Carrie, ik snap het eigenlijk niet.... Hij zegt al maanden dat hij niet meer het gevoel heeft dat jij van hem houdt, terwijl jij het vuur uit je sloffen loopt, en je hier op ldvd volledig wanhopig bent???? Waar haalt hij het idee dan vandaan dat jij niet meer van hem houdt? Of mis ik een heel essentieel onderdeeltje van het verhaal?

Het lijkt er op dat hij door dit zo te zeggen zich een soort machtspositie heeft verworven. Hij kan jou alles laten doen, omdat hij "twijfelt of je wel genoeg van hem houdt". Of hij dit echt doet, doet er niet toe, maar heb jij het idee dat er nog wel enig evenwicht is? Jij hebt zelf het idee dat je er alles aan gedaan hebt om te bewijzen dat je wel van hem houdt. Toch accepteert hij die bewijzen niet.... Dat zet jou in een heeeeeeeel kwetsbare positie.

Dan is er nog maar een oplossing, he. Voor jezelf gaan zorgen. Meer kan jij niet doen. Misschien wordt hij nog wel eens wijzer, maar daar kan jij niets meer aan doen. Loslaten, he. Standaard verhaaltje..... Loslaten. Voor jezelf gaan zorgen. Je wordt hier namelijk gillend gek van, deze situatie ondermijnt jouw welzijn heeeeeeel ernstig........

Aloah Carrie!

Heb je nu nog niet genoeg gedaan om jouw liefde te betuigen naar hem toe....velen zouden hier in z'n schoenen willen staan.
Je hebt hem een geschreven brief afgeleverd....een geschreven brief is blijvend, dit heeft hem geraakt, meer kan/kon je niet bereiken. Best voor jezelf is nu het geheel laten zoals het is, ga je geen illusies maken, ga niet hopen, maakt het alleen pijnlijker voor jou.

Nogmaals vraag hier aan hoeveel mannen, die dit zouden verlangen van hun ex....?

Stel nu je grenzen, hou ermee op jezelf te folteren, genoeg ermee....neem afstand laat los.

Liefs

Havana

Degene die ons het meest na staat, krijgt het meest te verduren... dus in die zin zou dat al het 'bewijs' van je liefde moeten zijn, dat je je bij hem hebt kunnen laten gaan toen je ziek was.
Nee, maar ik herken het wel. Mijn ex was ervan overtuigd dat hij meer van mij hield, dan ik van hem. Gekmakend... want dat is niet te meten maar hij nam gewoon een optie op het gelijk. Aan mij de taak om hem te bewijzen dat het niet zo was... eh, hoe bewijs je dat?! Ik kon het wel zeggen, maar hij voelde het niet... dus dan ben je uitgepraat. Misschien had-ie ook wel gelijk, maar hield ik op een andere manier van hem dan hij van mij. Hij was sowieso romantischer, ik nuchterder... maar Ik wil er maar mee zeggen dat het geen discussie is. En je moet je zeker niet laten verleiden om je daarin te verdedigen.

Ben benieuwd of-ie vanavond nog gekomen is...?

Hoi

Ik begrijp het wel, dat iemand je zo na staat, dat je alles wilt doen. Alles. Alles wat maar nodig is, wat je maar kunt, zelfs alles wat je eigenlijk niet kunt, of denkt te kunnen. Een oordeel is zo snel geveld, zeker vanaf de buitenkant. Maar niemand weet wat er in jou gebeurt, en misschien jij ook wel niet altijd helemaal. Voor jezelf zorgen; een kreet die erg in opkomst is gekomen. Maar soms zorg je voor jezelf door ergens voor te vechten. En soms weet je niet hoe je het beste voor jezelf zorgt. Dat je schrijft dat je een vreemd soort rust ervaart nu, ik denk dat je daar op kunt varen. Jij hebt gedaan wat je kon. Dat kun je jezelf later niet verwijten. De één vindt misschien dat je ver gaat in wat je doet, de ander ziet juist een krachtige eigenschap als bv doorzettingsvermogen. Maar niemand weet het.

groetjes en sterkte
Teigetje