilde je toch graag veel sterkte wensen. liefs bianca

afbeelding van femmie

sterkte

Lieve Jane,

Wat een ongelooflijke kloteactie is dat... ik wens je heel erg veel sterkte toe de komende tijd. Geniet van je zoontje, dat is en blijft onvoorwaardelijk... ik hoop dat je hier wat steun vindt. Liefs

afbeelding van eeffie

Hoi Jane Kon jij eigenlijk

Hoi Jane

Kon jij eigenlijk goed met hem praten. Je zegt er waren niet zoveel problemen tijdens onze relatie toch is hij zwaar depressief geclasificeerd en liegt hij nu alles bij elkaar. Dat wordt je ook niet van de ene op de andere dag, dus was er niet al langer wat aan de hand, vraag ik me dan af. En dat hij gewoon niet praatte.

Verder vindt ik dat hij zich heel vreemd gedraagd. Door te gaan en niet te willen praten en die vrouw doet em denken in haar woordgebruik aan de vrouw waar mijn ex is en ik denk inderdaad die spoort niet. Maar waar jou ex mee bezig is snapt ook niemand.

Ben erg geraakt door je verhaal en hoop dat ej genoeg vrienden om je heen hebt die je steunen en helpen.

Sterkte Eeffie

afbeelding van italygirl

sprakeloos

Lieve Jane,

Met diepe aandachtzaamheid en toenemende walging, heb ik net je verhaal gelezen.
Sorry, maar ik heb voor jouw ?¢‚ǨÀúex?¢‚Ǩ‚Ñ¢, de wisselvallige onverantwoordelijke smeerlap, eigenlijk geen woorden die nog maar kunnen tippen aan wat voor een gewetenloos persoon hij is.
Ik sluit me volledig aan bij de vorige reacties, het enige dat ik misschien nog kan toevoegen zijn toch wel sommige frappante punten van herkenning, al is wat jij nu doormaakt en moet verwerken, of gewoon enigszins probeert te vatten, 1000x frappanter dan wat ik met m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n ex heb meegemaakt, al was het maar door de duur dat jullie elkaar al kennen en het feit dat jullie samen een babietje hebben verwekt.

Sorry aan degenen die misschien een herhaling lezen, maar het is het enige wat ik jou nu kan bieden, buiten ontzettend verontwaardigd zijn dat er wezens zijn die toch de naam ?¢‚ǨÀúpersoon?¢‚Ǩ‚Ñ¢ mogen dragen, een andere liefhebbende persoon zo kunnen behandelen!

Wat ik herken vanuit mijn verhaal:
1) Het sprookje leek too good to be true. Ook mijn zussen zeiden ?¢‚ǨÀújij hebt de hoofdvogel geschoten?¢‚Ǩ‚Ñ¢ . Na de breuk vervolgens beseften ze: Zo?¢‚Ǩ‚Ñ¢n zachte lieve begripvolle man kon eigenlijk niet ?¢‚ǨÀúecht?¢‚Ǩ‚Ñ¢ zijn of toch niet blijven bestaan.

2) Ook mijn ex is een jaar geleden veranderd van werk, en dat heeft ?¢‚ǨÀúons?¢‚Ǩ‚Ñ¢ geen goed gedaan. Kan het dat jouw ex echt zo overwelmd was door de druk die deze job teweeg bracht, dat het niet was wat meneer had gehoopt? Dat is dan nog geen reden om in een varken te veranderen.

3) Jij werd zwanger, ik raakte in een serieuze dip (wegens zaken waar ik nu niet op inga, maar die niets met onze relatie te maken hadden). Mijn ex kon er plots niet meer voor me zijn. Dit ging zijn rationaliteit te boven. Misschien kon jouw ex de plotse verantwoordelijkheid niet aan om toch ook eens een beetje te moeten zorgen voor de vrouw, die zijn kindje droeg? Stond dit t?ɬ® erg in contrast met de gewoonte dat JIJ de zorgende en vechtende persoon was in jullie relatie? Dat HEM altijd alles was voorgeschoteld?

4) ?¢‚Ǩ?ìEr waren al langer problemen in onze relatie?¢‚Ǩ¬ù Ja, gemakkelijk om je er zo uit te praten achteraf. Problemen in z?¢‚Ǩ‚Ñ¢n hoofd ja!!!! Aangezien jij je van geen enkel probleem bewust was. Misschien was praten erover toch net iets te moeilijk voor hem, vooral omdat jullie gewoon waren ?¢‚ǨÀúelkaar aan te voelen?¢‚Ǩ‚Ñ¢ en zonder woorden de andere te begrijpen?

