Ok, ik weet nu toch wel zeker wat mij erin blijft laten hangen. Na mijn vorige blog heb ik het toch maar eens overwogen om weer eens te gaan praten met iemand. Dit heb ik gedaan, we zijn eindelijk tot een conclusie gekomen waar we het allebei wel in konden vinden. Ik kan haar niet loslaten omdat ik nog steeds niet overtuigd ben dat het fout was tussen ons. Ik heb al vermeld dat wij nooit een mindere periode hadden en dat de momenten die we bij elkaar waren vrijwel altijd goed was. Ik heb nooit de andere kant (de ruzie en de mindere periodes) meegemaakt. In mijn ogen is het dus nog steeds perfectie en heb geen negatieve kanten kunnen ervaren. Dit is mijn reden waarom ik dus nog steeds in het verleden hang, het was namelijk goed en wil nog steeds niet geloven dat het tussen ons fout is gegaan. Ik kan me hier heel erg in vinden nu moet ik hier aan gaan werken. Maar hoe?