Vandaag bedacht ik me iets waarvan ik dacht dat het misschien aardig was om ook even op deze site te zetten. Velen van jullie kennen het vast ook wel: je zit zo vastgedraaid in je verdriet dat je op een gegeven moment, als je naar de toekomst kijkt, alleen nog maar negatieve dingen kunt zien. Je wil niets liever dan je ex terug maar ziet daar maar weinig echte mogelijkheden meer toe en zo zit je dan lekker doem te denken. "Ik zal wel de rest van mijn leven alleen blijven," verzucht je dan.

Nou, misschien kennen jullie het wel niet, maar ik heb d'r wel eens last van gehad, van zo'n grafstemming. En vandaag bedacht ik me iets wat voor zo'n stemming misschien een beetje houvast zou kunnen bieden. Deze negatieve gedachte wordt eigenlijk veroorzaakt door een eenvoudig syllogisme en je bent niet bij machte om de kromheid daarvan te zien vanwege de stemming waar je in zit. Maar eigenlijk komt het op het volgende neer:

Feit 1: Niemand behalve mijn ex kan me ooit weer gelukkig maken.

Feit 2: Ik krijg mijn ex niet meer terug.

Conclusie: Ik zal nooit meer gelukkig worden.

Als je een beetje helder van geest bent en niet vertroebelt bent door alle negatieve emoties van de ldvd, ben je in staat om hier doorheen te prikken. Misschien is het aardig om, als je een keer in zo'n grafstemming zit, dat wel te proberen. Want dat deze redenering wel erg kort door de bocht is, zal iedereen wel zien denk ik.

Wilde het even met jullie delen, misschien iets om houvast aan te hebben als je 't even moeilijk hebt.