Ik heb gemerkt dat Kerst extra zuur is voor degenen die ldvd hebben. Datzelfde geldt natuurlijk ook voor mij, vooral omdat dit de eerste Kerst is sinds de breuk. Het is wel slikken, extra nog omdat ik nog moet vertrekken uit mijn eigen huis en op zoek ben naar een woning. Maar zelfs dan is het eerst vallen, je erg kl*te voelen, traantjes laten, daarna weer opstaan en doorgaan.
Het is extra moeilijk, om de gelukkige gezinnen en paartjes te zien shoppen, allemaal voor Kerst, maar ik heb de kids nog, waardoor ik minder alleen voel. Maar straks, als ik verhuisd ben, zal het tijdelijk een domper worden, maar ik blijf geloven in mezelf, dat ik het kan, door steeds dicht bij mijn hart en ziel te blijven en niet bang te zijn voor eenzaamheid of verdriet, te blijven kijken naar de mogelijkheden, niet de onmogelijkheden. Want sommige dingen moet je zelf kunnen oplossen, daar word je zeker sterker van, door er iets mee te doen en niet bij de pakken blijven neerzitten. Zoals ik weleens samen met de kids naar mijn nichtjes en neef ben gegaan om daar pannenkoeken te (laten) bakken, gewoon hup, de spullen in een tas, en gewoon bellen dat we langskomen. Dat soort dingen maakt het leven gewoon een stuk mooier en aangenamer. Niet teveel piekeren, maar gewoon door dingen te ondernemen gaat er een wereld voor je open. Je hebt altijd je familie en vrienden nog, niet wachten totdat zij bellen, en afvragen waarom zij jou niet bellen. Gewoon zelf bellen en afspreken, en als je vaker onder de mensen bent, dan zul je je ook minder eenzaam voelen. Of zoals in het verleden, een ldvd meeting, en straks een ldvd borrel, gewoon gaan, je zult zien dat het erg mooi zal worden.
Ik heb ooit gelezen dat hoe mooi de wereld is, dat het puur afhankelijk is hoe je zelf ertegenaan kijkt, is dus een kwestie van perceptie. Daarom probeer ik ondanks alle tegenslagen te geloven in de goedheid van de mens, door aardig te blijven, door ook onbekenden te blijven respecteren, en je hart zal vanzelf weer licht geven, echt waar, dan voel je je ook veel minder alleen, door niet verbitterd te blijven. Door te blijven geloven in jouw eigen hart, door zo te denken dat jouw hart en ziel warmte en licht geeft, zul je veel gemakkelijker door de ldvd periode heen komen, dan komt jouw eigenwaarde en zelfvertrouwen vanzelf weer terug. Alles begint bij jezelf, leg een keer je hand op je hart, voel je hart, voel die warmte stralen, de liefde in je is een onuitputtelijke bron van energie, telkens als je het moeilijk krijgt, laat je je hart spreken.
Want jouw hart en ziel is tevens kwetsbaar, gevoelig maar ook sterk en krachtig.
Laat je angst los, wees niet bang om alleen te zijn, er zijn op deze wereld meer dan 5 miljard mensen, velen voelen zich alleen, hoe is dat mogelijk? Ik zeg niet dat je gelijk de buren moet knuffelen, maar wel iets dergelijks. We moeten ook leren dankbaar te zijn voor wat we wèl hebben, hoe pijnlijk ldvd ook is, soms hebben mensen niet eens de luxe om ldvd te hebben, omdat ze dagelijks piekeren of ze wel genoeg te eten hebben.

Dit is mijn manier geweest, vooral tijdens de moeilijke feestdagen, om het door te komen, ook extra zuur omdat ik het huis uit word gezet, in deze koude wintermaanden, maar ik heb ook erg veel steun aan bepaalde mensen gehad, dus moet je ook niet schromen om steun te zoeken en te vragen.

Verder wens ik jullie heel veel sterkte gedurende de feestdagen en maak er het beste van, doe je jezelf en anderen een plezier mee.

Mr Bean