Ik weet dat ik het niet meer wil. NIet omdat ik niet van hem hou, zielsveel zelfs, maar omdat hij niet meer de persoon is die hij in onze relatie was. Hij is als n vreemde.. Hij doet dingen die ik nooit had gedacht dat mensen die elkaar kunnen aandoen.. ik beteken nog minder als een zwerver voor hem.

Ik wil het afsluiten en doorgaan. Ik wil mijn leven zo graag oppaken.. Ik wil weer gelukkig zijn, mijn hobbies, mijn studie mijn vrienden. Afgelopen weken ben ik door een hel gegaan, ieder nacht huilend in slaap gevallen, meerdere keren het idee gehad in wanhoop dat ik met heel mijn leven wilde stoppen. Heel de tijd die angst, die woede, dat onbegrip waarom dit gebeurt, waaraan ik dit verdien.

Ik ging nadenken vandaag, vorig jaar heeft hij ongeveer hetzelfde gehad. Hij had destijds met vanalles en nogwat problemen en zat ermee in de knooop. Ik bleef er anytime voor hem zijn. Misschien heeft hij het op het moment weer dacht ik, reageert hij t op me af. Want als hij het echt uit had gewild, had hij het gedaan, had hij zn spullen opgehaald. Maar dat doet hij niet. Er moet dus iets anders aan de hand zijn.

Hierbij geef ik mezelf overigens geen hoop. Ik weet namelijk een ding, dat hij dit zal blijven doen.. Ik weet dat hij die macht over me heeft en dit me kapot maakt. Kan hem hier niet totaal de schuld van geven want uiteindelijk kies ik hier zelf voor maar mijn gevoel is zo sterk. Ik hou zo van de persoon die hij van binnen is, van wat we hadden dat het mn hart breekt dat ik hem moet laten gaan.

Maar het moet, het moet voor mezelf. Op het moment ben ik mezelf kwijt. Ik heb mijn emoties, mijn acties, mijn leven niet in de hand. Iedere dag word het erger en raak ik meer kwijt. Dit moet het punt zijn waarop ik zeg stop niet verder. Maar hoe doe je zoiets. Geen contact zoeken dat zowieso, maar kan ik dat wel? Ik heb afgeloepn weken niets anders geprobeerd als dat en mijn max kwam uit op, teleurstellend, 4 dagen.. Hoe krijg ik mezelf zo ver dat ik mijn tentamens met goed fatsoen kan maken over 2 weken, dat ik weer kan lachen, niet huilend in slaap val, hem niet zo godsdruweljik mis.

Er moet een eind aan komen en wel nu meteen.. But how. I tried so hard, I didn't succeed.