tjonge jonge.. ik vond het echt niet mee vallen, de periode nadat het uit was gegaan.. en zeker niet toen ik een andere jongen ontmoeten.. ik begrijp het nu wel waarom ik juist toen ik die ander ontmoeten het zo moeilijk had, simpel weg omdat hij ook dezelfde insteek had van mijn ex..

ik merkte dat ik steeds meer moest denken aan mijn ex, steeds de pijn voelen, steeds woede ervaren.. ik begon in mijn hoofd ook steeds meer plannetjes te bedenken om hem te laten zien ik het heust wel zou redden zonder hem..

ik merkte dat mijn ex mijn dagen vulde, hij had nog macht over mij, nu nog ik niets meer met hem te maken had!!

toen wist ik wat ik moest doen.. er was maar 1 manier van deze constante gedachten af te komen..

ik heb de telefoon gepakt en hem opgebeld.. ik heb hem mijn verontschuldigingen gemaakt omdat ik hem onbewust pijn had gedaan, of hij mij daarvoor kon vergeven.. eerst zei hij: ligt niet aan jou enz enz.. toch wilde ik dat hij mij hoorde.. uiteindelijk gaf hij mij vergeving en heb ik hem ook vergeven.. ik heb hem dat ook gezegd.. toen hing ik op en voelde me eindelijk bevrijd..

ik was nu een happy-single!

die andere jongen heb ik ook gedag gezegd.. gewoon omdat hij mij behandelde wat ik niet wilde..

ik kan nu zeggen dat ik vrij ben.. vrij in de zin van vrijgezel maar ook vrij van strijd en wraak-gevoelens..

en het voelt kick