Liefdesverdriet is nooit leuk....het zet je inderdaad aan het denken....je toekomst plannen zijn weg en je ego loopt een verschrikkelijke deuk op....en ja dan begint het hele gedoe....je vraagt je af...wat, waarom, hoe??? Vaak twijfel je aan jezelf, wat heb IK fout gedaan. En dat is juist hetgene wat je met jouw eigen gedachten moet proberen te voorkomen. Jij bent de moeite waard, is het niet voor jouw ex, dan ongetwijfeld voor een andere leuke man! Probeer jezelf weer sterk te maken! Alleen jij hebt jouw eigen gedachten in handen....en ja soms lukt dat makkelijker dan andere keren. Maar geloof me...iedere keer als je weer twijfelt aan jezelf, weer de schuld bij jezelf zoekt....bedenk dan dat dat onzin is! Jij bent de moeite waard. Je zult zien dat het je sterkt! Heb respect voor jezelf....laat je verdriet van het gemis toe, maar laat het je niet overnemen. Rouwen om gemis is vervelend, maar echt....het gaat over! En dan staat daar weer dat leuke mens, die de leuke dingen in het leven weer ziet en weer kan genieten!

Ik hoop zo dat het je lukt! Echt bedenk....ik heb mijn eigen gedachten in eigen hand!
Sterkte ermee!

Greetz
Jada

Hee meid!

Wat heb je dat weer mooi opgeschreven! Ik sluit me helemaal aan bij de reactie van Senzy!
Inderdaad..wat zou ik jou ook graag tips geven..maar ook bij mij sluipen die gedachten bij mij binnen op de meest onmogelijke tijden!

Maar je mag jezelf niet zo in de put praten hoor!!
Wat mij angstig maakte, was dat ik geen controle had/heb over die gedachten. dat ze inderdaad een loopje met me namen/nemen. Dat ik verder wil, maar telkens komen de herinneringen boven, de twijfel of ik er goed aan had gedaan..zijn gezicht..en het engste vind ik dat ik er geen controle over had/heb. Wat mij een soort rust geeft, is de gedachte dat deze maalstroom er bij hoort. Dat het een bijwerking is van de 'ziekte' ldvd. Als ik koorts heb en ik ijl..dan is dat naar, maar daarvan raak ik niet in paniek. Dan denk ik: oh het komt door de koorts, dat zijn chemische stoffen in mijn lijf..dat hoort erbij en die gekke gedachten stoppen wel als de koorts over is. Er komt dan geen twijfel bij me op dat die gekke gedachten nooit zouden stoppen. En dat is wat ik nu ook probeer bij mijn ldvd: accepteren dat die maalstroom er bij hoort. Wel zoek ik afleiding (net als jij), en inderdaad 's nachts komt de maalstroom weer op gang. (Al is het wel minder dan in het begin)..en dan probeer ik mijn gedachten om te buigen. Te denken aan mooie dingen, schrijf dingen op, lees wat, ...maar lukt het niet om deze maalstroom te stoppen, dan probeer ik daarvan niet in paniek te raken. Niet meer in de stress te raken dat ik dan niet slaap, dat ik wil dat het stopt. Nee, ik laat het gaan en denk dan dat het een bijwerking is van ldvd. Dat dat er nu eenmaal bij hoort. En ook probeer ik te vertrouwen op mijn lijf. Voor zover ik weet, is de enige kwaal waar ik aan lijd 'ldvd'. Bij ldvd (zie ook de blog van Quasi met allerlei sites) spelen ook allerlei stofjes in je lijf een rol. De stofjes die je blij maakten door de relatie, worden niet meer opgewekt omdat je relatie over is..en daarin moet je lijf een nieuwe balans vinden...En dat het piekeren is blijkbaar nodig om die balans weer terug te vinden of is een teken dat die balans nog niet goed is. En het heeft tijd nodig voordat die balans terug is..en ik vertrouw er op dat mijn lichaam die balans weer gaat terugvinden....En dat maakt mij in ieder geval wel wat rustiger als ik de maalstroom niet kan beteugelen.

Het klinkt misschien als een heel klinisch verhaaltje zo...en ik snap jouw verhaal heel goed..ik voel het precies zo..maar door er heel klinisch naar te kijken..gaf mij in ieder geval wat rust..

Sterkte meid!!

Nog een klein gedichtje voor je:

Ruggelings uitgestrekt
met je voeten in het heden
en je hoofd gekoppeld aan
een onachterhaalbaar ver
verleden is het geen wonder
dat je iedere nacht
van spanning dreigt te breken
Maar dat je elke dag opnieuw
de kracht vindt om overeind
en uit je bed te komen
vervult me met ontzag

Hanny Michaelis