Beste Sylvia,
Ik heb het telefoonnummer van mijn ex uit mijn telefoon gehaald zodat ik hem niet kon bellen op een onverwachts zwak moment. Helaas kende ik het nummer uit mijn hoofd en heb ik toch nog te vaak gebeld.... Toen heb ik een vriendin gevraagd. Elke keer als ik mijn ex wilde bellen...dan belde ik haar. Het hielp, zij deed er alles aan om deze actie uit mijn hoofd te praten.
Nog steeds op onverwachte momenten wil ik hem bellen. Soms sms ik nog liefdevol, maar een paar weken later stuur ik weer een woedende sms... Zelfs nu na meer dan een jaar.... Hij zal me wel een labiele trut vinden die hem niet kan vergeten, maar ik vind soms dat hij die nare smsjes verdient.....
Hij reageert overigens nooit ergens op. Hij is weggegaan en heeft nooit echt willen praten. Uit het oog uit het hart vond hij de beste methode. Dan krijg je dus wel gefrustreerde achterblijvers die je nog jarenlang kunnen blijven smsen of bellen denk ik.

Probeer sterk te zijn.... ik heb achteraf altijd spijt.

Joyse

Sylvia,

Het lijkt net alsof ik mezelf hoor praten. Het is helemaal niet stom dat je je ex weer wilde spreken. Na een tijdje had ik ook iemand gevonden die heel lieff voor mij was en ik was daar ook blijven slapen. Er was toen nog van niets sprake. Elke keer als ik wakker schrok dacht ik dat mijn ex naast me lag en ik weet wat voor een beklemmend moeilijk en raar gevoel dat is. Wat dat voor mij betekende was dat ik voor mezelf wist dat ik nog niet klaar was voor iets nieuws. De raad die ik je kan geven is dat je even een stapje terug zou kunnen doen want ik vond het niet eerlijk tegenover die persoon als ik naast hem in bed lag en aan iemand anders dacht. Daarom heb ik de knoop doorgehakt om voor mezelf te kiezen en gewoon de breuk te verwerken. Ik kan niet in jouw situatie kijken natuurlijk maar zo heb ik het gedaan. En de drang om je ex te bellen is een hele normale drang. Het lijkt bij mij wel een verslaving en dat ik langzaam aan het afkicken ben. Ik heb hem nu ongeveer anderhalve maand niet meer gebeld en soms kost het zoveel moeite om het niet te doen maar ik probeer na te gaan wat hij zou zeggen en wat het voor mij oplevert. Helemaal niets! Je hoort alleen maar de dingen die je niet wilt horen en dat doet pijn.. heel veel pijn. Probeer echt te denken dat het niets helpt als je hem belt.
Sterkte..
Liefs Deb

Hoi allemaal,

Ik was via google opzoek naar dwangcontrole, ja erg he die benaming, ik weet het! ik noem het maar bij een naampje.
En zo doende typte ik "blijven smsen" en belande ik op deze site, en wil ik ook graag wat kwijt daarover.
Ik sms al 5 jaar een ex van mij. Heb meerdere kortere relaties gehad na mijn korte relatie met die ex, maar als mijn leven een wending krijgt in onrust of een andere relatie op kiepen staat ga ik hem smsen en bellen. Hij benoemde het als een obsessie voor hem. Maar zo zie ik het niet echt, of tenminste van dat woord schrik ik dan wel. Weet niet goed hoe ik het moet uitleggen wanneer ik mijn ex sms of bel maar zal het hier proberen in woorden te beschrijven. Als ik op een feestje zit dan zoek ik afleiding in sms naar hem, sms dat het gezellig is of wat dan ook.
Als ik onrustig ben ga ik contact leggen zodoende, zie ik het meer als een uitvlucht om niet bij mij als persoon stil te hoven staan wat er dan gebeurd waarom ik me dan zo onrustig voel. Hij smst wel terug, meestal in een geinig en sarcasme, zo laat die wel blijken me niet serieus te nemen. Maar toch vermoed ik dat onder een geinig smsje meer gevoel zit en dat die dat dan niet zegt!!
Maar toch ik zit eraan vast, vind het te idioot voor woorden eigelijk, wordt vaak achteraf ook woedend opmezelf.. weet niet goed wat ik hier nog meer over moet zeggen, vind het al moeilijk om het hier is te beschrijven..

Groetjes, Eendje