Ben ik weer! 5 goede dagen gehad, ik heb me deze week groot gehouden. Het ging een stuk beter, niet hele erge downs gehad, maar nu heb ik er weer een. Lang niet zo erg als voorheen maar het is er weer. Ik hoor van veel mensen dat je hier sterk uitkomt en ik ben er uit aan het komen. Ik heb momenten ervaren deze week dat ik me daadwerkelijk weer gevuld voelde met bezigheden en dat ik niet eens aan haar dacht, het verbaasde me gewoon. Ik kan zeggen dat ik me goed voelde en werd er helemaal vrolijk van... Maar het sterk eruit komen is bij mij niet het geval. Deze break-up heeft me zeer onzeker gemaakt en ik durf niet eens meer meisjes aan te spreken waar ik me tot aangetrokken voel. Ik ben bang dat me dit namelijk weer gaat overkomen en ook nog steeds als me ex me terug wil dan sta ik daar voor open. Dit zegt genoeg over mijn stand van zaken: Ik heb nog steeds ergens gevoelens naar haar en ja, mijn gedachten kunnen me nog steeds pijn doen. Ik zit gewoon niet lekker in mijn vel, ik ben er weer rationeel helemaal bovenop en ik kan het achter me laten, maar de scheur in mijn hart wil maar niet helen. Ik lees nog steeds blogs van mensen die in de fase van wanhoop en radeloosheid zitten, ik kan met vreugde zeggen dat ik hier niet meer inzit (niet beledigend bedoeld naar de andere). Het zal zo maar weer kunnen dat ik daar inval, maar dan is het niet langer dan 2 uur. Maar toch mis ik iets, met mijn studie heb ik grotendeels weer alles op een rijtje staan, ik fitness veel, ik heb veel nieuwe mensen leren kennen, maar toch mis ik iets! Ik kan niet zoveel informatie vinden over de fase waar ik nu in zit want ik weet het zelf ook niet helemaal hoe het nou daadwerkelijk met me gaat... Ik ben eigenlijk meer onzeker geworden dan voorheen, ik durf minder, maar ik wil wel meer! Ik voel me niet voldaan... Ik kan meer uit me leven halen dan dit, maar ik weet niet wat...! Nieuwe contacten is mijn grootste redding geweest tot nu toe, mijn oude vrienden spreek ik nog wel maar veel minder.

Ben nu 5 maanden verder en wat nog wel steeds aanwezig is, zijn de open vragen die ze heeft achtergelaten. Ik vecht daar soms nog behoorlijk mee, minder dan voorheen maar toch. Ik voel me zoals ik eerder had gezegd weer aangetrokken tot andere meisjes, vooral gisteren met uitgaan, maar ik had het lef niet om op haar af te stappen. Ik vind dat heel moeilijk op het moment. Ik heb nog niet het idee dat ik sterker aan het worden ben... Ik kan het prima vinden met mezelf nu en ik heb mezelf weer geaccepteerd, maar ik heb het idee dat andere mij niet accepteren.

Ik ben er nog niet tevreden over met hoe ik me nu voel, ik moet nog steeds wat tijd hebben. Ik werk er echt heel hard aan en ben daar wel trots op, maar het is niet voldoende om me weer daadwerkelijk goed te voelen...