Het klinkt misschien raar, maar ik ben al een jaar verder. Ga door met me leven en sta open voor andere mensen/dingen. Toch spookt hij dagelijks nog wel ff door me heen.
Het gekke is dat wij nog steeds niet normaal met elkaar omgaan. Ik zou dit heel graag willen, hoewel hij het uit heeft gemaakt. soms groet ie me vrienden en loopt mij voorbij. 5 maanden gelden is er iets tussen ons gebeurt, ook sindsdien negeert hij me weer, waarom...dat blijft een raadsel.Dingen en mn inuitie houden me op de been. Wat ik bijvoorbeeld hoor is dat hij boos wordt op zn vrienden omdat ze met me staan te praten.Hij geeft alleen niet aan waarom en wil er niet op ingaan.Dit was voorheen nooit zo.Ik weet ook dat ie een scharrel heeft gehad en op een bepaalde moment stond ze me uit te dgn in een discotheek. Een paar dgn erna hoorde ik dat het uit was. Wat ik echt wil weet ik niet. Maar ik weet wel dat ik het heel leuk met m had en er wel eventueel mn best voor zou kunnen doen.Maar het normale contact met elkaar gewoon ff groeten en misschien ven te kletsen zou heel fijn zijn.
Mijn twijfel is of ik hem wel of niet een kaartje zal sturen. Om aan te geven dat het me kwetst hoe we met elkaar omgaan, maar ook enigzins om mn excusses aan te bieden. Dit doe ik zodat hij zich misschien wat eerder openstelt.Daarnaast heb ik gevraagd om iets af te spreken, maar dat aan hem overlaat.
Waarom ik twijfel..Bang dat ie me een zeur vind.Van de andere kant denk ik, erger kan het toch niet worden en wie niet waagt....