Twee maanden verder..

Zo bij deze iedereen onwijs bedankt voor de steun en lieve berichtjes gister, ik had een enorme dip, was echt even weer heel diep gevallen. Vandaag gaat het wel weer wat beter, ik heb goed geslapen, dat is toch wel een van de conclusies van de afgelopen weken, goed slapen betekent een betere gemoedsrust. vandaag en morgen vrij van werk, dat is wel prettig, maar ik kan nog nie zeggen dat ik echt schik heb of ergens van kan genieten. Het is allemaal nog te vers, te veel pijn, gemis.

De eerste periode nadat het uit was, was ik overmand door emoties, maakte ik constant mezelf enorme verwijten, dacht ik dat ik het niet goed gedaan had, en dan vooral in dingen met haar ondernemen, ik dacht dat investeren in haar betekende dingen samen doen, cadeautjes kopen, aandacht geven, zag ook niet waarom het allemaal zo was gelopen. Ik ben al vrij snel gaan schrijven, eerst in een eigen dagboek, vervolgens hier. Ik ben ook vrij snel naar de huisarts gegaan, want het ging echt slecht, ik hoopte op een normale manier dit te verwerken, maar kwam er snel achter dat er meer aan de hand was. Na vier weken ben ik naar de huisarts gegaan, slaapmiddelen gekregen en psychologische hulp gekregen, eerst bij een maatschappelijk werker, nu ben ik zelf ook in alternatieve therapie gegaan. Het slaapmiddel heeft me verder geholpen, het werd wat rustiger in mijn hoofd, kon weer wat normaler functioneren, het verdriet werd minder, ik kwam meer en meer achter hoe het gelopen is. Vorige week zelfs een best goede week gehad, voor mijn doen dan, nog steeds geen moment haar losgelaten, nog steeds geen moment echt weer schik gehad, maar een eerste kleine stap was gezet!

Tot afgelopen weekend, de zomerfeesten hier in Nijmegen halen heel veel oude gevoelens naar boven, ik zou schik moeten hebben, plezier, maar het gaat niet, ik wordt tegen gehouden, belemmert. Deze week dus ook weer moeten huilen, wat ook een week niet meer was gebeurd. Gister dus zoals gezegd weer even terug bij af, het was heel slecht. vandaag gaat het wel, maar de ontdekking van dit weekend, dat het allemaal vanuit perfectionisme komt, dat alles wat ik in mijn hele leven gedaan heb in het teken hiervan heeft gestaan, die bewustwording doet heel veel pijn nu.

Mijn leven flitst voorbij en ik zie allerlei voorvallen, gebeurtenissen, gevoelens van vroeger, die allemaal als in een puzzel in elkaar vallen. Ik herinner me opeens weer wat een eerdere exvriendin tegen me zei: Bram, het gaat mij er niet om wat je allemaal doet voorme, hoevel cadeautjes koopt, wat je allemaal met me onderneemt, ik hou van je om wie je bent!. Dat snapte ik toen totaal niet, nu des te meer. Het maakt het allemaal extra pijnlijk, de wetenschap dat als ik dit wil overwinnen, eindelijk eens echt mezelf zijn, van mezelf leren houden, ik al die ervaringen, angsten, gevoelens te lijf moet gaan, moet ervaren hoe ik was, hoe het in de toekomst anders moet.

Een heel erg pijnlijk proces, maar het moet, ik kan niet meer vluchten, niet meer weg in drugs, drank, werk, studie, hobby of wat dan ook. Het gevoel dat ik ooit hier beter uit kom, dat houd me overeind, net als de steun van alle lieve mensen hier. Maar wat een hel is de weg er naar toe zeg, zoals ik al heel vaak hier heb gezegd, ik mezelf gevonden, maar ben de liefde van mijn leven kwijt.

Bedankt iedereen voor het lezen van mijn eindeloze herhalende verhalen misschien, het doet me goed..

Yours sincerely Bram

Broem's blog
login of registreer om te reageren

Don, 21/07/2005 - 16:49 — Piekertje

Broem

Broem,

Hele normale verwarde gevoelens, die voor de meesten van ons zo verdomd moeilijk zijn....

iedereen kan wel zeggen "je komt straks iemand anders tegen" en "het was niet bestemd" enz. maar jij weet hoe je je voelt en hoe het tussen jullie was en niemand anders.

