Lang heb ik er overnagedacht om n ex een kaarje te sturen.
Uiteindelijk heb ik besloten om het toch te doen. Helaas heb ik to nu toe nog geen reactie gehad. Ik had eigenlijk ook geen kaart sms of telefoontje verwacht. Dat zou raar zijn na zo lang geen contact te hebben gehad. Afgelopen donderdag ben ik m weer tegen gekomen sinds het kaartje. Ik had het idee dat ie me ontliep. Helaas toen ik naar huis was heeft een vriendin hem aangesproken. ze had nog nooit met m gepraat en zei: ik hoor dat je heel stom doet tegen F. hij begon toen gelijk over het kaartej. Ook had ie gezged dat ie duidelijk was geweest.vriendin van me heeft vervolgens gezged dat het kjaartje recht uit mn hart kwam en dat hij op zn minst ff kon reageren. Hij zou er over nadenken. Met dat duidlijk geweest bedoelt hij de keer dat ik bij m voor de deur stond. Ik vroieg waarom hij me zo negeerde. Daar kwam niks uit. Het enige wat ie zei was..als ik hoi zeg zeg ik hoi en als ik geen hoi zeg zeg ik geen hoi. vrijdag was ik oo uit en hij ook. weer ei die niks. ik had wel het idee, dat ie niet helmaal wist hoe die moest reageerde. ik heb m niks gezged.Ik heb zelfs het oidee dat ie me niet aan durft te kijken. Toen ik vervolgens met een jonge stond te kletsen, hoorde ik van een vriend dat ie me in de gaten stond te houuden.

Het klinkt misschien raar, maar ik ben al een jaar verder. Ga door met me leven en sta open voor andere mensen/dingen. Toch spookt hij dagelijks nog wel ff door me heen.
Het gekke is dat wij nog steeds niet normaal met elkaar omgaan. Ik zou dit heel graag willen, hoewel hij het uit heeft gemaakt. soms groet ie me vrienden en loopt mij voorbij. 5 maanden gelden is er iets tussen ons gebeurt, ook sindsdien negeert hij me weer, waarom...dat blijft een raadsel.Dingen en mn inuitie houden me op de been. Wat ik bijvoorbeeld hoor is dat hij boos wordt op zn vrienden omdat ze met me staan te praten.Hij geeft alleen niet aan waarom en wil er niet op ingaan.Dit was voorheen nooit zo.Ik weet ook dat ie een scharrel heeft gehad en op een bepaalde moment stond ze me uit te dgn in een discotheek. Een paar dgn erna hoorde ik dat het uit was. Wat ik echt wil weet ik niet. Maar ik weet wel dat ik het heel leuk met m had en er wel eventueel mn best voor zou kunnen doen.Maar het normale contact met elkaar gewoon ff groeten en misschien ven te kletsen zou heel fijn zijn.

Zaterdag kwam ik m weer tegen. Zoveel uitgaansgelegenheden en zoveel mensen, maar ik ben m toch nog een paar keer op de avond tegen gekomen. ze vrienden groeten, maar hij blijft vooruit kijken en zegt geen woord. Het houd me nog steeds bezig waarom hij me zo negeert. Ik probeer verder tegaan, maar ik zie ook gewoon niets anders leuks. Het rare is dat ie soms maar op niet meer dan 2 a 3 meter van me afstaat. Ik heb dan echt zo iets van: als je me zo graag wilt negeren, kom dan ook aub niet in mn buurt. Maar ach van de andere kant kan ik m ff checken. Het negeren zal misschien wel nooit verdwijnen, ik zal nooit een reden te horen krijgen.Of zal ik m toch een kaartje sturen (na al mijn eerdere pogingen) om iets af te spreken......

Gister zag ik m weer in de discotheek. Ik voel me dan zo onprettig omdat ik geen oogcontact of iets met m wil krijgen. Ik wil m laten zien dat ie me eigenlijk niets meer doet. Opzettelijk begin ik te flirten, in de hoop dat hij het ziet....??
Waarom blijve we elkaar toch negeren en waarom stappen we niet op elkaar af om gewoon eens te vragen heo het met elkaar gaat. Gister hb ik er even aan gedacht. Zal ik gewoon op m afstappen om te vragen hoe het met m gaat.Maar zn vrienden staan erbij en ik weet totaal niet wat voor reactie ik kan verwachten. Doe het toch maar niet. Een jaar verder en de situatie is nog geen stap beter geworden. Zou die ooit eens ophouden met negeren???

Ik probeer een persoon in te schatten. Graag zou ik daarbij jullie hulp willen.
Als volgt: 4/5 maand heb ik met een super leuke jongen gegaan. We hadden het gezellig. Deden veel leuke dingen, en woonden de laatste maand praktisch bij elkaar in. Het plan was er om lekker met elkaar op vakantie te gaan. Ook een kinderwens hadden we wel eens met elkaar besproken. "Hij was het"
Toch is het uitgegaan. Hij had ook nog gevoelens voor zijn ex. Ik heb hem gezegd, dat als zijn hart bij haar ligt, hij voor haar moest gaan. Allebei in tranen. Een maand lang hebben we nog contact gehad.Van zijn kant. Hij belde, smsde of kwam langs. Ik kon dat niet meer. Hield er alleen maar hoop van.Ik heb hem gezegd dat ie eerst even geen contact meer moest zoeken. Hij keek boos maar begreep t. Sinds da moment is er iets raars. Ik hoorde niks meer van m. Wonen in het zelfde dorp en komen elkaar dus nog wel tegen. Alleen hoi kon er van af. Meer niet. Gelijk vanaf het begin heb ik t gevoel gehad dat ie me negeert. 2 maand later heb ik hem sms gestuurd hoe het was en ook een sms tijdens een moeilijke dag van het jaar. Geen reactie. Op msn. Geen contact. Schouder aan schouder in een disco, geen contact.Alleen hoi.heb hem een mail gestuurd met mijn vermoedens, maar geen raectie. Wel hebben we 1x gepraat op initiatief van mij in een diso. Ik was er zo flauw van. Ik wist dat het klikte tussen ons, dan konden we nu toch normaal met elkaar omgaan. We waren goed uit elkaar gegaan. Op een gegeven moment liep hij langs. Ik heb hem binnen geroepen en gevraagd wat er aan de hand was?? Waarom ik geen reactie kreeg?? Hij wist het niet. Later vroeg ie aan me: hoe is het met de liefde?? Met kerst kwam ie naar me toe in een discotheek. Mn buik vol kriebels. Allebei stijf van de drank, maar het was gezellig. Aan het eind van de avond bleef die ook bij me hangen. Tijdens oud en nieuw natuurlijk op het zelfde feest. Maar hij was met een ander meisje. Ik was des duivels. Hem natuurlijk aangesproken en nog meer gaan drinken. Met mn domme hoofd een vriend van m gezoend. Heb gelijk mn excuses aangeboden. "Ik moest het zelf weten". Een paar weken later heb ik m opgebeld of ik langs mocht komen. Hij deed eerst wat vaag maar oke. Hij kon deze week niet en belde me nog wel. Niks gehoord. Als ik m tegen kwam was het heel stilletjes "hoi", meer ook niet.