En heb je nog iets terug gehoord van hem?

Ik vind het vrij logisch wat je gedaan hebt en de strijd van wel doen/niet doen is heel erg herkenbaar. Ik sta zelf ook wel een aantal keer per dag op het punt om op verzenden te drukken, maar tot nu toe heb ik me kunnen inhouden.
Meid, je mist hem, denkt aan hem, houdt van hem... dan is het toch niet zo gek dat je het deze keer niet van jezelf gewonnen hebt?
Neem het jezelf niet kwalijk, daar ga je je echt niet beter door voelen... het is nu eenmaal gebeurd, so be it!
En misschien denk je de volgende keer net iets langer na en kun je het w?ɬ©l laten! Of als je het er moeilijk mee hebt, schrijf het van je af, hier, of in een dagboek ofzoiets, weet in ieder geval dat wij er hier voor je zijn, we zitten allemaal met hetzelfde klote gevoel!!!

Sterkte, liefs, Regenboogje