Online gebruikers
- BerizavLak
En alweer een dip, ook al is t een half jaar uit. Ik vraag me af, hoe is dit mogelijk!! I hate it!!!
Gister lekker met vriendinnen uitgeweest, wijntje etc. echt super gezellig. Op een gegeven moment maakt een bekende een opmerking (niet lullig bedoeld maar kwam zo over) die mijn ex ook wel eens over mij maakte over mijn uiterlijk, en jawel, de tranen liepen in het café over mijn wangen. Ik ben naar de wc gerent en een vriendin kwam me achterna. Ik wilde eerst niet vertellen dat alles van mijn ex weer naar boven kwam, tis een half jaar geleden en hebben maar paar mnd gehad! Ik vind het dat ik me te druk maak en aanstel en werkelijk waar alles analyseer, maar ik krijg het niet uit mijn systeem altijd. Ik voel me denk ik gewoon onzeker en als iemand iets zegt dan voel ik me gelijk pers. aangevallen.
Sprak gister toevallig ook mijn ex naar 4 mnd. en hij vroeg zich af of ik boos was, vriend had en waarom we geen vrienden waren. Ik zei: ik heb er geen behoefte aan, je hebt me respectloos behandeld en als dat niet zo was geweest was het miss anders gelopen. Ik vind het raar, alleen via msn kan hij ineens praten naar 4 mnd, verder heeft ie weinig actie ondernomen om contact met mij te zoeken etc.
Ik heb daarna niks meer gehoord, ik hoop niet dat mijn reactie te heftig was zodat hij denkt dat ik er nog mee zit. Ik heb het weliswaar zelf uitgemaakt omdat ie met zijn ex zat te flikflooien en 4 dgn later kreeg ie met haar terwijl hij mij ook daarna weer versierde.
Waarom krijg ik dit niet uit mijn systeem een keer.... Ik wordt moe van mezelf en soms overweeg ik zelfs therapie, maar k heb daar een te groot ego voor en gun hem die lol niet en wil er niet aan toegeven dat dat door hem komt. Ik vind dat namelijk zwak. Ik weet dat ik t zo niet moet zien.
Het ergste vind ik nog, dat als iemand iets over mij zegt, ik alles negatief opvat en weer een flashback krijg aan de respectloze ex die mij de grond heeft ingetrapt. Ook vind ik mezelf ook niet echt leuk en ik gelijk ga denken dat bekenden dit ook van mij denken.
Ik wil vrolijk zijn, genieten, hem vergeten. Ik hoop dat ie ooit inziet wat ie met mij heeft gedaan. Hij vind mij nu gewoon arrogant want hij snapt er geen snars van waarom ik zo reageer en hij vind dat hij niks fout heeft gedaan of reageert met; ik ben een respectloze lul ik weet het.
Ik snap niet dat hij zo weinig moeite heeft gedaan en dat ie 'ff snel'' met me kan praten via msn, maar verder totaal geen moeite ooit heeft gedaan en hij mij meer als een vriendin zag. Ik zie dat in de zin van: je bent niet leuk genoeg dus ik heb je liever als een vriendin dan mij vriendin en reken dat ook op mezelf af. Of als: je bent vervangbaar en niet bijzonder. Terwijl hij dat zelf ook niet eens is. Ik heb gelijk de rotte appel te pakken gehad denk ik. Ik vraag me af wanneer de sterke ik weer naar boven komt, time will tell....???
Ik had laatst ook een bericht geplaatst en heb echt wat gehad aan de reacties, maar soms, zoals nu, val ik weer in een dalletje en voel ik me alleen en vervangbaar, hopelijk gaat dit niet lang meer door.
Liefss watervalletje
You hold the answer
Lief watervalletje, Als ik jouw verhaal lees dan voel ik de pijn. Pijn die ik ooit ook eens had. Ook ik heb nu liefdesverdriet maar deze keer zaagt het niet aan de poten van mijn zelfvertrouwen. De vorige keer dat ik "gedumpt" werd ben ik therapie gegaan. Daar heb ik heel veel aan gehad. Therapie heeft niets met ego te maken maar doe je voor jezelf. Ieder mens is bijzonder dus jij ook! Als jij dat zelf stiekem niet geloofd ben/blijf je afhankelijk van wat anderen (jongens/mannen) jou aan aandacht toewerpen. Allereerst moet dit (zelf)vertrouwen uit jezelf komen. Iemand die (om wat voor een reden ook) niet ziet hoe bijzonder jij bent, verdient jou niet! En al helemaal jouw vriendschap niet! Ik adviseer jou om aan jezelf te gaan werken (eentueel in therapie) zodat jouw basis steviger wordt. Alleen dan zul je in staat zijn om mensen die jou op een manier behandelen die niet strookt met wat je eigenlijk verdient te lozen. Dit vergt misschien een hoop inspanning maar uiteindelijk levert het je ook geweldig veel op! Waarom? Because you are worth it! Sterkte Sera
watervalletje
lief meisiej,
wat een klote situatie zeg, ik herken het, en idd die jongens zijn zulke eikels, wij denken echt dag en nacht aan ze en hun besluiten na zoveel tijd als we toevallig eventjes bij ze opkomen, contact te zoeken.
ik vind het wel dapper, dat je zo doorgaat, en dat je niet elke keer het probeerd, elke keer als mijn ex beld heb ik toch nog hoop,
daar kan je ook je zelf beeld aan ophalen, kijk hoe sterke vrouw je bent!
ik snap te goed datje nu onzeker ben, maar denk niet dat je moet voelen dat je je aansteld, enhet verbergen voor je vriendinnen het kan heel fijn helpen alsje weet dat als er iets is dat je ff met ze kan praten.
ik leef met je mee! zet hem op!!! kus knuffiej van loe-loe