Van een waarheid naar wel tien waarheden

Ja, wat moet ik nou met mezelf aan. Jemig. Zo'n twee maanden terug had ik nog verkering met mijn meisje, maar het ging al een tijdje niet goed, dat is ook wel in mijn andere blogs te lezen. Ik besloot de relatie te beeindigen en dacht dat er ook niks anders op zou zitten. Verstandelijk gezien wist ik dat dat, hoe moeilijk ook, misschien het beste zou zijn. Een waarheid.

Nu zijn we dus weer een redelijk aantal weken verder en nu word ik overspoeld door wel tien waarheden. Het ene moment is de waarheid dezelfde als toen: het ging niet verder, er zat niks anders op. Maar weer een ander moment is de waarheid een volstrekt andere: wat een domme beslissing om het uit te maken (om met de woorden van een vriend van mij, die het gevoel kende, te spreken: ik zou mijn armen en benen geven om haar weer terug te krijgen). En dan heb je dus zwart/wit en daartussen zit nog een spectrum van grijstinten die weer op andere momenten als de ultieme waarheid aanvoelen.

Herkennen jullie dat, dat je zo vreselijk heen en weer geslingerd wordt? Het ene moment ergens van overtuigd bent, terwijl je een ander moment net zoveel overtuiging voelt bij een andere voorstelling van zaken?

Op dit specifieke moment gaat 't wel even weer met mij, maar ik kan werkelijk niks zinnigs zeggen over hoe het over een uurtje of wat gaat zijn. Heen en weer slingeren, daar komt het een beetje op neer. De wereld helder voor ogen zien lukt dus kennelijk nog niet. Ik moet maar vertrouwen op wat ze zeggen: tijd heelt alle wonden. Op een gegeven moment gaat 't vast beter. Vast. Toch?

Unremedied's blog
login of registreer om te reageren

Zat, 08/04/2006 - 15:04 — the_bachelor

Ik heb dus precies

Ik heb dus precies hetzelfde..Ik voel ook het ene moment dit en het andere moment dat.. De ene moment ben ik blij dat ik aan de bel heb getrokken maar dan later baal ik dat ik zo gekwetst en zo overdreven heb gereageerd..Ik had het ook anders kunnen uitspreken.Maar ja..Die daden die je toen hebt gedaan moet je niet meer aan terug denken.Jij dacht er zo over en nu denk je er zo over...Dingen kun je niet meer terug draaien en je moet gewoon verder proberen te gaan met je eigen leven..Ik zeg maar zo..Als jij zelf veranderd (wat iedereen heeft wel iets waar je in veranderd wil worden)..Als jij daar nu is mee bezig gaat..Misschien kom je elkaar later wel opnieuw tegen.Wie weet..Ga je er maar niet druk over maken want dat heeft toch geen zin..Probeer gewoon van de leuke momenten te genieten..Hoe leeg je je ook voelt en hoe rot de ene waarheid de andere overrompeld..

Jij dacht toen zo en daarom heb jij op dat moment die beslissing genomen..Ze zeggen vaak..Als je de knoop doorhakt en het is over..Is het voor altijd over..Of uit het oog is uit het hart...Ik ben daar absoluut niet mee eens..

Probeer rust voor jezelf te cre?É¬´ren en denk aan wat voor jou het beste is..Niet voor die andere..Het is o zo moeilijk maar toch zul je uiteindelijk aan jezelf moeten denken omdat je anders aan het kortste eind trekt.Of altijd blijven hangen in iemand anders zn spinneweb..

Bachelor

Zon, 09/04/2006 - 01:32 — Unremedied

Het is vaker tegen me gezegd

Het is vaker tegen me gezegd inderdaad, dat ik moet denken aan wat voor mezelf het beste is. Ik geloof er ook heilig in dat dat zo is, maar het is inderdaad, zoals je zelf al zegt, zo vreselijk moeilijk. Ik ben tijdens onze relatie er ook altijd voor haar geweest, misschien wel meer dan andersom, en het is moeilijk om daar zomaar van af te stappen. Het voelt een beetje als 'wat interesseert mij me nu'. Zo stond ik niet tegenover mezelf toen het nog aan was, maar dat is een beetje gekomen sinds het uit is, omdat veel dingen ineens zo zinloos aanvoelen. Ik weet dat dat tijdelijk is, dus ik probeer ook zoveel mogelijk dingen gewoon te doen, kom braaf al mijn verplichtingen na, druk mijn snor niet voor dingen die op 't programma staan... Maar echt helpen doet 't nog niet.

