Wat fijn, al die steun die je me geeft. Het is moeilijk he onze situatie??. Weet jij al wanneer hij uit huis gaat? Lijkt me zo moeilijk hem steeds te moeten zien.
Heb jij op school bij jullie kinderen al wat gezegd? Stom misschien maar ik schaam me om het te moeten zeggen, heb dat ook nog niet gedaan omdat ik toch steeds de hoop had dat het goed zou komen. En hoe stom ook, ik heb die hoop nog een beetje, dat zal moeten slijten. Maar ik doe er nu niets meer mee. Ik zou hem zo graag zien kruipen voor mij (hahaha). Maar goed alle energie is nu voor mezelf.

Ja Odie, je hebt helemaal gelijk! Ik krijg net weer via de messenger...."gaat het wel goed met je?" Jahoor!!! Hij kan het gewoon niet hebben dat ik nu het heft in handen heb genomen. Denk dat hij wil horen hoe ik aan het lijden ben, maar dat zeg ik dus niet meer....hoofd omhoog en schouders naar achter!!! Moet vanavond wat papieren met hem regelen, dus ga na mijn werk naar huis van zijn moeder, kan ik meteen ons zoontje ophalen en zitten we op neutraal terrein. Maar ik laat niks meer merken. Ik ben de nieuwe ik!!!! Stiekum hoop ik dat hij het gaatvolene n en inzien....maar wie weet ziet iemand anders het wel veeeeel eerder hahahaha....het leven gaat tenslotte verder....Voel me vandaag wel ok, en daar ben ik blij om!! Het is afgelopen met het over mij heen lopen, ik sta nooit meer toe dat iemand dat doet!!!!
En ja als ik de moed heb ga ik ook op school praten (kleuterschool nog maar, maar de juf van mijn zoontje kent mijn (ex)vriend heel goed...is ook zijn juf geweest en hij was de beste vriend van haar zoon....en weet je.....iedereen om me heen roept het....wij waren echt het ideale stel...tja voor de buitenwereld dus....

Herkenbaar..herkenbaar...

Mensen geloofden het soms niet eens dat wij uit elkaar gingen...waren toch zo'n leuk stel en pasten toch zo goed bij elkaar....Heb iederen gelijk verteld dat het over is..hielp ook voor mezelf...en weet je volgens mij is het gewoon beter om alleen alleen te zijn dan alleen in je relatie...want o o wat heb ik mij vaak eenzaam en onbegrepen gevoeld de laatste jaren....en het is gewoon belangrijk om de realiteit niet uit ogen te verliezen...niet vastklampen aan de momenten (dat je dacht) dat het goed ging....vanaf nu bij je gevoel blijven en niet meer zijn doen en laten je leven laten beinvloeden. Zoals Freespirit het al zei: waarom ga je door met van iemand houden terwijl degene jou duidelijk niet meer van jou houdt...We maken het onszelf zo moeilijk...onszelf zo kwijtgeraakt. Lucha het is GENOEG!!

Wij gaan het allemaal reddden en ook al hebben we een lange weg te gaan, we zijn er voor elkaar en kunnen elkaar helpen...

heel veel liefs Anzil

ps...heb schijt aan de buitenwereld.....het ligt NIET aan jou!!!