Vanavond neem ik afscheid van je.

Dit is het laatste stukje tekst dat je te lezen krijgt waarin jij de hoofdpersoon bent.

Het heeft nu lang genoeg geduurd en ik heb alle fases van liefdesverdriet al doorlopen.

1. Ontkenning - hopen dat je op een dag tot het inzicht zou komen dat we toch bij elkaar horen
2. Woede - omdat ik erachter kwam dat je me respectloos had behandeld en er geen toekomst voor ons was
3. Verdriet - beseffen dat ik je voor altijd kwijt was
4. Realisme - langzaam aan heb ik je losgelaten. Natuurlijk waren er nog momenten dat ik je miste maar deze waren bij verre niet zo erg als in het begin.

En dan de laatste fase, acceptatie.

Lang genoeg heb ik er verdriet om gehad dat we niet bij elkaar hoorden. Ik merk echter dat het me nauwelijks meer raakt. Ik ben in staat op een normale manier met jou te praten, ik kan van een afstandje naar alle gebeurtenissen kijken en wordt niet ongelukkig wanneer ik op een plek kom die mij aan jou doet denken.

Ik heb me erbij neergelegd dat het afgelopen is en ik heb geen zin meer om mij nog druk te maken of het wel goed met je gaat. Natuurlijk zal er altijd een deel van mij zijn dat van jou zal blijven houden. Je eerste liefde vergeet je nou eenmaal niet zo snel, bovendien heb ik ook veel dingen van je kunnen leren. Al had je misschien nooit het gevoel dat dit zo was.

Het muurtje dat ik om mij heen had gebouwd, begint langzaam af te brokkelen. Ik kan eindelijk weer oprecht genieten van het gezelschap van andere mannen zonder ze met jou te vergelijken. Je bent niet meer dagelijks in mijn gedachten en als ik al aan je denk dan niet omdat ik je terug wil.

Ik voel me bevrijd en ben blij om te zeggen dat ik er sterker uit ben gekomen. Ik besef nu dat ik iemand verdien die evenveel van mij houdt als ik van hem.

Graag had ik nog een vriendschap met je opgebouwd omdat ik het moeilijk vind om volledig afscheid van je te nemen. Het was altijd belangrijk voor mij om te weten hoe het met je gaat omdat ik om je gaf. De laatste tijd begin ik echter steeds meer te denken dat dit niet weggelegd is voor ons.

Ik heb zoveel moeite gedaan en mijn trots te vaak aan de kant gezet om je te bewijzen dat ik echt van je hield, dat ik om je gaf. Vandaag besluit ik echter het idealistische beeld dat ik van je heb te laten gaan en realistisch naar jou te kijken. Moeite zal ik zeker niet meer doen. Je bent nooit geweest wie ik wilde dat je zou zijn. Die persoon zul je ook nooit worden.

Het ga je goed!

en omdat ik gek ben op gedichten, als afsluiter:

i want you to take back what belongs to you
my place is small and i dont have room for all this extra useless crappy emotion
mess
bullshit

i played tough and coward
i am some of both
more lover than anything else
i wish you could have known this

i hope my next lover is strange and unpredictable
like you
but willing
like me.