Vanmorgen zwetend wakker geworden. Weer gedroomd over mijn ex. Maar deze keer ook van haar. Ik heb haar nooit gezien, maar in mijn droom was ze nogal heel duidelijk aanwezig. Vreselijk! Dit droomgevoel zal in de loop van de dag wel verwateren, maar er zijn leukere manieren om wakker te worden.

Na bijna 5 maanden dat het uit is, heb ik soms nog wel het gevoel dat het allemaal nog even heftig is. Het verdriet, de dromen. Ik ga er wel beter mee om, of je went er aan, dat kan ook. Ik de weekenden heb ik er meer last van, want dan heb je veel meer tijd om erover na te denken.

Waar ik de laatste tijd veel verdriet van heb, is dat ik nu zeker weet dat het nooit meer goed komt tussen ons. In het begin had ik nog de hoop dat als ie terug zou komen, dat we er nog wel uit zouden komen. Maar nu gaat de tijd mee spelen, hoe langer dit duurt, hoe minder de kans dat ik ooit dit zal verwerken als we bij elkaar terug zouden komen. Er is gewoon teveel gebeurd.

Een aantal vrienden hebben gezegd dat deze verwerkingsperiode best nog wel eens het hele jaar zal duren. In het begin wilde ik dat niet horen, maar ondertussen ga ik het wel geloven, dat je echt heel veel tijd nodig moet hebben.

Woensdag ben ik jarig, mijn eerste verjaardag na 8 jaar zonder hem. Vreselijk idee. Op de dag zelf komt een vriendin, en een paar dagen later heb ik wat vrienden en familie gevraagd. Niet zoveel zin in, want ik ben gewoon niet blij, maar ik doe het omdat ik door wil gaan! Ook dit hoort erbij! Dan maar huilend de boodschappen in huis halen en hem elke minuut moeten missen, maar dan weet ik, dat ik ook dat stukje heb doorgezet en verwerkt!