5) Ook ik heb een therapeute opgezocht vlak na de breuk die in eerste instantie schrik had voor wat m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n ex zichzelf kon aandoen. Zo depressief en het noorden kwijt klonk hij, als ik haar vertelde wat hij allemaal zei te voelen en hoe hij reageerde en er fysiek ook onderdoor zat (hartkloppingen, niet slapen, levend lijk zijn). Ik dacht dus ook dat dit zeer ernstig genomen moest worden en zocht ?¢‚Ǩ‚Äúzoals elke vrouw- in extreme mate de schuld bij mezelf. Mijn ex zelf wou niet naar de therapeut (zo?¢‚Ǩ‚Ñ¢n dingen zijn taboe voor hem) en wou dit liever rationaliseren en mij als schuldige aanwijzen. Ik zat zelf helemaal in een diep dal, maar maakte me zorgen om HEM, want ons leven samen was zo mooi geweest, dus zal het toch echt wel aan mij gelegen hebben dat hij plots ?¢‚ǨÀútotaal?¢‚Ǩ‚Ñ¢ veranderde? Die verandering gebeurde 2 weken voor hij bij me wegging. Hij reageerde zo nors en gemeen op alles, excuseerde zich er dan weer voor, zei dat het ?¢‚ǨÀúde stress?¢‚Ǩ‚Ñ¢ was en dat hij van me hield. Tweemaal heeft hij het avondmaal dat ik klaarzette voor z?¢‚Ǩ‚Ñ¢n neus weggeduwd met de woorden: ?¢‚Ǩ?ìEet het zelf op?¢‚Ǩ¬ù, terwijl dit z?¢‚Ǩ‚Ñ¢n lievelingsgerechten waren en hij mij altijd een keukenprinses had genoemd. Ik dacht dus wel echt dat er iets onbegrijpelijks hem overkomen was (cfr de ?¢‚ǨÀúdepressie?¢‚Ǩ‚Ñ¢ bij je ex-man). Ik bleef maar vechten en alles doen zodat hij terug zijn ?¢‚ǨÀúechte ik?¢‚Ǩ‚Ñ¢ of zijn ?¢‚ǨÀúoude ik?¢‚Ǩ‚Ñ¢ zou worden. Blijkbaar was de ?¢‚ǨÀúik?¢‚Ǩ‚Ñ¢ die ik kende (net zoals bij jou) slechts een deel van z?¢‚Ǩ‚Ñ¢n leven. Blijkbaar kan een mens z?¢‚Ǩ‚Ñ¢n waarden plots helemaal omgooien. Ook ik vraag me dat nog steeds af hoe dat mogelijk is, maar blijkbaar moeten we dat gewoon aanvaarden dat er in elke mens heel duistere dingen schuilen, bij de ene al wat meer dan de andere.

6) Herkenningspunt is ook dat er een vrouw m?ɬ®t kind is opgedoken plots, temidden van zijn inzinking, en ineens gaat alles beter, ook al was hij rond Kerstmis nog bijna aan ?¢‚Ǩ‚Ñ¢t sterven (2 weken in ziekteverlof) en kon hij ?¢‚ǨÀúelke moment in coma geraken?¢‚Ǩ‚Ñ¢ door z?¢‚Ǩ‚Ñ¢n hoge bloeddruk, zo waren z?¢‚Ǩ‚Ñ¢n woorden. Wie was er hier de dramaqueen???? Op dat moment heeft hij me wel gezegd dat ik niet langer de ?¢‚ǨÀúschuldige?¢‚Ǩ‚Ñ¢ of de ?¢‚ǨÀúzotte?¢‚Ǩ‚Ñ¢ was. Maar een week nadat hij ?¢‚ǨÀúde dood bijna in de ogen had gezien?¢‚Ǩ‚Ñ¢ werd hij blijkbaar aangesproken door deze nieuwe onbeschofte ?¢‚ǨÀúharde?¢‚Ǩ‚Ñ¢ vrouw m?ɬ®t kind en plots stond hij daar weer stralend, na een paar zonnebankbeurten om er weer helemaal tegenaan te gaan. Waarom toch die kinderen erbij terwijl ze nog geeneens voor zichzelf of voor hun partner kunnen zorgen? Is dit om zichzelf wijs te maken dat ze dat wel allemaal kunnen?

7) En verder, ja de woorden ?¢‚ǨÀúnieuw leven, nieuwe vrienden?¢‚Ǩ‚Ñ¢ herken ik ook. Vlak na de breuk, vroeg ik m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n ex of hij het niet raar vond dat hij mijn vrienden en familie gelijk ook verloor. ?¢‚ǨÀúDat kan me niet schelen. Die hoef ik nooit meer te zien?¢‚Ǩ‚Ñ¢ was het antwoord. En dat terwijl hij deze mensen ooit toch wel heel leuk vond.

