Lieve ldvd-ers,

Ruim 8 maanden later...en het gaat heel goed met me. Een lange weg, met zoveel eenzaamheid en verdriet..een strijd die maar niet op leek te houden, zoveel tranen, zoveel gemis. Het slecht voor jezelf zorgen, het niet kunnen slapen, of juist heel veel, heel slecht of niet kunnen eten, nergens meer plezier meer in hebben, elke minuut van de dag met je gedachten bij hem zijn..het jezelf afvragen of de ander jou ook zo mist....De meeste verhalen die hier geschreven worden zijn zo herkenbaar.
Gelukkig heb ik mijn draai kunnen vinden en heb ik de regie weer zelf in de hand. Veel spullen zijn opgeruimd, een nieuw bankstel gekocht, een nieuwe inrichting, elke avond kaarsjes aan, elke week een bosje bloemen kopen op de markt en veel (nieuwe) sociale contacten opgebouwd. Niet mezelf verliezen in hem of een ander persoon, maar het zoeken naar het geluk in mezelf.
Er is zoveel meer dan die ene persoon aan wie je leven wel lijkt/leek af te hangen.

Ik wens iedereen hier ontzettend veel sterkte, geduld, kracht en vertrouwen toe. Vertrouw erop dat deze periode ooit écht over gaat en dat er iets veel mooiers op je pad komt...

Liefs, G