te rationeel??

afbeelding van volver

Ik zit weer even in een neerwaartse spiraal en ik weet niet wat ik moet doen. Sinds de dag dat het tussen mijn ex en mij is uitgegaan, hebben we elkaar niet meer face to face gesproken (2 mnd). De communicatie verliep alleen via mail en sms. De keuze om elkaar niet te zien, kwam van mijn kant. Ik was in onze relatie al vaak teleurgesteld,omdat hij vaak de boot afhield en vrijheid boven mij verkoos. Toen hij het uitmaakte, koos ik er al snel voor om hem niet meer te zien. Hij zou ook voor een maand weggaan en ik wou daarna bekijken hoe ik me zou voelen. Ik lees hier ook van iedereen, dat afstand nemen het beste is.

Hij benaderde toen hij terug was nog wel een paar keer en hij had vanuit het buitenland een lange brief geschreven, maar alles was zo met afstand. Alsof we broer en zus waren. Omdat het mij nog zo kwetste leek het mij nog steeds het beste om geen contact te hebben met hem. Ik ben bang voor teleurstellingen en voor nog meer verdriet wanneer ik hem voor me zie. Misschien is hij wel zo over mij heen, dat het me pijn doet. Misschien ga ik weer hoop krijgen en doet dit ook weer pijn.
Mijn gedachte was/is dat zolang ik hem niet zie, ik over hem heen kan komen en dat het dan makkelijker wordt om hem weer eens te spreken.

Alleen twijfel ik omdat we elkaar al sinds de dag dat het uitging niet meer gesproken hebben. We zijn uit elkaar gegaan, toen we nog steeds van elkaar hielden.

Hij zegt dat hij niet zozeer een platonische vriendschap wil, maar nog steeds graag wil weten hoe het met mij gaat. Hij had gehoopt dat we nu wel weer contact zouden kunnen hebben. Hij liet in het begin ook weten moeite en verdriet te hebben doordat het uit was, maar nog steeds achter zijn beslissing te staan.
Ik ben gewoon ook boos en teleurgesteld omdat hij niet luisterde toen ik zei dat hij telkens afstand nam. het lukte niet om daar met hem over te praten. Voor mij was dit belangrijk omdat dit volgens mij de crux van onze problemen was. Omdat hij hier niet op inging, had het voor mijn gevoel geen zin om dan maar te doen alsof er niks aan de hand was. Ik dacht en nu vaak nog steeds; doorbijten en eroverheen komen..

Misschien heb ik er gewoon nu moeite mee, omdat ik onlangs ook een kennis van hem tegenkwam.
sommige vrienden van mij vinden dat ik te rationeel met de situatie omga. Voor mij voelt het ook als iets wat ik moet volhouden en dat ik niet moet toegeven aan mijn gevoelens..omdat dit nou eenmaal bij liefdesverdriet hoort. Kan iemand hier alsjeblieft op reageren...

afbeelding van emotional

verstand vs gevoel

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik je voor raad zou kunnen geven. Ik herken wel de situatie waar je nu in zit. Ik denk wel dat als je nog eens met hem afspreekt je hoe dan ook pijn zult krijgen. Zoals je zegt oftewel krijg je hoop of je ziet hoe ver hij al over je heen is. Pijn gegarandeerd om het zo maar te zeggen. Hoewel de situatie nu je ook al genoeg pijn doet heb ik zo het idee. Doet ook gewoon pijn, je hebt een relatie met iemand gehad, close geweest en opeens is de communicatie alsof je gewoon met een kennis praat. Ik heb met mijn ex een hele tijd contact via telefoon en sms gehad, dat was eigenlijk al pijnlijk omdat ook zij ook tegen mij praatte alsof ik een vage kennis was en als ik geluk had een goede vriend.

Zij wilde geen face to face contact meer met mij. Ik wel. Ik wilde goede vrienden blijven. Maar als ik eerlijk ben, ik wist ook dat er op die manier wellicht nog een kans was voor mij. Dus was vriendschap niet de echte reden. Dus je moet je afvragen, als ik contact behoud, wat is de echte reden waarom ik dat zou willen? Enkel vriendschap? Echt waar? Of toch stiekem de hoop dat het ooit weer goed komt. Hij geeft aan nog steeds achter zijn beslissing te staan dus ik weet niet of persoonlijk contact nu wel goed voor je is. Als hij inderdaad dan afstandelijk is, wat doet dat dan met je? Pijn. Veel pijn. Toegegeven, ik zou graag mijn ex nog s willen zien. Maar zij was dan ook degene die het uitmaakte vanwege heel twijfelachtige redenen. Ik probeer nu zelf geen contact meer met haar te zoeken of ik zou al zeker moeten weten dat het weer goed zou komen. Je zit nu in de verstand vs gevoel strijd. Je wilt je gevoelens onderdukken en dat is erg moeilijk. In ieder geval zou ik nog even niet persoonlijk met hem afspreken. Maar ik weet hoe moeilijk het is. Je gevoel wilt het misschien graag. Ik zou de communicatie voorlopig dan maar via sms of mail houden. Al is het de vraag of dat wel goed is. Nu doet het pijn. Maar word de pijn minder door contact te behouden? Misschien blijf je enkel meer pijn krijgen door de afstandelijke communicatie. Of krijg je misschien valse hoop.

