Ik ben gisteren dus naar een feestje gegaan waar mijn ex en ik allebei waren uitgenodigd, min of meer in de hoop dat hij niet zou komen en dat als ik hem zag ik een vreselijke afkeer voor hem zou krijgen. Helaas was dit niet het geval en deed het ongelovelijk veel pijn om hem te zien. Maar waarschijnlijk ben ik na dit feest wel van hem af.

Ik stond met een vriendin waar hij ook wel eens mee om gaat, te praten toen hij binnenkwam hij groette haar wel en mij niet. Achteraf vind ik dat best wel kinderachtig maargoed. Vervolgens ging hij demonstratief al mijn vrienden negeren, maar wel met mensen praten waar we allebei mee omgingen. Ik voelde me zwaar kut en ben nog door wat mensen getroosd, hij moet dat vast gezien hebben, dat weet ik niet want ik ben met mijn rug naar hem toe gaan zitten. Op een gegeven moment kwam een hele goede vriend van me binnen, waar ik echt heel veel steun aan had. Mijn ex was eerdeer ook bevriend met die jongen geweest, maar had tijdens onze relatie bijna geen contact meer met hem. Dus hij naar die vriend van mij toe, maar volgens mij is hij afgewimpeld, want ze hebben misschien twee zinnen tegen elkaar gezet. Bij meer mensen kreeg hij deze reactie wel.

Ik voelde me nog wel kut en ben maar de dansvloer opgegaan, omdat dat misschien wel hielp. Heb net gedaan alsof ik het wel naar mijn zin had en uiteindelijk is mijn ex dus na er een uurtje geweest te zijn afgedropen. Ik heb er wel de hele avond buikpijn van gehad. Maar iemand zei tegen me: het is goed dat je er in ieder geval bent, je moet weer verder met het leven en je komt hier veel sterker uit. Je bent een mooi persoon en je wordt alleen maar mooier door dit soort ervaringen. Dat vond ik echt heel troostend.

Vanavond heb ik een housewarming waarvoor mijn ex in ieder geval niet is uitgenodigd, dus waar ik het wel leuk ga hebben...