Lieve ldvd'ers,

een aantal lieve ldvd'er zijn mij al voorgegaan....maar ook ik voel me steeds beter. Het was een lange achtbaan van ldvd. Ik heb nog nooit zo'n lange heftige pijn gevoeld. In december 2011 schreef ik mijn eerste blog. Daarna had ik een knipperlichtrelatie met ex. Sinds eind juli is het echt uit. Ik ben diep gegaan. Oh wat was het een nachtmerrie..ik at niet meer, ik sliep slecht. Ik maalde alleen maar. Wat een gevecht was het met mezelf om geen contact te zoeken met hem.

Wat heb ik gehuild en een pijn gevoeld! Ik herkende mezelf niet meer. Ik miste hem, ik voelde me bedrogen, ik was boos op hem, ik miste mijn maatje en geliefde, ik moest verwerken dat hij me bedrogen had..Het ging echt in vlagen en het was overleven in de krochten van ldvd! Ik dacht zeker in het begin dat deze heftige pijn nooit meer weg zou gaan. Maar dankzij lieve mede ldvd'ers hield ik moed. Samen met lotgenoten een traan, lach en ervaringen delen. Jullie gaven me het vertrouwen dat ldvd eens zou stoppen. Wat heb ik veel aan deze site gehad! Ik heb er heel veel van geleerd..over mezelf..over anderen..over omgaan met verdriet..Wat een mooie mensen zijn er hier! Maar ook in het 'echte leven' heeft deze tijd me - naast verdriet- ook iets positiefs gebracht: wat heb ik een lieve vrienden om me heen...vriendschappen zijn hechter geworden. Ik ben er nog niet helemaal...natuurlijk mis ik hem nog en ben ik ook nog boos op hem. Weet ik niet hoe ik zal reageren als ik hem zie. Doet het nog pijn als ik er aan terugdenk. Maar het beheerst niet meer mijn leven. De scherpe kantjes zijn er af. Daarom wordt dit mijn laatste blog. Ik merk dat het tijd word om verder te gaan. Het blijven lezen van blogs, helpt me op dit moment niet om verder te komen. Daarom zal ik dat minder doen. Ik wens iedereen die nog midden in de ldvd trein zit, veel sterkte! Hou vooral moed..ook jij komt hier uit!! Mijn prive berichten zal ik nog wel blijven bekijken!

Heel veel liefs,

Zonnetje

Ik wil zonder doel en zonder wegen lopen
en gelukkig zijn, al is het niet met jou.

Ik wil naar zee toe om te rijden op de golven,
ik wil vliegen als een vogel in de lucht,
in de wolken zijn of onder schuim bedolven.
Het is voorbij en ik ben vrij en met een zucht,
met een lach en met een traan ben ik door straten
van de stad waar het nu lente is, gegaan.
En ik heb de winter achter me gelaten,
onze liefde kan niet langer meer bestaan.

Lennaert Nijgh/Boudewijn de Groot Naast jou