Hi Hi, hier weer een blog van mij vanaf de andere kant van de wereld dit keer. Ik ben nog steeds bij vrienden in Sydney. Ik ben blijven lezen hier, maar heb niet meer vaak gereageerd, alleen nu...nu moet ik even mijn verhaal kwijt.

Nou daar ging ik dan he, sightseeing. Liep in de haven, mooie harbour bridge, richting de opera house. Stond naar boven te kijken, indrukwekkende aritectuur, liep ietsjes verder en boem, botste tegen iemand aan. Natuurlijk.

Excuse me, stamelde ik en ja je voelt m al. Het was mijn ex. Ja Sam, ja. Uit Engeland. Met zn ouders. What are you doing here, was het eerste wat ik zei. We're on holiday, zei hij heel droog.
Oh, nou fijn, ik deinste een beetje achteruit, geen flauw idee wat je dan vervolgens moet doen he.

HALLO! Ik ben SYDNEY!! Waarom is hij er dan ook? dat is f*cking 24 uur vliegen! Wat een idioot! Hij vroeg waar ik verbleef en ik vroeg waar zij verbleven, ik vroeg hoe het met zijn ziekte ging en op hij al werk had gevonden in engeland. Koetjes en kalfjes.....
We stonden een beetje vreemd tegenover elkaar en wat hij toen zei verbaasd me nog steeds: Ben je niet blij om me te zien?

"NEE! Ik ben niet blij om je te zien! Stop met mij te achtervlogen naar verre bestemmingen!" oke, misschien was dat een beetje onder de gordel... Dus hij begon van: Jezus, je bent nog boos he. Op mij?

Sommigen willen het echt niet snappen.

"Sam, je hebt me gedumpt! En daarna heb je andere niet zo stijlvolle dingen uitgehaald!"

"Ja dat weet ik", begon hij weer. "Maar weetje laten we nu gewoon weer lol hebben, we zijn nu in Sydney, daar wilden we toch zo graag heen?"

En dan sam? vroeg ik. Wat daarna? Ik wil niet een tussendoortje zijn voor jou, alleen omdat je hier nu opgescheept zit met je ouders."

"He wat flauw van je om dat te zeggen! Ik dacht misschien kunnen we t weer goed maken."
"Als je het goed wilde maken waarom bel je dan niet gewoon?" "Ja dat is er niet van gekomen"

TUUUURLIJK!

"Nou in elk geval gaan wij de Harbour bridge beklimmen, wil je echt niet mee? T wordt vast gezellig met zn vieren?"

"Sam, beklim de harbour brigde en vergeet niet dood te vallen als je op het topje bent!" Hij keek me boos aan.

Ik glimlachte naar m en zei nog: enojy Sydney! voordat ik me in het opera huis begaf.

Kan je het geloven? Is het niet vreemd? Waaarom moest hij nou ook hier zijn? Of eigenlijk dat kan me niet zo veel schelen, maar het feit dat hij ter eerste hier is, MIJN territorium! Dus hij moet weg, ik ga m tohc ook niet stalken in Somerset. en ten tweede, waarom kraamt hij rare zinnen en woorden en vragen uit? Wat een malloot! Hij maakt een complete idioot van zichzelf.

Ben zo opgewonden hierover, ik kan het gewoon niet geloven, Sam MET ZIJN OUDERS in sydney! hahahahahhahahaaaaaaa! Mag ik even lachen! beklim jij maar lekker de harbour bridge mannetje! Ik zal naar je zwaaien!

Liefs, LJ