ben net terug van vakantie.. het was super. genoten.
zelfs iemand ontmoet waarbij ik meer gevoelens dan normaal had. uiteindelijk niks mee gebeurd maar toch fijn.

en dan heb je ineens een mailtje van je ex in je mailbox. Terwijl je zo blij was de afgelopen tijd, weer een beetje plezier in alles kreeg, krijgt hij het toch weer voor elkaar dat je de tranen achter je ogen voelt prikken:

"ik ben gestopt met het zoeken naar een koophuis. Ik sta nu bij verschillende anti-kraak stichtingen ingeschreven en ben nog iedere dag op zoek naar een plek om te wonen. Dit is alleen nog niet gelukt. Dit betekent dat ik nog steeds op de.... zit en het is voor mij ook geen alternatief om mijn rugzak te pakken en bij iemand te gaan logeren. De voor mij enige optie is dat we de kamers splitsen en ieder een eigen kamer met zijn eigen spullen en vannuit daar hopen dat ik snel een woonruimte vind zodat we dit kunnen afsluiten. "

teleurstelling, hoe kun je zo zijn? hoe zie die idioot dit voor zich? wat walgelijk koud en hard is hij, een vreemde, een hele nare vreemde ook nog. eentje zoals ik hem nu ken het liefst met een hele grote boog omheen zou lopen. zoals hij nu doet zou ik hem ook wel eens een onwijze trap voor zn kop willen verkopen. ongelovelijk dat dat dezelfde jongen is die ik een paar maanden geleden nog iedere dag een kus gaf.

hoe het nu moet met die woning, geen idee....