Het is nu bijna 16 maanden geleden.... Het is lang geleden dat ik serieus op deze site ben geweest en ook lang geleden dat ik echt verhalen heb gelezen of reacties heb gegeven. Ook een beetje uit zelfbescherming om er niet telkens mee bezig te blijven.

Van liefdesverdriet is eigenlijk geen sprake meer. Het is zo ontzettend heftig geweest bij mij maar terugkijkend en vergelijkend ook wel weer redelijk kort. Tenminste die heftige gevoelens dan. Maar ik ben zo diep gegaan.

En zoveel sterker ervan geworden.

Gek genoeg lijkt het erop dat ik deze pijnlijke periode nodig heb gehad in mijn leven. Enerzijds baal ik ervan omdat ik nooit meer onbevangen zal zijn en in mijn nieuwe relatie ook altijd een beetje onzeker. Maar het houdt me ook scherp. En ik ben veranderd. Ik ben zo gegroeit en zoveel sterker geworden.

Het lijkt wel een cadeau van mijn ex. Gek genoeg.

Er zijn soms nog vlagen van heimwee. Vlagen van pijn als ik dingen uit zijn nieuwe leven hoor. Er is een soort van vriendschap. Een echte exen-vriendschap denk ik. Via email. En ik vind het eigenlijk wel best zo.

Ik kom de laaste tijd steeds meer tot de conclusie dat ik eigenlijk weer heel gelukkig ben met alles.

Ik ben veranderd op de dag dat mijn ex het uitmaakte. Ik ben eindelijk "bewust" gaan leven.

Sterkte allemaal en liefs,
Hoop

Dus voor de mensen die er nu mee zitten: "je kunt ongelooflijk diep gaan, maar je hebt ook de kracht in je om eruit te komen!" Echt waar!