Ex sprak me aan op facebook. Dat ik moet stoppen met haar uit te vragen bij iedereen. Dit terwijl ik al een maand zowat niets heb gevraagd over haar, buiten 2x tegen één van haar vriendinnen, en veel was het niet dat ik vroeg.

Heb haar duidelijk gemaakt dat ik dat helemaal niet heb gedaan. Terug aangesproken. Gevraagd om eens met me te spreken, dat ik dit echt nodig heb : closure. Ze wilt dat wel doen, maar staat er duidelijk niet voor te springen "ja ok is goed" en "ik zal nog wel zien".

Heb haar gezegd dat ik het niet is om haar terug te krijgen, dat dit voorbij is, dat ik haar achter mij wil laten. Dat ze voor één keer tijd moest maken om te spreken, dat ik dat nodig heb om alles achter mij te laten.

Ik zit te trillen terwijl ik dit schrijf.

Toen ik haar 2 weken geleden even ging zien, zei ze vandaag, was dat enkel dat ik de katten gedag kon zeggen (voordat ze ermee naar huis vertrok) - ze begreep niet dat ik dacht dat het was om eens met elkaar te praten. Ze denkt dat alles reeds gezegd is, terwijl ik nog niet eens weet waarom ze me heeft gedumpt. Ze zei daarnet "samenloop van dingen en had geen gevoelens meer" .. Ze voelt totaal geen noodzaak om me ook maar iets deftigs te zeggen. Denkt enkel aan zichzelf.

Als ik haar zie zal ik haar zeggen dat ik reeds seks heb gehad met 3 andere vrouwen, wat het geval is. Waarvan één one-nightstand, één oude vlam waar ik wel wat van gehouden heb, en één waarmee het wel zeer goed klikt. Fuck it, ik zeg het gewoon. Misschien zal ze beginnen freaken dat ik over haar heen ben (in daden, nog niet echt in gedachten).
Ik ga haar ook zeggen dat ik, moest ze ooit willen terugkomen, haar niet zo makkelijk terug zou binnenpakken. Dat ik haar nog niet volwassen genoeg vind, kijkende naar de manier waarop ze mij heeft behandeld.
En ook al voel ik nog zoveel liefde voor haar, ergens begin ik chagrijn te voelen... en zal ik haar zeggen dat ik haar niet meer hoef.

Ik ben immers op het punt gekomen dat het niet meer in orde zal komen (als ze zich nu nog zo gedraagt kan ik het eigenlijk wel helemaal vergeten). Ik ben voor haar over & out, dat weet ik nu wel.

Ik snap overigens niet dat ze me bij mijn koosnaampje blijft noemen. Ik haar ook. Zal wel de gewoonte zijn zeker.

Hebben geen 'dag' meer gezegd na facebook gesprek.

God wat voel ik me slecht
Ik wil de pijn niet meer voelen :'(
Ik ben op. Moegestreden. Ik zou haar graag terugwillen, maar mijn hoop is over.
Vrienden zullen we niet worden. Ik kan haar niet meer zo makkelijk vergeven, zeker niet na de manier waarop ze de break-up heeft behandeld. Ze zit enkel met zichzelf in, niet met mij, met wie ze zoveel liefde en goede momenten heeft gedeeld. Ik kan het niet vatten, hoe een ooit zo attent meisje nu opeens zo onbewust egoïstisch kan zijn tegenover mij.