Lieve Unremedied,

Scherven brengen geluk. En ja wie weet... als het laatste glaasje sneuvelt ben je misschien wel al een heel eind op weg.
Van mijn ex heb ik slechts nog toevalligheden. De rest heb ik weggegooid, in een woede-aanval verscheurd, sommige dingen heb ik zelfs verkocht...

Alleen bij jou gebeurd dit alles per ongeluk.. of toch niet??

Sterkte,

Margriet

Hey Unremedied,

raar toch dat je je kunt gaan hechten aan zoiets klein, onbeduidend en toch.
Zelf heb ik dat niet want, alles dat van mij was heb ik gehouden en zij heeft alles meegekregen dat van haar was. Dus over een 'erfstuk' of dergelijke heb ik echt geen probleem. Dit gevoel heb ik niet en ook voor gezorgd dat ik dat niet hebben kon. Zelfs de brieven en kaartjes die ze in de tijd aan mij geschreven heeft heb ik haar teruggegeven. Klinkt mss hard en koud, maar voor mij hadden die geen enkele betekenis meer.
Probeer dat materiaal te zien als een gebruiksvoorwerp en niet zozeer als een belangrijk iets uit het verleden. Het verleden is voorbij, we moeten vooruit.
Zijn de scherven nu een boodschap? Mss wel, mss niet. Het is maar wat je gelooft.
Zo zie je maar hoe M. nog steeds een greep heeft op je.
Wanneer gaan de koffiekopjes eraan? Wel maat hopelijk vroeger dan laat, want hoe minder ons bindt, hoe vrijer we kunnen zijn en verder gaan met onszelf, ons openstellen voor andere mensen. Het genieten van de kleine dingen!

Sterkte,

Speler

Life is what you make of it...or not!
Don't let my nick fool you.
Don't be a rabbit, let the hunters see what you think of them!

Ik weet niet of het te wijten is aan een hogere kracht of misschien wel een kracht die uit jezelf komt of dat het gewoon een toevalligheid is. Zoals "speler"zegt, het is maar net wat je gelooft.

Verder is het ook per persoon verschillend wat wij doen met de "spullen" die ons doen herinneren aan onze ex. In tegenstelling tot Margriet en Speler koester ik wel nog bepaalde dingen. Ze zijn een onderdeel van mijn verleden en ik kan niet mijn verleden weggooien. Het hangt misschien ook wel af of je erg bent gekwetst door je exgeliefde enz.

Heel veel spullen hebben mijn ex en ik samen gekocht. Veel spullen hebben we verdeelt maar ik heb wel het meeste gehouden omdat hij er op stond, omdat hij ons in deze situatie had gebracht en dat hij dan maar verantwoordelijk moest zijn voor het investeren in nieuwe spullen. Op zich heel erg lief van hem (en mss ook wel een btje om zijn eigen schuldgevoel minder te maken) maar in het begin heb ik het er ook wel eens moeilijk mee gehad. Ik zat in alle spullen ?ɬ©n in het huis wat me zo aan "ons" herinnerde. Hij kon tenminste echt een nieuwe start maken in een nieuwe woonplaats, een nieuw huis, nieuwe meubels, enz. Uiteindelijk heeft hij na aandringen van mij toch een aantal spullen genomen en ook heb ik hem wel eens een aantal spullen gebracht, vooral de dingen die hij nog nodig was en nog niet gekocht had.

Wel heb ik al zijn kleren naar hem toe gebracht omdat ik in het begin de verleiding soms niet kon weerstaan om 's avonds ?ɬ©?ɬ©n van zijn truien aan te trekken (voor de geborgenheid, haha) of om er even aan te ruiken. Nu vind ik het wel eens jammer dat ik geen shirt heb gehouden ofzo maar misschien is het wel beter zo.

Wat mijn huis betreft wilde ik het toch wel wat meer "mijn" huisje van maken. Ik heb dus een nieuwe eethoek (die heeft hij dan wel meegenomen) en nog wat kleine dingetjes veranderd zoals lampen, schilderijtjes, spiegel, douchematje enz. Afgelopen week heb ik in de slaapkamer het bed verplaatst omdat ik er een beetje last van ging krijgen dat de slaapkamer nog steeds hetzelfde was. Binnenkort ga ik ook maar eens nieuwe lakens kopen. Dat is ook echt zoiets...