afbeelding van emotional

verstand vs gevoel

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik je voor raad zou kunnen geven. Ik herken wel de situatie waar je nu in zit. Ik denk wel dat als je nog eens met hem afspreekt je hoe dan ook pijn zult krijgen. Zoals je zegt oftewel krijg je hoop of je ziet hoe ver hij al over je heen is. Pijn gegarandeerd om het zo maar te zeggen. Hoewel de situatie nu je ook al genoeg pijn doet heb ik zo het idee. Doet ook gewoon pijn, je hebt een relatie met iemand gehad, close geweest en opeens is de communicatie alsof je gewoon met een kennis praat. Ik heb met mijn ex een hele tijd contact via telefoon en sms gehad, dat was eigenlijk al pijnlijk omdat ook zij ook tegen mij praatte alsof ik een vage kennis was en als ik geluk had een goede vriend.

Zij wilde geen face to face contact meer met mij. Ik wel. Ik wilde goede vrienden blijven. Maar als ik eerlijk ben, ik wist ook dat er op die manier wellicht nog een kans was voor mij. Dus was vriendschap niet de echte reden. Dus je moet je afvragen, als ik contact behoud, wat is de echte reden waarom ik dat zou willen? Enkel vriendschap? Echt waar? Of toch stiekem de hoop dat het ooit weer goed komt. Hij geeft aan nog steeds achter zijn beslissing te staan dus ik weet niet of persoonlijk contact nu wel goed voor je is. Als hij inderdaad dan afstandelijk is, wat doet dat dan met je? Pijn. Veel pijn. Toegegeven, ik zou graag mijn ex nog s willen zien. Maar zij was dan ook degene die het uitmaakte vanwege heel twijfelachtige redenen. Ik probeer nu zelf geen contact meer met haar te zoeken of ik zou al zeker moeten weten dat het weer goed zou komen. Je zit nu in de verstand vs gevoel strijd. Je wilt je gevoelens onderdukken en dat is erg moeilijk. In ieder geval zou ik nog even niet persoonlijk met hem afspreken. Maar ik weet hoe moeilijk het is. Je gevoel wilt het misschien graag. Ik zou de communicatie voorlopig dan maar via sms of mail houden. Al is het de vraag of dat wel goed is. Nu doet het pijn. Maar word de pijn minder door contact te behouden? Misschien blijf je enkel meer pijn krijgen door de afstandelijke communicatie. Of krijg je misschien valse hoop.

afbeelding van emotional

verstand vs gevoel

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik je voor raad zou kunnen geven. Ik herken wel de situatie waar je nu in zit. Ik denk wel dat als je nog eens met hem afspreekt je hoe dan ook pijn zult krijgen. Zoals je zegt oftewel krijg je hoop of je ziet hoe ver hij al over je heen is. Pijn gegarandeerd om het zo maar te zeggen. Hoewel de situatie nu je ook al genoeg pijn doet heb ik zo het idee. Doet ook gewoon pijn, je hebt een relatie met iemand gehad, close geweest en opeens is de communicatie alsof je gewoon met een kennis praat. Ik heb met mijn ex een hele tijd contact via telefoon en sms gehad, dat was eigenlijk al pijnlijk omdat ook zij ook tegen mij praatte alsof ik een vage kennis was en als ik geluk had een goede vriend.

