Inmiddels alweer ruim een maand geleden dat ik hier begon met mijn verhaal. Veel is er gebeurd qua verwerken, inmiddels ruim 4 weken geen contact meer gehad. Ik geniet weer, heb weer contact met anderen en sport weer leef gezond, huil niet meer en verlang niet meer naar contact. Het gaat dus goed zou je zeggen? Ja op zich wel, maar ik geniet niet met de volle 100% op dit moment, alsof er ergens iets mist, er nog iets afgesloten moet worden. 4 Weken is het geleden dat ik hoorde dat t goed met haar ging, heb haar nog een keer gezien nadien, geen woord uitgewisseld ik kreeg nog geen blik van haar..zelf kon ik haar ook nog niet aankijken of aanspreken.

Ik ben niet boos, ik ben niet verdrietig ik ben alleen verbaasd over het feit dat je van alles naar niets gaat, cold turkey hea.. Ik heb gezegd geen contact te willen en ze heeft hiernaar geluisterd en alles gelaten. Ergens denk ik, waarom geen contact? Maar je bent een tactloze trut dat je het via een whatsapp uitmaakt. Dat je mij het gevoel geeft dat ik dichtbij je kom, je gevoel raak en me dan ineens aan de kant schopt om niets. Ik ben niet boos ik wil niet boos zijn, ik ben zeker niet verdrietig. Sterker nog ik heb al 2 dates gehad met een meid die veel dichterbij mij staat qua levensfase en volwassenheid, super leuk maar kan niet intiem zijn op dit moment. Alsof er nog iets niet is afgesloten, maar dat zal ik zelf moeten doen. Ik heb de eer aan mezelf gehouden, haar nooit een verwijt gestuurd of mijn boosheid getoond, zelfs niet gevraagd of we het niet kunnen proberen op een andere manier. Ze wilde graag vrienden blijven maar het lijkt alsof ik niet meer besta, misschien ook maar beter, loop ik er niet meer tegenaan.

Conclusie van het verhaal/gedachten: het gaat goed, alles wordt beter en alle pijnlijke momenten worden minder pijnlijk. Geen contact is de harde weg maar de kortste weg. Het blijft een raar fenomeen om van alles naar niks te gaan, maar er zijn ergere dingen in het leven. Daten voelt enorm vreemd als het slechts een maand voorbij is, gelukkig kan ik open zijn tegen deze meid en snapt ze het volledig en overhaasten we niks, zolang we maar eerlijk blijven tegen elkaar. Dus voor iedereen die er nog middenin zit, hou vol want het wordt beter. Zet jezelf op plek 1 en gun jezelf de momenten dat het kut is en dat het daarna ook weer beter gaat. Ik geniet dan wel niet met 100%, maar zeker meer dan 4 weken geleden, en meer dan vorige week. En zo zal het blijven gaan neem ik aan, stapje voor stapje richting de 100.