Nu je professionele hulp gezocht heb, zal het straks beter gaan. Dit is al een eerste stap, heel moedig van je, en het helpt echt....
Succes....

Don, 21/07/2005 - 17:02 — Ron038

Beste Bram, Ik vind je een

Beste Bram,

Ik vind je een topper. Hoe je zo open en eerlijk over jezelf durft te praten.
Dat siert je enorm, en dat houdt ook in, dat je een streep wilt zetten onder je eerdere voorkomen, toen.

Streven naar perfectionisme is een mooi streven, maar voor niemand haalbaar, en dus ook niet voor jou! Je legt de lat dan onnodig te hoog voor jzelf, wat ten koste gaat van je omgeving, en uiteindelijk ook voor jezelf.
Daarnaast is belangrijk hoe JIJ bent, van binnen...en niet hoeveel cadeaus je voor iemand koopt etc.
Gewoon jezelf zijn, met jouw leuke en minder leuke dingen.
Dat hoort er ook bij.

Ik las ooit eens: Falen is geen schande, niemand is volmaakt.

Ik blijf je volgen Bram, en wens je veel sterkte in de moeilijke tijden. De weg is nog lang, maar eens komt aan deze lange uitzichtloze weg een einde. Ook voor jou!
Dan is het tijd om een andere, nieuwe weg in te slaan.
Echt, hou vol man!!

Ron

Don, 21/07/2005 - 17:35 — Ikke78

Lieve Bram, Ik sluit me

Lieve Bram,

Ik sluit me helemaal bij Ron aan. Wat een grote topper ben je!!! Ik heb ontzettend veel bewondering voor je. Heb het je al eens vaker gezegd, maar kan het niet vaak genoeg gezeggen.

Hoe jij jezelf hier open geeft, beschrijft wat er in je omgaat, hoe hard jij aan het knokken bent om de ware Broem naar boven te toveren. Ok, it is a hell of a job.... maar er zijn zoveel mensen en denk toch vooral ook mannen, die deze confrontatie niet met zichzelf durven of willen aan te gaan.

Het gaat met ups en vette downs schrijf je.... maar ik denk dat je inmiddels zelf ook wel ziet dat je wel echt vooruit gaat. Ws gaat het je niet snel genoeg, en logisch als je je hoofd maar net boven water weet te houden, maar dit knokken wordt straks VET beloond!

Idd, je bent een topper!!!

Respect,
Lin

Don, 21/07/2005 - 18:58 — Peter1972

Bram, Je schrijft het zelf

Bram,

Je schrijft het zelf al, 'je moet je zelf weer terug vinden'. Je zal je weer van je zelf moet gaan houden en je zelf weer gaan respespecteren. Misschien heb je dit zelf nooit gedaan en ben daarvoor altijd op de gevlucht geweest. Drank, drug, etc dat helpt inderdaad helemaal niet. Je zal je zelf moeten confronteren met je verleden, je ex liefde en alle andere gevoelens. Het doet pijn maar elke keer als je door die pijn heen gaat laat je het verleden achter je. Bram het leven kan zo mooi zijn. Alleen nu je gevoelens zo sterk en heftig zijn, is het gewoon even onmogelijk om te genieten. Leg je zelf dan ook deze druk niet op. Je hoeft ook helemaal niet te genieten van een feestweek of als je iets met je vrienden doet. Accepteer van je zelf dat je je slecht voelt. Dat doe ik ook en regelmatig zeg ik hardop tegen me zelf "Peter het is gewoon even k*t".Weet je wat mij nu ontzettend aan het helpen is (maar ik ben misschien verder in mijn fases), ik ben nieuwe dingen gaan doen. En ik ontmoet weer wat nieuwe mensen. En dat is heel leuk want je krijgt weer een nieuw leventje. Het zijn niet meteen mijn beste vrienden maar het geeft me wel een gevoel dat ik weer iets met me leven aan doen ben. Ik merk ook dat er vrouwen zijn die weer naar me kijken en misschien best wel geinteresseerd zijn. Ik wil nu helemaal geen relatie of iets anders beginnen maar ik merk wel dat er dus nog genoeg andere vrouwen zijn die ook leuk zijn of kunnen zijn. Dat geeft me vertrouwen dat het ooit wel weer goed komt! Heel veel sterkte de komende tijd.

