Hoi allemaal, ik dacht, laat ik ook weer eens even vertellen hoe het nu gaat.

Ik werk nu elke dag, soms een hele dag (09:00 - 21:30), soms, zoals vandaag, een halve dag (16:00 - 21:30). Maar wel 7 dagen per week. Dat is erg zwaar en ik merk echt aan mijn lichaam dat ik dit niet gewend ben, maar ondanks dat heb ik het ontzettend naar mijn zin. Door dat harde werken denk ik dus niet zo veel aan mijn ex. En eigenlijk denk ik 's avonds in bed ook steeds minder aan hem. Ik heb voor mezelf een maniertje bedacht die voor mij helpt. Elke avond in bed dingen opnoemen die ik niet leuk vond aan hem. Eerst was dat best lastig, ik wist wel wat ik niet leuk vond, maar als je verliefd bent maken die dingen niet uit en zijn ze niet erg. Maar na een paar dagen dat elke avond te doen, kwamen er steeds meer dingen boven.

Ik kon bijv. nooit helemaal 100% mezelf zijn. Ik hou wel van gek doen en keihard meeblerren met de muziek (kneiter vals). Hij snauwde dan altijd dat ik stil of normaal moest doen. Toen vond ik dat niet zo erg, maar nu merk ik dat ik me altijd heel erg moest inhouden bij hem om niet te gek te doen.
Nog een voorbeeld: Mijn opa overleed in September en omdat hij het zo druk had konden we niet zo vaak afspreken, dus beloofde hij me op de uitvaart vaker te bellen na werk om te vragen hoe het ging. Heeft hij nooit gedaan. Niet eens af en toe een appje. Meestal begon ik met appen en dan kreeg ik zijn hele dag te horen, maar zette hij er niet even achter "en jij?". Dat deed hij dan die ene dag dat we elkaar zagen. Zo durfde ik dus niet alles altijd tegen hem te zeggen, omdat ik bang was dat hij dat niet wilde weten.
Hij was altijd heel netjes en lief. Op zich niks mis mee natuurlijk, maar bij hem was het altijd net even wat te veel ofzo. Ik wil iemand die wat losser is en niet altijd zijn haartjes perfect moet hebben als we even naar de appie om de hoek gaan.
Ik moest ook altijd op hem wachten, ALTIJD! In die 1,5 jaar tijd heeft hij nooit op mij hoeven wachten. Als hij naar mij toe ging zei hij dat hij er bijv. tussen 12:00 en 13:00 was, dan kwam hij gerust om 13:45 aan. Terwijl ik al om 12:00 braaf aan het wachten was. Of dat ik al met mijn schoenen en jas aan bij de auto stond te wachten en dan moest hij nog naar de wc, schoenen aandoen enz. Irritant.

Njah, zo werd de lijst steeds langer en langer. Dingen die ik in de relatie al wel wist, maar toen gewoon als normaal zag, liefde maakt blind zegt men. Ik denk zeker dat dat zo is. Misschien een tip voor de ldvd'ers hier. Elke dag een paar punten voor jezelf bedenken die je niet leuk vond aan hem/haar. Die je nu je uit elkaar bent wel kan zien en in de relatie niet.

Verder voel ik me best goed. Ik heb hem niet meer gesproken. Op Koningsdag heeft hij een optreden in Gouda, dus denk dat ik hem wel succes ga wensen, maar meer ook niet. Ik vind dat ik hem niet hoef te negeren of uit mijn leven te bannen. Ik denk dat ik zo laat zien dat het wel goed is zo. Ik weet wel dat als ik zou horen dat hij iemand anders zou hebben ik dat niet leuk ga vinden, vandaar dat ik ook echt nog niet veel contact hoef.

Verder ben ik gewoon veel aan het werk en heb een paar leuke contacten gemaakt via Tinder. Dus het komt helemaal goed.

Denk aan de tip die ik heb gegeven. Ipv continu aan de leuke dingen denken, denk dan de hele tijd aan de mindere dingen.