Ik heb wel gevoeld dat inderdaad, zoals je schrijft, rust voor mezelf creeren belangrijk is en dat helpt gelukkig wel een beetje. Zo lukt het me af en toe wel om me meer op mezelf te richten dan op haar. Maar moeilijk blijft ?Ç¬¥t en d?Ç¬¥r is inderdaad geen haar op mijn hoofd die in haar spinneweb wil blijven hangen als zij onvermurwbaar blijft in de houding die ze nu heeft. Want ik heb heel sterk de indruk dat datgene waar ik zo?Ç¬¥n moeite mee heb, me op mezelf richten nu, juist iets is waar zij moeiteloos al mee begonnen is zo?Ç¬¥n beetje de eerste dag dat we niet meer bij elkaar waren...

Zon, 09/04/2006 - 01:37 — Unremedied

Ik begrijp je volkomen, heb

Ik begrijp je volkomen, heb je blogs ook gelezen en vind het vooral erg goed van je dat je nu heel duidelijk voor jezelf hebt gekozen. Die waarheden die ik nu ervaar, vertel ik niet aan mijn ex. Ik heb het zelf uitgemaakt en nadien wel in een open, eerlijke brief geprobeerd haar duidelijk te maken wat ik me allemaal bedacht en gevoeld had enzo, maar die brief was vrij ondubbelzinnig. Er speelt wel van alles, maar ik zou het graag samen met je uitzoeken, want ik ben erachter gekomen dat ik je eigenlijk niet definitief kwijt wil. Mijn ex doet vooral aan radiostilte en ik verbreek die ook niet, want ik wil haar rust en tijd gunnen. Wat jouw ?Ç¬¥ex?Ç¬¥ gedaan heeft, is iets wat ik ook niet zou kunnen. Mixed signals afgeven, met iemand anders rotzooien maar ondertussen proberen de veilige thuishaven warm te houden. Hoe het ook zij, als die twijfels ingegeven zijn doordat ze eigenlijk nog helemaal gek op je is, geldt ook dat er niks beters is nu dan voor jezelf te kiezen. De bal ligt bij haar, zij is de fout ingegaan. Laat haar zelf maar uitzoeken wat de grote gemene deler van alle waarheden is. Ik heb 'm met veel moeite ook samen kunnen stellen toen ik mijn brief aan mijn ex schreef. Die grote gemene deler klopt zeker, helaas blijven de buien, van de verschillende waarheden, waarschijnlijk mede vanwege de radiostilte, nog wel een poosje hangen...

Zat, 08/04/2006 - 16:21 — Fleur84

Het is zo vreemd

Het is zo vreemd allemaal....Het ene moment ben je ervan overtuigd dat het inderdaad het beste was terwijl je het volgende moment ervan overtuigd bent dat je zonder haar niet verder kan leven. Je weet het, ik ben er ook doorheen gegaan
Ik was er van overtuigd dat het mij helemaal goed ging, vanochtend na zo'n droom toch weer een vervelend terugvalletje gehad.
Hoe verder je komt, hoe minder van die terugvallen je gaat krijgen. (Ook al lijkt je leven op dit moment misschien ?É¬©?É¬©n grote terugval). Het is voor jou op dit moment misschien moeilijk te geloven, maar zoals ik je al gezegd heb, er is echt licht aan het einde van die tunnel.
Zorg dat je voor jezelf het leven zo leuk mogelijk maakt, zodat je aan jezelf ook kan laten zien dat het leven echt de moeite waard is, ook zonder haar. Ik weet dat het nu misschien heel onlogisch klinkt, maar als je dat aan jezelf kunt laten zien ben je al een heel eind.
Dat dikke pak wolken dat je nu ziet zal langzaam openbreken, het zonnetje laat zich steeds vaker zien en geloof me, uiteindelijk verdwijnt het helemaal.
Het gaat alleen niet vanzelf, maar je zult er echt aan moeten werken om het voor jezelf weer leuk te maken. Nouwja vrijdag in ieder geval lekker bowlen, kun je het ook even lekker van je af zetten hoop ik.

Liefs, Fleur

Io soffrire un po`ma almeno io vivo

Zon, 09/04/2006 - 01:40 — Unremedied

Je omschrijft 't inderdaad

Je omschrijft 't inderdaad precies zoals het is . Doe mijn best om 't leven zo leuk mogelijk te maken, helaas werkt mijn 'goh wat is dit leuk' gevoel nog niet altijd even goed mee . Het is vooral nog steeds een chaos, een afwisseling van stemmingen en gevoelens. Inderdaad vrijdag maar eens even met gelijkgestemden een avondje leuke dingen doen, 't zal het gevoel van 'goh wat is dit leuk' ongetwijfeld wel een stuk doen aanwakkeren .

Wie is online

Enquête

Unremedied's Buddies