Na 2,5 jaar een LAT-relatie ben ik vanmiddag via de telefoon gedumpt. Volgens mijn ex heeft het geen zin om dit persoonlijk te bespreken, dan maar via de telefoon. Dit zou volgens hem makkelijker zijn. En terwijl ik hem heb opgebeld. Hij stuurde mij een ping dat hij vanavond zou bellen. Ik heb hem al een maand niet gezien en sinds een week en een paar dagen niets van hem vernomen. Sinds gisteravond op zijn beide mobiels gebeld (prive nummer en werknummer) maar hij was niet bereikbaar en hij nam de foon niet op. Ik stuurde sms waarom hij de foon niet op, maar hij reageerde er niet op. Vanmorgen weer gebeld, weer geen gehoor, totdat hij mij vanmiddag een ping stuurde. Ik wilde niet wachten tot vanavond, dus ging ik hem bellen. En toen was het eruit: hij zag het niet meer zitten tussen ons en hij wist dat het niet meer goed zou komen tussen ons. Een paar weken geleden stelde ik voor om proffessionele hulp in te schakelen. Hij zou daarover nadenken.
Vanmiddag bracht ik het weer ter sprake of hij daarover had nagedacht over het inschakelen van proffessionele hulp, maar hij zei dat hij het nut niet zag zitten. Als hij al weet dat het niet meer goed komt tussen ons, dan heeft het geen zin om hulp in te schakelen.
Het komt erop neer dat onze relatie relatie gedoemd was te mislukken. Vanaf het begin verliep onze relatie stroef. Hij zag apen en beren op de weg, maar na een moeilijke start, kregen wij een relatie. De relatie bleef stroef gaan. Bijv. die ene keer toen ik hem aan mijn moeder wilde voorstellen. Hij wilde niet mee. Of de ene keer dat wij samen pannenkoeken zouden eten bij zijn moeder. Hij heeft zijn moeder afgebeld om te zeggen dat wij niet samen konden komen, maar de echte reden had hij niet verteld. (Ruzie vanwege het feit dat hij niet naar mijn moeder wilde gaan om voorgesteld te worden aan mijn moeder). Ook al hadden we ruzie, dan was het nog mijn beslissing om wel of niet naar zijn moeder te gaan om pannekoeken te eten. Omdat het al zo stroef ging, ging hij alleen ballonvaren, terwijl wij samen zouden ballonvaren. Dit zijn enkele voorbeelden.
Enfin, zo ging dat de afgelopen 2,5 jaar. Begin van dit jaar begon ik signalen te zien dat het niet goed gaat met hem. Hij werd chagrijnig, liet weinig van zich horen, stuurde me geen smsjes meer en dat soort dingen. Ik had hem daarmee geconfronteerd en zijn reacties was: ik weet het niet.
Zelfs op mijn verjaardag kwam hij niet. We zouden samen vrij nemen en iets leuks gaan doen. Die avond op mijn verjaardag kreeg ik een telefoontje van hem dat hij die ochtend zijn vrije dag had teruggedraaid omdat hij ging werken. De volgende avond zou hij mij terugbellen, maar dat had hij niet gedaan. Sindsdien heb ik niets meer van hem gehoord. Tot vanmiddag.
Ik voelde me verdrietig en wil zelf met mijn verdriet omgaan. Op internet gaan surfen, toen kwam ik deze site tegen. Ik heb me gelijk aangemeld en heb mijn verhaal getypt en geplaatst.