Don, 21/07/2005 - 19:25 — Mike74

Hey die Bram!Een tijd

Hey die Bram!

Een tijd geleden hadden we het over songtexten en muziek... een half jaar geleden schreef ik een nummer, puur op intuitie... ik dacht niet over de text na... toen ik laatst het eerst sinds lange tijd het nummer speelde viel me op dat er in die text al zoveel tekens aan de muur zaten dat er van alles aan de gang was in me... Het grappige is dat de text impulsief is geschreven, enkele minuten voor de opname van onze demo legde ik er de laatste hand aan... ik dacht aanvankelijk dat het een combinatie van leuke woorden en zinnen was... maar toen ik het dus laatst teruglas... zag ik iets heel anders...

(BTW : ik heb geprobeerd de text mooi te spreiden, maar die interface maakt overal lange zinnen van... de opbouw van een text gaat daardoor een beetje verloren... pah...)

"Left to learn"

Touched the moon last night.
Found myself sinking in this yellow dust of love.
A dreamers?Ç¬¥ grave for all to see,
or just for you and me, among the stories of the stars and all to be.

I must have slept a month,
before earths?Ç¬¥ people noticed I was gone.
They built some rockets,
braved the space
A super human race
To find their long forsaken son...

But they couldnt find me...

And I could NOT find myself...
I could not find myself...
I could not find myself...
I could not find...
Myself...

(nog geen text voor 2e couplet)

These words of wisdom are all I?Ç¬¥ve got left to learn...

I could not find myself...

Weet niet waarom ik hier aan moest denken toen ik je stukje las...

Klote om te lezen dat de bumps on the road nog steeds zo heavy zijn voor je... je gaat door een hoop rare shit heen, en alles lijkt upside down nu, maar er komt straks een punt waarop je dingen anders gaat zien! Dat is nu al in beweging, maar nu zit je nog steeds met je complete gevoel tussen alles in...

Hou je sterk!

MIKE

Every moment marked with apparations of your soul...

Vrij, 22/07/2005 - 10:07 — geraldine

Huilen? Kan niet vaak genoeg!

Lieve Bram,

Een zinnetje in jouw blog hierboven valt mij heel erg op: deze week dus ook weer moeten huilen..
Alsof dat een grote terugval is! Als je je zo voelt, dan ga je toch huilen!
In een week 1x huilen? Dat is echt niet veel hoor, met ldvd! Als je eens wist hoeveel ik gehuild heb!
Dat hoort er gewoon bij en het is ook lekker om je te laten gaan.
Dus dat zou wel het laatste zijn waar ik me, als ik jou was, druk om zou maken.

Liefs,
Geraldine.

Vrij, 22/07/2005 - 10:47 — Mike74

Helemaal mee eens,

Helemaal mee eens, Geraldine!

Every moment marked with apparations of your soul...

Vrij, 22/07/2005 - 12:21 — Chica

Wetenschap

Het is zelfs wetenschappelijk bewezen, dat je door sommige huilbuien bepaalde stresshormonen kwijt raakt...huilen is dus soms erg gezond Bram.

Al je verhalen hebben mij er van overtuigd dat jij een geweldige man bent en volgens mij ben je dat nu zelf ook aan het ontdekken . Ben persoonlijk zeer vereerd, dat je ons getuige laat zijn van je geestelijke groei en ik kijk daar net als de rest met grote bewondering naar.

Liefs,
Chica

Vrij, 22/07/2005 - 12:22 — Broem

Iedereen onwijs bedankt voor

Iedereen onwijs bedankt voor jullie reactes en lieve berichtjes, life is pain, af en toe, je moet er doorheen, de pijn, de angst, alles is heel erg groot en sterk, maar met jullie steun kom ik er zeker overheen! Ik hoop echt dat ik hier ooit kan mededelen dat ik gelukkig met mezelf ben, maar dat zal nog wel even duren, tot die tijd bedankt lieve mensen!

Bram

Vrij, 22/07/2005 - 14:50 — 4losses

hoi broem,

na.. ik wens je proficiat.. waarom? .. .omdat je jezelf bent tegengekomen, hebt gevonden, het grootste kado voor je op moment,. heb jezelf lief,..dan ook pas kun je een ander lief hebben... .. je bent sterker dan je denkt, ... heel veel succes.. en sterkte..

Wie is online

Enquête

Broem's Buddies