Ik probeer een persoon in te schatten. Graag zou ik daarbij jullie hulp willen.
Als volgt: 4/5 maand heb ik met een super leuke jongen gegaan. We hadden het gezellig. Deden veel leuke dingen, en woonden de laatste maand praktisch bij elkaar in. Het plan was er om lekker met elkaar op vakantie te gaan. Ook een kinderwens hadden we wel eens met elkaar besproken. "Hij was het"
Toch is het uitgegaan. Hij had ook nog gevoelens voor zijn ex. Ik heb hem gezegd, dat als zijn hart bij haar ligt, hij voor haar moest gaan. Allebei in tranen. Een maand lang hebben we nog contact gehad.Van zijn kant. Hij belde, smsde of kwam langs. Ik kon dat niet meer. Hield er alleen maar hoop van.Ik heb hem gezegd dat ie eerst even geen contact meer moest zoeken. Hij keek boos maar begreep t. Sinds da moment is er iets raars. Ik hoorde niks meer van m. Wonen in het zelfde dorp en komen elkaar dus nog wel tegen. Alleen hoi kon er van af. Meer niet. Gelijk vanaf het begin heb ik t gevoel gehad dat ie me negeert. 2 maand later heb ik hem sms gestuurd hoe het was en ook een sms tijdens een moeilijke dag van het jaar. Geen reactie. Op msn. Geen contact. Schouder aan schouder in een disco, geen contact.Alleen hoi.heb hem een mail gestuurd met mijn vermoedens, maar geen raectie. Wel hebben we 1x gepraat op initiatief van mij in een diso. Ik was er zo flauw van. Ik wist dat het klikte tussen ons, dan konden we nu toch normaal met elkaar omgaan. We waren goed uit elkaar gegaan. Op een gegeven moment liep hij langs. Ik heb hem binnen geroepen en gevraagd wat er aan de hand was?? Waarom ik geen reactie kreeg?? Hij wist het niet. Later vroeg ie aan me: hoe is het met de liefde?? Met kerst kwam ie naar me toe in een discotheek. Mn buik vol kriebels. Allebei stijf van de drank, maar het was gezellig. Aan het eind van de avond bleef die ook bij me hangen. Tijdens oud en nieuw natuurlijk op het zelfde feest. Maar hij was met een ander meisje. Ik was des duivels. Hem natuurlijk aangesproken en nog meer gaan drinken. Met mn domme hoofd een vriend van m gezoend. Heb gelijk mn excuses aangeboden. "Ik moest het zelf weten". Een paar weken later heb ik m opgebeld of ik langs mocht komen. Hij deed eerst wat vaag maar oke. Hij kon deze week niet en belde me nog wel. Niks gehoord. Als ik m tegen kwam was het heel stilletjes "hoi", meer ook niet.
Ik merk echt dat ie me ontloopt. waar ik ben, loopt hij weg.In februari heb ik m boos opgebeld. Dat ie nu maar es ff moest gaan vertellen wat er aan de hand is. Ook hier kwam niks uit.Niemand hing op. Week geleden heb ik in de disco gezegd: kom op vrienden en we doen normaal?? Toen ik weg wou lopen hield ie me hand vast. Ik moest vragen of hij m los wilde laten.
Ik wil m nog zo graag. Wil niet graag tweede keus zijn, maar ik voelde me zo goed bij hem. ik wil weten wat een reden van een jongen kan zijn, om te ?¢‚ǨÀúnegeren'. Ben ik te opdringerig geweest of heeft hij misschien nog gevoelens?? Ik denk wel dat de tijd van ons samen voor hem ook heel fantastisch was. Niet omdat ik dit graag wil horen.
Ik vraag me af waarom we niet leuk kletsen en eens aan elkaar vragen hoe het is. Sinds oktober 03 hebben we niet meer leuk gekletst. Met zijn ex is het nooit wat geworden.
Ik baal er van dat ik mijn gevoelens voor hem niet kwijt raak. Of zou ik t niet uit kunnen staan omdat ik allang verwacht had dat hij bij terug zou komen.

In de bovenstaande en onderstaande periode hebben we geen conatct gehad. Hooguit hoi gezged.

In juni 04 kreeg ik het vermoeden dat ie oogcontact zocht. Op een gegeven moment in een discotheek dwarrelde hij steeds om me heen.uiteindelijk heb ik m aangesproken en ben ik er een beetje achter gekomen wat m dwars zat.maar niet de reden van al het genegeer.uiteindelijk zijn we die zelfde avond in 1 bed beland.hij pakte me die avond en ochtend heel vaak vast alsof die dolblij was om me weer vast te houden.ook smorgens kroop die me aan.uiteindelijk is die toch vrij abrupt weggeaan.de hele week bewust niks van me laten horen.de week erop waren we allebei in zefde disco.hij negeerde me.heb m wel savonds aangesproken,maar wilde eigenlijk niet met me praten.omdat we daar toch wel een beetje ruzie over kregen,ben ik de volgende dag naar zn huis gegaan,om het uit te parten. hij wilde dat niet.hij zei eigenlijk niks.Smeet de deur ook niet dicht en zei ook niet het wordt niets tussen ons.Wel zei die dat het beter was dat het niet was gebeurd en dat m dat speet.Je begrijpt het wel...ik wordt er gek van.Die bewuste nacht heb ik toch wel het idee gekregen dat er nog gevoel voor my zit.Maar wat m tegen houd en hem de reden geeft om me weer zo op afstand te negeren......

Ook daarna hebben we geen conact meer gehad. elkaar wel tegen gekomen, maar elkaar zelfs niet gegroet.

Een paar dagen gelden was ik ui en stond ik met een paar vriendinnen te parten. Opeens kwam hij langs lopen. Een van mn vriendinnen kent hij ook en hij hij zei "hoi ( naam)". Het was zo'n steek in mn hart ik dacht waarom doe je nu zo.

Het bovenstaande zijn losse verhaaltjes door het jaar heen
Waarom ik dit verhaal schrijf is omdat hij mij nog steeds niet koud laat. Maar hij blijft ook maar bezig met mij te negeren.Met vriendinnen kan ik er niet echt meer over kletsen. Mijn vraag aan jullie is of jullie misschien weten waarom hij zich zo gedraagt. Jullie zouden me er erg mee helpen. THNX