Na twee iets betere dagen was het vandaag toch weer zo'n rotte huildag; ik heb het nog steeds moeilijk met te accepteren dat onze relatie gedaan is. Volgens mijn ex vriend (wat klinkt dit woord vreselijk) was hij al langer niet meer gelukkig, heeft hij nog wel veel geprobeerd, heeft hij signalen gegeven dat we uit elkaar groeiden... maar nooit heeft hij er eens over willen babbelen. Natuurlijk was er de laatste maanden veel stress (voornamelijk met zijn werk) en heb ik hem daar zo goed mogelijk in proberen bij te staan. Ik voelde wel dat ie zich niet zo goed voelde, maar hij zei telkens dat het met de stress enz te maken had; dus ik dacht dat het wel zou beteren. Volgens hem waren we de laatste tijd zo uit elkaar gegroeid dat we enkel nog vrienden waren....... Echter ik heb mezelf steeds volledig blijven geven en ik hield en houd nog zielsveel van hem; kan het zijn dat dit uit elkaar groeien vooral eenzijdig was; van zijn kant? Dat hij toen al stappen in zijn hoofd is beginnen ondernemen om er mee te stoppen? Bij mij is het wel een paar weken geleden als een donderslag aangekomen en hij vindt dat blijkbaar vreemd...in zijn ogen waren we toch al een tijdje gewoon vrienden...... Dit besef heeft me wel extra veel verdriet en pijn gedaan; was ik dan zo dom dat ik het niet zag? Waarom heeft hij er niet over gepraat? Is het niet normaal dat de verliefde gevoelens met de tijd (we waren 10 j samen) wel afnemen en minderen; dit wil toch niet zeggen dat je uit elkaar groeit? Mijn vriend heeft wel altijd moeite gehad met over gevoelens en onze relatie met mij te praten; het lijkt dat hij liever met andere mensen hierover praat dan met mij; terwijl hij wel als vrienden nog verder wil omdat ik zn beste maatje ben...... Ik heb het heel moeilijk om al deze dingen te vatten en ben bang dat hij misschien in de toekomst tot de vaststelling moet komen dat het toch niet zo slecht was en dat perfectie niet bestaat... maar dan wel ten koste van onze relatie... Ik ben er nog steeds kapot van en ondanks dat ik probeer mn leven weer op spoor te krijgen word ik nog elke dag veteerd door verdriet en al die vragen waar ik toch nooit een antwoord op zal krijgen....... Mijn partner (nu ex.....) is blijkbaar stilletjes, langzaam maar zeker van me weggegroeid onder mijn onvoorwaardelijke liefde tot hij iemand anders heeft leren kennen en ik duidelijk heb aangevoeld wat er aan de hand was... TE LAAT...