Zij wilde geen face to face contact meer met mij. Ik wel. Ik wilde goede vrienden blijven. Maar als ik eerlijk ben, ik wist ook dat er op die manier wellicht nog een kans was voor mij. Dus was vriendschap niet de echte reden. Dus je moet je afvragen, als ik contact behoud, wat is de echte reden waarom ik dat zou willen? Enkel vriendschap? Echt waar? Of toch stiekem de hoop dat het ooit weer goed komt. Hij geeft aan nog steeds achter zijn beslissing te staan dus ik weet niet of persoonlijk contact nu wel goed voor je is. Als hij inderdaad dan afstandelijk is, wat doet dat dan met je? Pijn. Veel pijn. Toegegeven, ik zou graag mijn ex nog s willen zien. Maar zij was dan ook degene die het uitmaakte vanwege heel twijfelachtige redenen. Ik probeer nu zelf geen contact meer met haar te zoeken of ik zou al zeker moeten weten dat het weer goed zou komen. Je zit nu in de verstand vs gevoel strijd. Je wilt je gevoelens onderdukken en dat is erg moeilijk. In ieder geval zou ik nog even niet persoonlijk met hem afspreken. Maar ik weet hoe moeilijk het is. Je gevoel wilt het misschien graag. Ik zou de communicatie voorlopig dan maar via sms of mail houden. Al is het de vraag of dat wel goed is. Nu doet het pijn. Maar word de pijn minder door contact te behouden? Misschien blijf je enkel meer pijn krijgen door de afstandelijke communicatie. Of krijg je misschien valse hoop. Veel sterkte

afbeelding van emotional

verstand vs gevoel

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik je voor raad zou kunnen geven. Ik herken wel de situatie waar je nu in zit. Ik denk wel dat als je nog eens met hem afspreekt je hoe dan ook pijn zult krijgen. Zoals je zegt oftewel krijg je hoop of je ziet hoe ver hij al over je heen is. Pijn gegarandeerd om het zo maar te zeggen. Hoewel de situatie nu je ook al genoeg pijn doet heb ik zo het idee. Doet ook gewoon pijn, je hebt een relatie met iemand gehad, close geweest en opeens is de communicatie alsof je gewoon met een kennis praat. Ik heb met mijn ex een hele tijd contact via telefoon en sms gehad, dat was eigenlijk al pijnlijk omdat ook zij ook tegen mij praatte alsof ik een vage kennis was en als ik geluk had een goede vriend.

Zij wilde geen face to face contact meer met mij. Ik wel. Ik wilde goede vrienden blijven. Maar als ik eerlijk ben, ik wist ook dat er op die manier wellicht nog een kans was voor mij. Dus was vriendschap niet de echte reden. Dus je moet je afvragen, als ik contact behoud, wat is de echte reden waarom ik dat zou willen? Enkel vriendschap? Echt waar? Of toch stiekem de hoop dat het ooit weer goed komt. Hij geeft aan nog steeds achter zijn beslissing te staan dus ik weet niet of persoonlijk contact nu wel goed voor je is. Als hij inderdaad dan afstandelijk is, wat doet dat dan met je? Pijn. Veel pijn. Toegegeven, ik zou graag mijn ex nog s willen zien. Maar zij was dan ook degene die het uitmaakte vanwege heel twijfelachtige redenen. Ik probeer nu zelf geen contact meer met haar te zoeken of ik zou al zeker moeten weten dat het weer goed zou komen. Je zit nu in de verstand vs gevoel strijd. Je wilt je gevoelens onderdukken en dat is erg moeilijk. In ieder geval zou ik nog even niet persoonlijk met hem afspreken. Maar ik weet hoe moeilijk het is. Je gevoel wilt het misschien graag. Ik zou de communicatie voorlopig dan maar via sms of mail houden. Al is het de vraag of dat wel goed is. Nu doet het pijn. Maar word de pijn minder door contact te behouden? Misschien blijf je enkel meer pijn krijgen door de afstandelijke communicatie. Of krijg je misschien valse hoop. Veel sterkte

afbeelding van volver

Hoi Emotional, Het is beter

Hoi Emotional,

Het is beter inderdaad. Het is soms zo'n stroom van emoties die naar boven komt, waardoor ik opeens de drang krijg om hem te zien. Hoewel ik ook weet dat het op een teleurstelling uit kan lopen. Een kennis van mij brengt binnenkort spullen bij hem langs, dan is dat ook gedaan.
Als de pijn gesleten is, dan kan het tijd zijn om hem weer eens te zien en dan bedoel ik niet met de intentie om weer wat te beginnen met elkaar.

afbeelding van novalee

Dit is erg herkenbaar. Ik

Dit is erg herkenbaar. Ik heb hier ook geen oplossing voor, behalve dat ik denk dat je beslissing de juiste is, omdat je inderdaad anders steeds rot voelt. Nu kan het gaan slijten (en dat gebeurt echt)....

afbeelding van volver

bedankt

Thanks, Novalee.
Ik weet dat het iets is waar ik nu even doorheen moet en dat het inderdaad het beste is om afstand te nemen. Het geeft me ook wel hoop als ik jou reactie lees..dat het uiteindelijk echt slijt.