Het zijn allemaal maar opmerkingen en eigenlijk is dit uiteraard een post over mezelf, weet gewoon dat je niet alleen staat in dit verdriet, al moet ik eerlijk bekennen dat ik dergelijke metamorfose (van engel in duivel) in m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n ergste nachtmerries me nooit had kunnen inbeelden.
Dit alles ook om te zeggen dat mannen er een gemakkelijke gewoonte van maken om de schuld van hun eigen onrusten op hun partner te schuiven. Misschien zijn er ook vrouwen die dit doen, maar sorry aan alle mannen hier, in mijn vrienden- en kennissenkring ken ik er zo geen.

Ik kan me niet voorstellen wat voor een pijn je nu zult voelen en hoe de vragen als een wirwar door je hoofd dolen.
Waarom verandert een mens op zo?¢‚Ǩ‚Ñ¢n gruwelijke wijze, onherkenbaar?
Deze pijn zal niet zomaar over zijn, dat voel ik al zo, maar je zal zelf ook wel beseft hebben dat JIJ de enige persoon bent op deze aardbol waar je van op aan kunt, waar je op kan rekenen, en die je onvoorwaardelijke liefde waard is.
Die nieuwe vrouw zal zijn rare ?¢‚ǨÀúkarakterschwungs?¢‚Ǩ‚Ñ¢ ook nog wel leren kennen natuurlijk, maar dat kan heel lang duren. Tenzij ze uiteraard even fucked up is als je ex, dan hebben ze elkaar wel gevonden. Ze klinkt wel vrij ?¢‚ǨÀúniet-zo-goed-sporend?¢‚Ǩ‚Ñ¢ moet ik zeggen, maar tja?¢‚Ǩ¬¶.een wanhopige vrouw is bereid om veel te aanvaarden.

Ik vraag me ook af wat de regeling mbt jullie kindje is. Is jullie zoontje het merendeel van de tijd bij jou? Dat hoop ik voor je, lieve meid.
Zorg maar goed voor die lieve kleine schat. En idd, zoals anderen je al geadviseerd hebben, vecht met alle mogelijke middelen voor hem. Want jouw ex is niet meer de persoon die jij kende. Hopelijk kan hij nog wel enige liefde opbrengen voor jullie kindje.
Jij in alle geval lijkt me een heel warme vrouw, die overloopt van altru?ɬØsme, dus jouw zoontje zal niets tekort komen. Ik kan er zelf niet over meespreken, maar zie wel bij m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n zus (die ook gescheiden is) dat haar kindje het belangrijkste in haar leven is.
Dat overtreft alles! Je kindje laat jou niet zomaar in de steek, in tegendeel het heeft JOU nodig, en het is al jouw lieve zorgen waard.

Ik hoop dat deze verdrietige periode uit je leven ooit een plaats kan krijgen, ik voel me moedeloos en woordeloos nu, weet niet w?ɬ†t te adviseren, maar aub, wees sterk voor je zoontje, cijfer vooral jezelf ook niet weg?¢‚Ǩ¬¶.en heel misschien helpt het wel om je gevoelens hier neer te schrijven.

Sterkte Jane!! Je hebt nu al zoveel doorstaan, dit geraak je ook wel door, en het kan enkel beter worden!!!

Liefs,

Italygirl x

afbeelding van Dearest

Owh Jane, wat een

Owh Jane,
wat een verschrikkelijk verhaal. Vreemd hoe iemand zo kan omslaan. Zoals Italygirl al zei: het kan alleen maar beter worden!!! Het is een schoft!!! Het is een, ja je hebt er niet eens een woord voor zo erg.
Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen en laten weten dat je hier op deze site nooit er alleen voor staat!
Geloof me, je hebt niks verkeerd gedaan. Je bent zo ongelooflijk sterk! Hartstikke goed van je...
Goed dat je niet opgeeft, daar heeft je zoontje ook niks aan. Probeer je leven weer op de rails te krijgen (weer die bekende uitspraak: makkelijker gezegd dan gedaan). Maar je bent al zo sterk geweest, ik weet zeker dat als je niet opgeeft je weer ongelooflijk sterk in je schoenen zal staan!

liefs,
Dearest...

afbeelding van Missy23

Jane

Jane wat ik lees vind ik echt verschrikkelijk, een horror scenario lijkt het bijna te zijn, en voor jou zal dat denk ik ook zo voelen. Ik kan me alleen maar aansluiten bij de woorden van iedereen hier. Meid, zet hem op samen met je zoontje!! Hij is jou niet waard, ik heb er geen woorden voor, gewoon te ernstig wat je man je aangedaan heeft! Wees sterk meid, ook al is dat nu erg moeilijk!
Liefs missy