Maar er zijn ook zoveel spullen die ik echt niet weg ga gooien om praktische redenen natuurlijk maar ook omdat het fijn is om in liefde terug te denken aan mijn ex wanneer ik die spullen bekijk of gebruik. En foto's al helemaal niet! De foto's van de afgelopen jaren (die digitaal zijn) heeft hij ook al op zijn computer. De fotoboeken heb ik nog thuis. Ik zit er over te denken om binnenkort wat negatieven af te drukken en wat nieuwe boeken (van die oude foto's) voro hem te maken zodat hij ze ook heeft.

Weet je... Je hoeft die spullen foto's ook niet meteen steeds te koesteren enzo.. Je kunt ze in een doos stoppen en opbergen als het nu nog teveel pijn doet. Maar over tien jaar heb je er misschien wel spijt van... Het hoort nu eenmaal bij je verleden. Je wilt je toekomstige kinderen toch ook foto's laten zien van je kindertijd enzo? Nou als ik alle foto's van mij en mijn ex zou weggooien mis ik straks 7 jaar uit mijn leven aan foto's! Dat is bijna 1/3 van mijn leven tot nu toe!

Verder bewaar ik alle sieraden die ik van hem heb gekregen. En omdat ik ze mooi vind heb ik ze van tijd tot tijd ook nog wel om. En het horloge iedere dag uit praktische overwegingen ook.

Conclusie: ja ik ben wel degelijk gehecht aan de spullen en wil ze gewoon bewaren omdat het me herinnert aan een hele mooie periode uit mijn leven.

Ik denk dus dat je die kleine dingetjes niet los hoeft te laten. Het is toch mooi? Het feit dat je er van baalt dat het glas kapot is kan ik me goed voorstellen omdat ik begrijp dat je niet zo heel veel dingetjes meer van haar hebt. Een teken dat je er nog teveel gevoel en/of herinneringen in stopt en dat je er mee op moet houden? Misschien leg je er nog wel gevoel in. Ja natuurlijk heb je er herinneringen aan. Maar dat is toch niet fout? Het zou toch raar zijn als je er helemaal gevoelloos over zou worden? Ze is toch heel belangrijk voor je (geweest)?

Liefs,
Hoop

Ik heb wel een armband die ik van hem bewaar.
Niet van hem gekregen hoor, tis een lelijk achterlijk ding dat je na een avond weggooit. Had het gekregen op een feest waar we samen heengingen en dat ding draagt veel herinneringen met zich mee. Toen ik dat op dat feest droeg was het ?ɬ©?ɬ©n van de gelukkigste avonden in mijn leven. Soms als ik ga slapen doe ik hem nog om. Kan me goed herinneren dat hij haast van me pols viel en mn ex ervoor zorgde dat hij goed bleef zitten. Hij was oplettend op alles. Zo heb ik ook nog bioscoopkaartjes en kaartjes van pretparken die ik bewaar waar we samen zijn geweest. Maar die bewaar ik ook van vrienden etc. Gwn leuk als je je kamer aan het opruimen bent en dat tegen komt. Van owja, die ene avond. Wat was het toen toch gezellig.

Maar over dat glas, ach je moet niet achter alles een reden zoeken.
Dat vind ik ook weer tever gezocht, ze zeggen wel eens dat alles een reden heeft. Soms klinkt dat gewoon te zweverig in mijn oren.
Het is kapot gegaan, het was hele belangrijk voor je en je moet verder gaan.
Misschien ook zo met M. Mooie symboliek...

Liefs,
Dearest...

Mijn hele huis staat vol met spullen die me aan haar doen denken. Het went wel. Er zijn echter specifieke dingen die ik toch wel heb opgeborgen. Weggooien doe ik niet... en al helemaal geen foto's.

In signalen van bovenaf geloof ik niet zo. Het glas dat je het meest gebruikt loopt gewoonweg het meeste risico te breken