Ik begin me ervoor te schamen dat ik gewoon niet meer rationeel kan nadenken, ik heb nog steeds enorm veel gevoelens voor een meisje van net 18 die mij kei hard heeft laten vallen! En careless gewoon in een andere relatie is gestapt 2.5 maand nadat het uit was. Wat ben ik toch een idioot, ik moet me er helemaal niet meer mee bezig houden, maar dit gevoel... Wat is het? Ik heb het nog nooit zo ervaren, het gemis en de leegte! Wauw, wat kan een mens zich rot voelen, ik had werkelijk geen idee dat dit mogelijk was.

Ik wil het gevoel weer terug, verliefd zijn is zo iets moois maar ik kan het gewoon niet aan nu alweer! Ik wil niet nog een keer gekwetst worden, ik ben nu al redelijk op weg naar herstel maar heb gewoon nog steeds meer tijd nodig voordat ik het weer aan durf. Ik wil haar nog steeds terug, maar ik begin wel in te zien dat het gewoon niet meer kan... Als zij mij terug wil ga ik zeker twijfelen, maar ik kan haar ten opzichte van mezelf en mijn omgeving niet meer terug nemen! (Dromen die ik eigenlijk niet zou moeten dromen!)

Wauw wat is dit schrijven toch verdomde lekker! Geeft weer een beetje zelfdiscipline terug voor hoever ik die al kwijt was. Toch af en toe nog een traantje weg pikken en dan met bewondering terug kijken dat ik hier gewoon doorheen ga (ook al kost het zoveel energie)! Ik wacht weer op mijn langere Aha-erlebnis, dat voelde namelijk heel fijn!!